Dotrzymujmy kroku organizacji powołanej do głoszenia i czynienia uczniów

¹ Ostatnio dużo się mówi o starszych i sługach pomocniczych w zborach. Nasuwało się wiele pytań co do działalności grona starszych i obowiązków poszczególnych nadzorców. Spodziewaliśmy się dalszych informacji na temat organizacji zborowej. Te informacje są zawarte w nowej książce zatytułowanej: Organizacja powołana do ogłaszania Królestwa i czynienia uczniów, którą wydano na tegorocznych zgromadzeniach okręgowych pod hasłem: „Boskie panowanie”.

² Książka ta kładzie nacisk na główny cel istnienia organizacji Jehowy, którym jest głoszenie dobrej nowiny o Jego Królestwie i czynienie uczniów Jego Syna, uwzględniając przy tym obecne lepsze zrozumienie roli „starszych” w zborze chrześcijańskim. To zrozumienie znajduje odbicie w niektórych zmianach, jakie teraz zajdą w pewnych dziedzinach działalności zborów ludu Bożego. Ponieważ pragniemy razem z naszymi braćmi na całym świecie dotrzymywać kroku tej organizacji, cieszącej się błogosławieństwem swego Twórcy, więc chcielibyśmy wiedzieć, o jakie zmiany chodzi, żeby je wprowadzić w czyn w naszej służbie, wykonywanej ku chwale wielkiego Teokraty, Jehowy Boga. Czego te zmiany dotyczą?

³ Zgodnie z nowymi wskazówkami zmienią się nazwy zamianowanych sług. I tak dotychczasowego sługę zboru będziemy nazywać „nadzorcą przewodniczącym”, jego zastępcę — „nadzorcą służby polowej”, sługę studiów biblijnych — „nadzorcą, studiów biblijnych”, sługę studium Strażnicy — „prowadzącym studium Strażnicy”, sługę Teokratycznej Szkoły Służby Kaznodziejskiej — „nadzorcą Teokratycznej Szkoły Służby Kaznodziejskiej”, sługę zborowego studium książki — „prowadzącym zborowe studium książki” (można też mówić o „nadzorcy ośrodka służby” jeśli danej grupie przewodniczy „starszy”), a ponadto odtąd będziemy mówić o „nadzorcy obwodu” i „nadzorcy okręgu”.

⁴ W nowej książce nie wyznacza się głosicielom żadnych miesięcznych celów, ponieważ warunki osobiste braci są różne. Niektórym zdrowie, siły fizyczne i warunki domowe umożliwiają większy udział w służbie polowej niż innym. Poza tym ludzie mieszkający na naszych terenach mogą w różny sposób reagować na nasze orędzie. Wiemy też, że wyniki osiągane w służbie polowej nie stanowią całej naszej służby chrześcijańskiej. Ważne jest, by nasza służba dla Jehowy we wszystkich dziedzinach wypełniała całe nasze życie, byśmy ją wykonywali „z całej duszy swojej”, a tylko Jehowa wie, czy tak jest naprawdę. — Marka 12:30; Gal. 6:4.

⁵ Pewne zmiany zachodzą również w służbie pionierskiej. Co prawda od pioniera stałego oczekuje się poświęcania służbie polowej minimum 1200 godzin w roku (100 godzin w miesiącu), lecz nie wyznacza mu się już żadnych celów, jeśli chodzi o odwiedziny ponowne, domowe studia biblijne i rozpowszechnianie czasopism. Również w tym wypadku trzeba uwzględniać rodzaj terenu, to znaczy różny stosunek ludzi do prawdy. Oczywiście pionier będzie pamiętać o ważnej roli, jaką w czynieniu uczniów odgrywa odwiedzanie zainteresowanych oraz prowadzenie z nimi studiów biblijnych, zwracając szczególną uwagę na te dwie gałęzie służby. Chcąc się znaleźć w szeregach pionierów stałych, obok dobrej opinii trzeba być przynajmniej przez 6 miesięcy ochrzczonym, regularnym kaznodzieją. Nie jest już natomiast konieczne osiąganie w tym czasie określonych przeciętnych.

⁶ Pionierzy wakacyjni będą nazywani „pionierami okresowymi”, ponieważ służbę tę bracia podejmują nie tylko podczas wakacji, ale też w innych porach roku. Zgłoszenia do tej służby oddaje się nadzorcy przewodniczącemu, który je rozpatruje wspólnie z pozostałymi członkami komitetu zboru. W wypadku przyjęcia kandydata nie wysyła się jego zgłoszenia do Towarzystwa, tylko ogłasza się to w zborze. Od kandydata do okresowej służby pionierskiej wymaga się, żeby był ochrzczony i cieszył się dobrą opinią, nie jest natomiast wymagane, żeby był najpierw głosicielem regularnym. Przy końcu miesiąca pionier okresowy oddaje swój raport do zboru, a nadzorca służby polowej wpisuje jego wyniki do Karty służby głosiciela, zaznaczając w uwagach, że ta osoba była w danym miesiącu pionierem okresowym. Następnie wyniki wszystkich czynnych w danym miesiącu pionierów okresowych podsumowuje się i ogólny wynik wpisuje się oddzielnie w miesięcznym sprawozdaniu zboru.

⁷ Raportujemy tylko pracę wykonaną w związku z osobami, które nie są oddanymi, ochrzczonymi świadkami Jehowy. Gdy ktoś jest już ochrzczony, to jest naszym bratem. Dlatego nie raportuje się czasu poświęcanego na odwiedzanie go lub prowadzenie z nim studium, chociaż staramy się pomagać mu według potrzeb we wszelki możliwy sposób. Głosiciele zborowi będą składać swoje raporty ze służby polowej tylko raz w miesiącu.

⁸ Tak jak dotychczas, przy końcu miesiąca będziemy składać sprawozdanie ze studium biblijnego na ręce nadzorcy ośrodka służby (oddzielne dla każdego studium). Jednak nadzorca studiów biblijnych nie będzie już wpisywał tych danych na specjalną kartę zapisków ze studium. Dla swojej orientacji z każdego oddzielnie raportowanego studium może przechowywać ostatnie dwa sprawozdania ze studium biblijnego, niszcząc po przyjęciu nowego sprawozdania, te, które oddano najwcześniej. Powyższe zmiany wchodzą w życie z początkiem nowego roku służby. Oprócz nich książka „Organizacja powołana do ogłaszania Królestwa i czynienia uczniów” zawiera inne zmiany, dotyczące obowiązków nadzorców i sług pomocniczych. Wspierajcie „grono starszych” w jego odpowiedzialnej służbie, współpracując z nim i widząc w nim zrządzenie powzięte przez Jehowę dla waszego dobra. — Hebr. 13:7, 17.