Wzbogacanie wiedzy chrześcijańskiej
1 Dlaczego powinniśmy bezustannie wzbogacać naszą wiedzę chrześcijańską? Wzbogacanie jej ma na celu przede wszystkim lepsze poznawanie Jehowy i Jego Syna oraz utrzymywanie z Nimi przyjaznych stosunków. Dzięki gruntownej wiedzy możemy dokładniej naśladować Jehowę i Jego Syna. — Kol. 3:10; 1 Piotra 4:14-16.
2 A jak możemy wzbogacać swoją wiedzę chrześcijańską? Do poznania Jehowy i Jego Syna nie wystarczy przeczytanie jednej czy dwóch pomocy do studium Biblii. Wzbogacanie wiedzy nie kończy się z chwilą przyjęcia chrztu. Wszyscy, nie wyłączając starszych, powinni robić stałe postępy (1 Tym. 4:13-15). W związku z obcowaniem z drugimi nigdy nie możemy powiedzieć, że już wszystko wiemy o naszych przyjaciołach. W miarę obserwowania jak się zachowują w różnych sytuacjach, słuchania ich wypowiedzi i zastanawiania się nad tym, jak postępują i jakie mają poglądy, coraz lepiej ich poznajemy. Potrafimy lepiej ocenić piękno ich zalet. Pogłębia się nasza miłość do nich. W podobny sposób można robić stałe postępy w coraz lepszym poznawaniu Jehowy i Jego Syna. Gdy systematycznie studiujemy Biblię, nieraz uświadamiamy sobie, że sprawy, które kiedyś uchodziły naszej uwagi, mają w rzeczywistości wielkie znaczenie. Lepiej poznajemy osobowość Jehowy i Jego Syna i zaczynamy ich coraz bardziej miłować. Gdy nasze modlitwy bywają szczegółowe i konkretne, i gdy dzięki nim doznajemy pomocy i kierownictwa Jehowy, wtedy lepiej Go poznajemy.
3 Głównym źródłem wiedzy chrześcijańskiej jest Biblia, Księga przepojona duchem świętym. Musimy ją studiować. Powinniśmy rezerwować sobie czas, żeby to czynić regularnie (1 Kor. 2:10, 11). Po przeczytaniu urywka Biblii poświęć trochę czasu na rozmyślanie nad tym, co przeczytałeś. Zastanów się, czego się dowiedziałeś o Jehowie i jak może ci to pomóc w naśladowaniu Go. Chcąc zastosować w praktyce wiadomości nabyte podczas studium, trzeba je najpierw zrozumieć. Gdybyśmy nie rozumieli tego, co czytamy, nie pogłębiałoby to naszej wiedzy chrześcijańskiej. Nie potrafilibyśmy powiązać tego materiału z wiadomościami, które już posiadamy.
4 Jak postąpić, gdy nie rozumiesz tego, co czytasz, i gdy nasuwa ci się w związku z tym wiele pytań? Przede wszystkim zbadaj dokładnie kontekst. Przeanalizuj dany materiał za pomocą następujących pytań: Do kogo była skierowana ta wiadomość — do wierzących, do niewierzących czy do tych, którzy się odwrócili od Jehowy? W jakim celu ją przekazano? Jak ją rozumieli ludzie żyjący współcześnie z pisarzami Biblii? Nie rozpatruj starożytnych wypowiedzi pod kątem pojęć współczesnych. Gdy na przykład Biblia mówi o ‛wstąpieniu do nieba’, aby uciec przed sądem Bożym, nie chodzi o loty kosmiczne, lecz szukanie schronienia na szczytach wysokich gór, które często są spowite chmurami (Amosa 9:1, 2). Pamiętaj, w jakiej strefie geograficznej spisywano Biblię. Na przykład okres suszy jest w Ziemi Obiecanej dość długi i przetrwanie roślinności w dużej mierze zależy od rosy. W ten sposób znajomość lokalnych warunków pozwala lepiej ocenić wymowę wersetów, w których rosa jest synonimem czegoś przyjemnego i orzeźwiającego. — Ps. 133:1, 3; Prz. 19:12.
