Wyspy morskie i Azja
1 Głoszenie dobrej nowiny o Królestwie dosięga też mieszkańców wysp morskich. Wielu z nich regularnie może słyszeć świadectwo. I tak na przykład na HAWAJACH nasi bracia opracowują teren mniej więcej dwa razy w miesiącu, a niektóre zbory nawet co trzy, cztery dni. Bracia wykorzystują każdą okazję do świadczenia. Nie tylko odwiedzają ludzi w ich domach, ale zachodzą też do sklepów oraz głoszą turystom na ulicach.
2 Gdy wyspy są rozproszone, podejmuje się specjalne starania, żeby dotrzeć z orędziem do wszystkich mieszkańców. Grupa dziewięciu głosicieli z WYSP MARSCHALLA wybrała się w dwudziestoczterodniową podróż statkiem, przewożącym koprę, głosząc wszędzie, gdzie statek się zatrzymał. Zbór udzielił im pomocy, zaopatrując ich w żywność. Mieli postój między innymi na Kili. Ludność tej wyspy składa się z dawnych mieszkańców atolu Bikini, przeniesionych tu podczas przeprowadzania przez USA próbnych wybuchów atomowych na Bikini. Głosiciele opracowali całą wieś z Wiadomościami Królestwa nr 16 i zaprosili ludzi na popołudniowy wykład. Praca ta okazała się bardzo owocna, gdyż na wykład przyszło 72 osoby, głównie dorośli. Zebranie odbyło się w cieniu drzew pandanowych, a słuchacze zajęli miejsca wprost na piasku. Po wykładzie obecni mieli wiele pytań świadczących o ich zainteresowaniu.
3 Ludność MALTY jest prawie wyłącznie rzymskokatolicka. Toteż gdy kobieta zapytała pionierkę okresową: „Czy to jest katolickie?” Siostra nie była zaskoczona tym pytaniem. Wiedząc, że w dziewięciu wypadkach na dziesięć odpowiedź przecząca oznaczałaby koniec rozmowy, odpowiedziała taktownie: „Posługujemy się Biblią katolicką.” Ale rozmówczyni nalegała: „Czy pani jest katoliczką?” Wtedy siostra powiedziała otwarcie: „Nie, jesteśmy świadkami Jehowy.” Ma się rozumieć, zaskoczyła ją reakcja rozmówczyni, która powiedziała: „Ach, wobec tego proszę wejść.” Żeby po tej pierwszej wizycie zastać zainteresowaną w domu, siostra musiała okazać wytrwałość, aż w końcu rozpoczęto studium biblijne. W krótkim czasie owa kobieta zaczęła brać udział w służbie polowej i już w pierwszym miesiącu głoszenia zaraportowała 50 godzin i 2 własne domowe studia biblijne. Również na Malcie młoda dziewczyna po raz pierwszy usłyszała o prawdzie podczas wizyty u swej przyjaciółki. Pomimo sprzeciwu rodziny robiła szybkie postępy w studiowaniu prawdy i jeszcze przed chrztem poświęcała regularnie na służbę 70 do 80 godzin w miesiącu.
4 W HONGKONGU nasi bracia mieli piękny rok w służbie na rzecz Królestwa. Pod wpływem poznawanej prawdy pewna młoda mieszkanka Hongkongu, katoliczka, usunęła wszystkie obrazy religijne i inne przedmioty kultu oraz poprosiła o wypisanie z kościoła katolickiego. Ojciec domagał się, żeby brała udział w ceremoniach rodzinnych związanych z kultem przodków. Nie mogła tego czynić, dokładała więc usilnych starań, żeby mu to wyjaśnić. Ojciec kazał jej wybierać — albo będzie czcić przodków, albo rodzina się jej wyrzeknie. Dla młodej kobiety, która naprawdę kochała ojca, była to trudna decyzja. W modlitwie poprosiła Jehowę o siły, po czym oświadczyła ojcu, co postanowiła. Ojciec wyrzekł się jej i zabronił jej nawet nazywać siebie „ojcem”. Przebywanie w domu, w którym wszyscy ją lekceważyli, było dla niej ciężką próbą. Z biegiem czasu ojciec, który obserwował nienaganne prowadzenie się córki, zaczął podziwiać jej stanowczość w nowej wierze. Obecnie stosunki z ojcem wróciły do dawnego stanu. Ta młoda kobieta została już ochrzczona i była już pionierką okresową, a teraz zamierza zostać pionierką stałą.
