Głoszenie z upoważnienia Bożego
1 Jakiego rodzaju są twoje stosunki z innymi ludźmi? Czy sprawiają ci zadowolenie? To w dużej mierze zależy od twojego zapatrywania się na sprawę zwierzchnictwa. W gruncie rzeczy podlegamy licznym zwierzchnościom. Istnieje władza państwowa, przełożeństwo w rodzinie oraz w zborze. Najwyższą władzę zwierzchnią jest jednak dla nas Jehowa Bóg, Stwórca wszechświata. Swoje poszanowanie zwierzchnictwa Jehowy Boga możemy okazać osobistym oddaniem się na spełnianie Jego woli. W obecnych dniach ostatnich Jehowa obdarzył władzą ciało kierownicze swej ziemskiej organizacji, ażeby — jak to zostało przepowiedziane — kierowała dziełem wykonywanym przez Jego czcicieli. Członkowie zboru i jego nadzorcy przejawiają właściwe nastawienie wobec zwierzchności teokratycznych, gdy chętnie przyjmują i stosują rady udzielane im w formie słowa drukowanego, listów bądź też ustnych pouczeń udzielanych przez podróżujących przedstawicieli Towarzystwa.
2 Dawanie świadectwa o Królestwie Bożym pozostanie do samego końca tego systemu rzeczy głównym zajęciem ludu Bożego. Jezus powiedział wyraźnie, że ewangelia musi być ogłoszona na całym świecie, na świadectwo wszystkim narodom, a dopiero wtedy nastąpi koniec (Mat. 24:14). Olbrzymi zasięg dzieła i potężny kopiec świadectwa wydanego do tej pory stanowi jeden z dowodów, że bliski jest czas objęcia władzy nad ziemią przez Królestwa Boże.
3 Wszystko to mocno podkreśla pilną konieczność brania udziału w tym dziele, które dobiega już końca. Czyż więc nie byłoby dobrze, gdyby każdy głosiciel obrał sobie za cel wyruszenie przynajmniej raz w miesiącu do pracy od domu do domu oraz prowadzenie co najmniej jednego studium biblijnego z kimś spoza własnej rodziny? Czy nie byłoby dobrze, gdyby każdy odczuwał potrzebę pomagania innym w uzyskaniu życia i z takich pobudek poczuwał się do odpowiedzialności za teren osobisty? Głosicielom niesamodzielnym zechcą pomóc w opracowaniu terenu dojrzalsi głosiciele samodzielni. Starajmy się, żeby nasz sposób dawania świadectwa był godny majestatu Królestwa. W tym celu trzeba się ciągle przygotowywać, trzeba ćwiczyć w domu kazania, żeby się nauczyć wygłaszać je umiejętnie, interesująco i taktownie.
4 Po znalezieniu w pracy od domu do domu ludzi przychylnych prawdzie nie pozostawiajcie ich swojemu losowi. Poczuwajcie się do obowiązku dalszego odwiedzania ich. Tego obowiązku nie nałożył na was człowiek. Na odwiedzinach ponownych można wypożyczać dobrane egzemplarze Strażnicy, na co w tym ostatnim już miesiącu kampanii zechcemy zwracać baczną uwagę. Starajmy się wszędzie, gdzie tylko jest to możliwe, dążyć do zakładania studiów biblijnych na podstawie ks. Prawda. Kto jeszcze nie prowadzi studium biblijnego, ten niech prosi Stwórcę w modlitwie o pomoc. Oczywiście nie można poprzestać na samej tylko modlitwie; trzeba brać pilny udział w pracy polowej, nie zaniedbując odwiedzenia żadnego mieszkania ani nie lekceważąc nawet słabych oznak zainteresowania.
5 Za kilka dni będzie święto wielkiej radości — święto Pamiątki śmierci naszego Odkupiciela, które będziemy obchodzić ku chwale Jehowy. Dołóżmy starań, żeby ono przysporzyło Mu jak najwięcej chwały i czci, zwiększając ochotnie i ze szczerego serca swój udział w służbie. Dawajmy dowody, że Go naprawdę miłujemy, że gotowi jesteśmy wykonać Jego nakaz dotyczący głoszenia po całym naszym terenie (Mat. 21:23, 24). Jehowa przez swego ducha dodaje nam sił i odwagi do wykonania tego zlecenia, żebyśmy mogli dotrzymać kroku zwiększonemu tempu dzieła.
6 Nadeszła pora na wyrobienie sobie właściwego poglądu na władzę zwierzchnią, która wkrótce obejmie panowanie nad całą ziemią. Nie ma podstaw do mniemania, że w nowym systemie Jehowa Bóg zmieni sposób kierowania swoim ludem. Dla tego wyrabiajmy w sobie pełną gotowość podporządkowania się wszelkiej zwierzchności pochodzącej od Boga oraz Jego nakazowi głoszenia dobrej nowiny po całym naszym terenie.
[Napis na stronie 1]
UCZCIJMY ŚWIĘTO PAMIĄTKI WYTĘŻONĄ PRACĄ OD DRZWI DO DRZWI