List od braci

Drodzy Głosiciele Królestwa!

Gdy będziecie czytać w zborze ten list, dziesiątki tysięcy naszych braci w USA i Kanadzie będzie już rozpamiętywać tegoroczny kongres międzynarodowy jako wydarzenie należące do przeszłości. Inni będą może w tym czasie w podróży, a jeszcze inni będą akurat uczestnikami któregoś ze zgromadzeń. Ciągną na te uczty duchowe młodzi i starzy, całe rodziny, a nawet kalecy. Pobudza ich do tego niezłomne przekonanie, że „Boskie zwycięstwo” odniesione przez Królestwo Boże przyniesie ludzkości największe błogosławieństwa; pobudza ich także szczere pragnienie uczestniczenia w tych błogosławieństwach.

Pomyślcie: ogółem więcej niż 21 000 osób przeleci ponad oceanami, żeby się zgromadzić ze swymi braćmi w innych częściach świata — w Azji, Europie, Afryce oraz Ameryce Północnej i Południowej. Na każdym kongresie będą opowiadane doświadczenia z różnych krajów. Poza tym każdy uczestnik znajduje w programie coś przewidziane specjalnie dla niego. Dużo uwagi poświęca się niezwykle ważnej sprawie ogłaszania Królestwa i czynienia uczniów. Zostaje nakreślona i zademonstrowana specjalna praca, w której po kongresie mają brać udział w specjalnych okresach wszystkie zbory na całym świecie.

Znamienną cechą programu są aż cztery dramaty biblijne, w których zostaje pokazane, jak ludzie mogli reagować na działalność Jezusa Chrystusa, jakie warunki panowały w starożytnym Jeruzalem przed zburzeniem tego miasta przez Rzymian i jak się czuli mieszkający tam chrześcijanie, dlaczego Dawidowi został przebaczony jego grzech popełniony z Batszebą oraz dlaczego Rachab i jej krewni przeżyli zagładę Jerycho.

Punktem szczytowym programu kongresowego jest wykład publiczny na dodający otuchy temat: „Boskie zwycięstwo — jego znacznie dla udręczonej ludzkości”. Oprócz zgromadzonych delegatów wysłucha go niewątpliwie tysiące serdecznie zapraszanych ludzi zainteresowanych.

Teraz zapewne zapytacie: „A co będzie z nami? Czy my nie dostąpimy tych błogosławieństw?” Któżby tego nie pragnął! Niektórzy — stosunkowo bardzo nieliczni — dostąpią przywileju zasiadania wśród zgromadzonych rzesz na którymś z wielkich kongresów. Po powrocie niewątpliwie zechcą podzielić się z nami swoimi wrażeniami i przeżyciami. Kilku bardzo interesujących punktów z przebogatego programu będziemy mogli wysłuchać na naszych skromnych wycieczkach na łono natury. A jeśli to będzie wolą naszego Ojca, to i większość pozostałego materiału stopniowo dotrze do każdego zboru w ciągu następnych miesięcy. Zresztą, gdy wziąć pod uwagę cały lud Boży, to nawet tam, gdzie się mogą odbyć wielkie kongresy, nie wszyscy naraz będą ich uczestnikami, bo np. w Australii bracia zgromadzą się dopiero w dniach 16-20 grudnia, a większość kongresów w Ameryce Południowej odbędzie się już w styczniu. Również osiem zaplanowanych zgromadzeń w Afryce przypadnie dopiero w grudniu i na początku stycznia.

Niezmiernie się cieszymy, że wielu z Was tak wspaniale wykorzystuje wakacje czy urlop na najcudowniejsze zajęcie, na pomaganie ludziom, żeby zaczęli wielbić naszego wspaniałego Boga w Jego świątyni, zanim nastanie krytyczna chwila wielkiego ucisku. Cieszymy się też, że również wszyscy inni są zdecydowani każdego dnia przynosić chwałę Stwórcy codziennym spełnianiem Jego świętej woli.

Bądźcie pewni naszej miłości i naszych najlepszych życzeń.

Wasi bracia