5 Spróbujmy zbadać na podstawie Listu do Kolosan 1:18, 19 i 2:3, 8, 9, jak znajomość kontekstu ułatwia zrozumienie treści. Co oznacza wyrażenie, że w Chrystusie mieszka „wszystka zupełność” lub „cała pełnia” (NW)? Paweł podkreślał współwyznawcom wielkie znaczenie „dokładnej wiedzy” i „mądrości” (Kol. 1:9, 10, NW). Według Kolosan 2:3 wiedza i mądrość są ukryte w Chrystusie. Jest on prawdziwym uosobieniem tych przymiotów Bożych. Jezus Chrystus posiada „zupełność” lub „pełnię” wszystkich cech niezbędnych chrześcijanom. Od niego, jako od swej Głowy, członkowie zboru chrześcijańskiego powinni oczekiwać przewodnictwa i pouczeń. Nie są im potrzebne ‛żywioły świata’ (Gd), to znaczy filozofia i zwodnicze teorie oparte na ludzkich miernikach i pojęciach, na ludzkim rozumowaniu i legendach. Z Kolosan 2:16-18 wynika, że do takich „żywiołów” należą też niebiblijne nauki i wierzenia judaistyczne, żądające od chrześcijan przestrzegania Prawa Mojżeszowego.
6 Jak zrozumienie wywodów Pawła może być pomocne dla nas? Ostrzega on przed niebezpieczeństwem zbałamucenia mądrością świata, przed czytaniem książek opartych głównie na miernikach ludzkich. Mogłoby to wypaczyć naszą zdolność duchowego widzenia i sprowadzić nas na manowce. Nie będziemy też wprowadzać do zboru kupieckich metod świata, wychodząc z błędnego założenia, że takimi metodami łatwiej da się coś osiągnąć niż naśladowaniem przykładu Chrystusa. Uwzględnianie w postępowaniu faktu, że Jezus jest uosobieniem Boskiej mądrości, pobudza nas do dobrych uczynków i do zachowywania wierności. — Kol. 1:10, 11.
7 A co zrobić, gdy po zapoznaniu się z kontekstem w dalszym ciągu nie możemy pojąć sensu jakiejś wypowiedzi biblijnej? Możemy poszukać wersetów rzucających więcej światła na to zagadnienie przez zbadanie odnośników lub odszukanie w konkordancji kluczowych słów z danego urywka. Jeżeli mamy dostęp do innych przekładów Biblii, to możemy porównać różne tłumaczenia oraz zajrzeć do uwag marginesowych i przypisów. Poszukaj wyjaśnienia za pomocą skorowidzów zamieszczanych w poszczególnych publikacjach. Jeżeli możesz korzystać z podręcznika Aid (Pomoc do zrozumienia Biblii), to odszukaj w nim imiona lub inne słowa kluczowe, występujące w hasłach. Poruszone tu myśli z listu do Kolosan można znaleźć pod hasłami „Boski” i „świat”. Jeżeli nie uda ci się znaleźć wyjaśnienia, zapytaj o to starszych. Gdy mimo wyczerpania wszystkich możliwości nie znajdziesz odpowiedzi, może najlepiej będzie odłożyć tę sprawę. Nie ma potrzeby pisać do Towarzystwa, zwłaszcza gdy sprawa nie dotyczy życia ludzkiego. W odpowiednim czasie wszyscy mogą otrzymać wyjaśnienie na łamach publikacji Towarzystwa. Gdyby jednak wchodziła w grę sprawa, od której zalety życie ludzkie, wówczas można napisać do Towarzystwa. Ale najpierw starsi mogą próbować zasięgnąć rady doświadczonych starszych z sąsiedniego zboru.
8 Jakie błogosławieństwa niesie ze sobą ciągłe wzbogacanie wiedzy chrześcijańskiej? Daje nam radość i osobiste zadowolenie (Jana 13:17; Jak. 1:25). Wpływa korzystnie na układanie się naszych stosunków z bliźnimi (Rzym. 13:8-10; Filip. 1:9-11). Ułatwia podejmowanie właściwych decyzji (Efez. 4:14, 15, 20-24; Hebr. 5:14), a w końcu prowadzi do życia wiecznotrwałego. — Jana 17:3.