Skrzynka pytań
Jakie kroki powinien podjąć zbór wobec osoby nieochrzczonej, która regularnie utrzymuje łączność ze zborem, ale dopuściła się poważnego wykroczenia?
1 W książce Organization na stronie 174 jest powiedziane, że nieochrzczonego grzesznika, który utrzymuje regularną łączność ze zborem, można skarcić w podobny sposób, jak się postępuje z ochrzczonym członkiem zboru. Co jednak rozumieć przez „regularne utrzymywanie łączności ze zborem”? Określenie to nie dotyczy osób, które dopiero zaczęły nawiązywać łączność ze zborom. Raczej chodzi o takie osoby, które uczyniły już pewne postępy na drodze prawdy i które już jakiś czas uczęszczają regularnie na zebrania. Najczęściej brały też już udział w służbie polowej, wygłaszały kazania w szkole i w oczach osób postronnych uchodzą za świadków Jehowy.
2 Gdy taka osoba dopuści się poważnego wykroczenia, starsi powinni z nim porozmawiać o tym co jest powiedziane na stronie 82 książki „Słowo Twoje jest pochodnią dla nóg moich”. Gdy pomimo podejmowania przez starszych wielokrotnych prób udzielenia jej pomocy w uregulowaniu tego problemu taka osoba nie okazuje skruchy, wówczas zgodnie z radą apostoła Pawła zanotowaną w Galatów 5:9 należy chronić zbór i jego członków przed niebezpieczeństwem skażenia. Trzeba więc ogłosić w zborze, że dana osoba zachowuje się w sposób „niegodny chrześcijanina” i że każdy, kto by utrzymywał z nią kontakty, działałby wbrew radzie udzielonej w Liście 1 Koryntian 15:33 (Kow). Gdyby później taka osoba dawała dowody skruchy i gdyby starsi doszli do wniosku, że nastąpiła poprawa, wówczas mogliby ogłosić w zborze, że nałożone na nią ograniczenia zostały zdjęte. Gdy starsi przejawiają taką inicjatywę, wtedy cały zbór może udzielać danej osobie serdecznej pomocy, której celem jest wsparcie jej w umocnieniu się na drodze życia.
3 Mogą też być jeszcze inne osoby, które nie utrzymują regularnej łączności ze zborem, ale już prowadzi się z nimi studia i zaczynają przychodzić na zebrania, jednakże nie zdążyły się jeszcze oczyścić od światowych nawyków. Wobec takich osób nie wdraża się żadnego postępowania, chociaż, ma się rozumieć, należy je zachęcać do podjęcia odpowiednich kroków, żeby oczyścili swe życie. Dopiero gdy to uczynią, można je zaprosić do towarzyszenia głosicielowi w służbie polowej lub pozwolić im wziąć udział w szkole (Zobacz „Słowo Twoje”, s. 82). Mamy nadzieję, że gdy tacy będą dalej studiować i wprowadzać w czyn zasady Słowa Bożego, pobudzi ich to do wprowadzenia niezbędnych zmian, żeby mogli się spodobać Jehowie.