Poszanowanie Jehowy

¹ W liście do zboru w Tesalonice apostoł Paweł chwali chrześcijan za właściwą postawę wobec udzielanych im rad i pouczeń. Pisze on: „Przyjęliście je (...) — jak jest naprawdę — jako słowo Boga” (1 Tes. 2:13, BT). My również nie możemy się spodziewać, że pozostaniemy w zgodzie z wolą i zamierzeniem Jehowy, dopóki nie podporządkujemy się Jego prawom i wymaganiom, od których zależy nasze życie. Nie wystarczy uznawać prawa i wymagania Jehowy, trzeba w sobie wzbudzić głębokie poszanowanie dla tych praw. To poszanowanie powinno być zarówno dla nas, jak i dla tych, których uczymy, podnietą do chodzenia drogą sprawiedliwości. Jeżeli ludzie, z którymi studiujemy, mają wytrwać, trzeba im prawdę zaszczepić w sercach. Muszą się nauczyć posługiwania się Słowem Bożym i muszą je uznać za jedyny przewodnik w życiu. A czy my sami również tak traktujemy rady udzielane nam obecnie przez organizację Bożą?

² Jak można się nauczyć szacunku dla praw i przykazań Jehowy? Pomyśl, czy miałbyś siły potrzebne do pracy, gdybyś się nie odżywiał regularnie? Podobnie jest z twoją działalnością teokratyczną. Czy „odżywiasz się” regularnie posilnym pokarmem duchowym? Czy przykładasz należytą wagę do studium osobistego i rodzinnego? Czy dbasz o właściwą równowagę pomiędzy przyjmowaniem wiedzy i jej wydawaniem? Jeżeli na służbę kaznodziejską przeznaczasz np. 20 godzin, a na studium osobiste tylko 2 godziny, to będzie lepiej, jeżeli kilka godzin ujmiesz z pracy polowej i poświęcisz je na dogłębne studium osobiste. Przekonasz się wtedy, że i twoja służba na tym zyska.

³ Czy uczysz poszanowania Jehowy swoje dzieci? Ci, którzy wyrośli na wiernych i gorliwych sług Jehowy, jednomyślnie stwierdzają, że zawdzięczają to swoim rodzicom, którzy przywiązywali wielką wagę do poświęcania im czasu i do prowadzenia z nimi budujących rozmów na tematy teokratyczne. Podkreślają też wielkie znaczenie unikania złego towarzystwa. Gdybyś zamiast studiowania z dziećmi pozwalał im bezkrytycznie chodzić na zabawy szkolne, prywatki lub na zajęcia sportowe, to czy mógłbyś się spodziewać, że one nie odpadną od prawdy? Tym sposobem na pewno nie uczyłbyś ich poszanowania Jehowy. Mądrzy rodzice wiedzą, że dzieciom nie potrzeba innego towarzystwa poza tym, jakie znajdują we własnym domu i w zborze ludu Jehowy.

⁴ A jak uczyć poszanowania Jehowy zainteresowanych? W jaki jeszcze sposób zaradzić odpadaniu nowo założonych studiów biblijnych? Postarajmy się pomóc zainteresowanym w uświadomieniu sobie, że wszystko, co w życiu osiągnęli, zdobyli kosztem niemałego wysiłku i wyrzeczeń. A przecież są to rzeczy nietrwałe i zawodne. Zwykle najbardziej ceni się w życiu to, co się okupiło największym wysiłkiem. W tym wypadku nagroda przewyższa wszystko, co by człowiek mógł zdobyć! Tu chodzi o życie! A przerwanie studium, to dobrowolna rezygnacja z życia wiecznego.

⁵ Można ich też zapytać, czy zawsze w życiu rezygnowali z wytkniętego celu przy wyłonieniu się jakichś trudności. Prawdopodobnie nie. A jeżeli kiedyś na to sobie pozwolili, to czy potem tego nie żałowali? A jakże byliby zrozpaczeni, gdyby wtedy, kiedy już będzie za późno, musieli przyznać, że zaprzepaścili tak wielką szansę. Gdy traci się życie, wtedy wszystko inne przestaje się liczyć. Jeżeli ktoś ugina się pod wpływem prześladowania rodziny czy otoczenia, można go zapytać, co oni dają mu w zamian? Jaką to ma wartość w porównaniu z życiem? Można też spróbować inaczej. Gdy bracia się zorientowali, że rodzina, do której przyszli w odwiedziny, postanowiła zrezygnować ze studium, zapytali: „Co się stało? Powiedzcie! Traktujcie nas jak przyjaciół. Może da się coś poradzić?” Wtedy zainteresowani wyrazili obawę, że prowadzanie z nimi studium może im przeszkodzić w otrzymaniu mieszkania, o które właśnie się ubiegali. Powiedzieli przy tym, że całym sercem stoją po stronie prawdy. Uzgodniono tymczasową przerwę w studium.

⁶ Czy zatroszczyliście się już o to, żeby otoczyć opieką ludzi, którzy w tym roku przyszli na uroczystość Pamiątki? Pomóżcie im nabyć poszanowania Jehowy przez regularne dostarczanie im literatury biblijnej, zapraszania ich na wykłady biblijne, a gdzie to jest możliwe, przez założenie z nimi studium biblijnego. Tacy ludzie powinni otrzymać sposobność poznania prawdy. Wtedy będą mogli powtórzyć za Psalmistą: „Słowo Twoje jest pochodnią dla nóg moich i światłością na drodze mojej”. — Ps. 119:105, Kr.