5 W INDIACH jest pewna sekta hinduska, której członkowie noszą na szyi symbol kultu fallicznego. Kapłan tej sekty, zwany poojari, wysłuchał świadectwa i przyjął książkę Prawda. To, co przeczytał, zrobiło na nim tak wielkie wrażenie, że zgodził się na studium biblijne. Wkrótce on sam i jego rodzina pozdejmowali z siebie symbole fallusa, oczyścili dom z figur i obrazów religijnych, przedstawiających sceny z mitologii hinduskiej, i obecnie chodzą na zebrania do Sali Królestwa.
6 JAPONIA miała rok wspaniałych postępów! W roku służbowym 1974 ochrzczono tam 7456 osób i utworzono 134 nowe zbory. Duch pionierski przenika tysiące osób. Obecnie aż 29% głosicieli jest pionierami. Czyż nie jest to zachwycające? Nic więc dziwnego, że w tym kraju zanotowano 61% wzrostu liczby głosicieli. Niemal we wszystkich zborach przeciętna godzin wynosi co miesiąc ponad 20 na głosiciela! Bracia bardzo się też ucieszyli z wydania w ich języku Przekładu Nowego Świata Chrześcijańskich Pism Greckich.
7 Również dla KOREI rok służbowy 1974 był rokiem niezwykłej aktywności. Osiągnięto najwyższą liczbę 26 474 głosicieli. Nasi bracia w tym kraju pilnie dbają o to, żeby natychmiast odwiedzać osoby, które okażą zainteresowanie. W Chonju głosiciel spotkał kobietę w wieku około 60 lat i wydał jej świadectwo. Zaproponował, że ją odwiedzi, na co kobieta powiedziała tylko, w jakiej okolicy mieszka, nie podając żadnych szczegółów. Kilka dni później brat opracował całą okolicę, żeby odnaleźć tę kobietę. Założył z nią studium biblijne, które odbywało się codziennie wcześnie rano, zanim przystąpiła do codziennych zajęć. Po przestudiowaniu 3 rozdziału książki Prawda kobieta porzuciła dotychczasowe praktyki religijne mimo początkowego sprzeciwu rodziny. Jeszcze przed chrztem poświęcała na głoszenie 100 godzin w miesiącu. Obecnie jest pionierką stałą i prowadzi 13 domowych studiów biblijnych. Dzięki jej staraniom 22 osoby z jej rodziny już studiują ze świadkami Jehowy.
8 Również na FILIPINACH ludzie chętnie przyjmują dobrą nowinę o Królestwie. Podczas roku służbowego 1974 ochrzczono 15 059 osób, a najwyższa liczba głosicieli wynosiła 76 671. Poznał tam prawdę były wiceprezes Studenckiej Akcji Katolickiej, szczery katolik, po studiach filozoficznych. Zastanawiała go obłuda religijna, jaką widział w swym otoczeniu. Wielkie wrażenie zrobiły na nim zmiany, jakie zaszły pod wpływem studium Biblii ze świadkami Jehowy u jego dawnego kolegi. Obecnie ten niegdyś szczery katolik jest ochrzczonym głosicielem dobrej nowiny o Królestwie. Takie zachęcające wiadomości o rozprzestrzenianiu dobrej nowiny zawiera Rocznik Świadków Jehowy na rok 1975.