Z całego serca wysławiajcie Jehowę w zgromadzeniu
1 Poznanie Jehowy Boga jest szczęśliwym losem, którego dostąpiło tylko niewielu. Dla większości jest On nieznany. Nie dzieje się tak dlatego, że Jehowa nie dał ludziom sposobności poznania siebie. Przeciwnie. Dostarczył im źródło wiedzy o sobie — swoje spisane Słowo, Biblię. Obecnie jest ona dostępna dla większości ludów świata w ich własnym języku. Z tej księgi poznajemy Jehowę jako Boga, który chociaż jest potęgą niepojętą dla umysłu ludzkiego, kieruje się zawsze miłością i dobrocią. Dowiadujemy się z niej, jak przez wieki opiekował się troskliwie swym ludem i wielokrotnie wybaczał mu jego występki, bo ma upodobanie w okazywaniu miłosierdzia. Im lepiej poznajemy Boga, tym głębszy zaczynamy odczuwać respekt i podziw dla Niego. Nasze serca zaczynają coraz bardziej lgnąć do Niego i czujemy potrzebę zachęcania innych: „Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, wznośmy okrzyki na cześć Opoki naszego zbawienia: przystąpmy przed oblicze Jego z uwielbieniem”. — Ps. 94/95/:1-3, BT.
2 Jehowa Bóg wie, czego potrzeba Jego ziemskim stworzeniom. Przez cały czas, kiedy kierował swym ludem, nakazywał mu, by się jednoczył w wielbieniu na zgromadzeniach, i wtedy mu błogosławił. W swoim Prawie, danym przez Mojżesza, zobowiązał Izraelitów, by się zgromadzali w celu przyswajania sobie wymagań Bożych i sposobu wielbienia Go. Na takich zgromadzeniach bywali obecni wszyscy Izraelici bez wyjątku, całe rodziny razem z dziećmi. Były to wielkie uroczystości. Pragnienie wzięcia udziału w takim zgromadzeniu Dawid wyraził słowami: „Z całego serca będę chwalił Pana /Jehowę, NW/, w zebraniu sprawiedliwych i na zgromadzeniu”. — Ps. 110/111/:1, BT.
3 Również umiłowany Syn Boży Jezus Chrystus wielbił Jehowę Boga wśród zgromadzonych rzesz. Przestrzegał obowiązującego wtedy prawa Bożego dotyczącego obchodu Paschy. Wykorzystywał każdą okazję do opowiadania o zamierzeniu Bożym wśród mniejszych grup i wśród olbrzymich rzesz ludzkich. Każdy z nas zna kazanie, które Jezus wygłosił przy jednej z takich okazji, zwane „Kazaniem na Górze”. Jeszcze dzisiaj, po tak długim czasie, kiedy czytamy zawarte w nim pouczenia, jesteśmy zdumieni i zachwyceni ich prostotą i trafnością. A jakże wzruszającym przeżyciem musiało być słuchanie, kiedy Jezus wypowiadał te słowa!
4 W celu wielbienia Stwórcy w zgromadzeniu spotykali się również nasi bracia wczesnochrześcijańscy. Jedno z takich spotkań odbyło się w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. Czy potrafisz sobie wyobrazić rozczarowanie chrześcijanina, który by opuścił to niezwykłe zgromadzenie? Z Biblii nie wynika, żeby zostali z góry powiadomieni, że właśnie na tym zebraniu nastąpi wylanie ducha świętego. Jehowa zesłał wtedy swego ducha świętego, co uzdolniło tych jego sług do wykonania wielkiego dzieła świadczenia. Ta mała grupka wydała dzięki temu ogromne świadectwo, przyczyniając się do zbawienia mnóstwa ludzi, którzy przyjęli prawdę.
5 Dzisiaj, po blisko 19 wiekach, to dzieło dobiega końca. Głoszenie o Królestwie Bożym objęło ponad 200 krajów, a bierze w nim udział ponad 1,5 miliona kaznodziejów. Widząc potrzebę wzmacniania swej wiary i nadziei, dzisiaj tak samo jak przed wiekami zgromadzają się oni, żeby się karmić pokarmem duchowym. Cieszą się wspaniałą jednością wielbienia na całym świecie. Widać to na dorocznych zgromadzeniach okręgowych lub krajowych, urządzanych w różnych częściach świata. Naprawdę szczęśliwy jest lud, którego Bogiem jest Jehowa, i szczęśliwy jest człowiek, który składanie Jehowie dziękczynnego wychwalania uczynił celem swego życia.
6 Nie pozwólmy więc, żeby cokolwiek powstrzymywało nas od udziału w zgromadzeniach i od składania dziękczynienia i chwały Jehowie Bogu. Gdy czytasz w Jego natchnionym Słowie o obfitych błogosławieństwach, jakich Jehowa udzielał swym czcicielom na zgromadzeniach w czasach starożytnych, niech to pogłębi twoje docenianie dla wysławiania Jehowy ‛z całego serca na zgromadzeniu’. — Ps. 111:1.
[Napis na stronie 1]
BIERZ PEŁNY UDZIAŁ W SŁUŻBIE KAZNODZIEJSKIEJ W MIESIĄCACH LETNICH