BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • km 5/76 ss. 9-11
  • Wasze zebrania służby

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Wasze zebrania służby
  • Nasza Służba Królestwa — 1976
  • Śródtytuły
  • DRUGIE ZEBRANIE
  • TRZECIE ZEBRANIE
  • CZWARTE ZEBRANIE
  • PIERWSZE ZEBRANIE W CZERWCU
Nasza Służba Królestwa — 1976
km 5/76 ss. 9-11

Wasze zebrania służby

DRUGIE ZEBRANIE

10 min. Słowa wstępne. Przemówienie na temat: „Polegajmy na Tym, który wysłuchuje modlitwy”.

25 min. „Bądź czujny i ceń sobie przywilej głoszenia” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Na wstępie możesz podać, ilu głosicieli liczy ośrodek służby (zbór), ilu bierze udział w służbie każdego miesiąca, a ilu jest nieregularnych (nie wymieniając nikogo imiennie), oraz ilu poświęca w miesiącu 1-3 godzin. Dane te postaraj się przedstawić w sposób życzliwy, mając na celu udzielenie pomocy potrzebującym, aby nikt nie czuł się dotknięty. Wyjaśnij, że wszyscy potrzebujemy zachęty i ta analiza ma nam służyć pomocą.

20 min. „Bezpieczna przyszłość — jak ją sobie zapewnić”. Dyskusja połączona z pokazem, jak się posługiwać nową broszurą. (Na poprzednim zebraniu przypomnij głosicielom, żeby przynieśli na to zebranie broszurę Bezpieczna przyszłość). Chcemy się dobrze zapoznać z nowymi broszurami. Mają one pomóc nam w zapoczątkowywaniu studiów biblijnych. Nie trudno jest prowadzić studium, które już zostało zapoczątkowane; trudność polega na założeniu go. Jak można by przystąpić do tego zadania? Dlaczego nie spróbować od razu i w jak najprostszy sposób pokazać zainteresowanemu, co zawiera ta broszura. Możesz na przykład powiedzieć mniej więcej tak: „Proszę zwrócić uwagę na sam temat omówionego tu zagadnienia: ‛Bezpieczna przyszłość — jak ją sobie zapewnić’. Czy ta sprawa nie interesuje każdego z nas?” Następnie, jeśli rozmówca zacznie się przysłuchiwać, możesz powiedzieć: „Proszę posłuchać, co tu jest powiedziane”. Zacznij czytać od początku, stosując odpowiednią modulację. Po przeczytaniu całego paragrafu zadaj pytanie podane u dołu tej strony, wypowiadając je tak naturalnie, jak byś to robił w toku rozmowy, i dostosowując je do okoliczności (życzyłby pan sobie; życzyłaby pani sobie; życzyliby państwo sobie). Nie ma potrzeby mówić: „A teraz odczytam pytanie, na które proszę odpowiedzieć”. Unikaj formalizmu. Następnie przewodniczący pyta, czy ktoś chciałby coś powiedzieć na ten temat. Może ktoś chciałby zaproponować, jak można to zrobić jeszcze prościej?

Przygotowany wcześniej głosiciel zademonstruje, jak z pomocą broszury można założyć studium, czyniąc to jak najdokładniej według powyższego wzoru, aby przez powtórzenie wszyscy mogli go sobie przyswoić.

Następnie można zademonstrować studium dalszych trzech paragrafów broszury (jeżeli domownik jest gotów posłuchać), odczytując najpierw paragrafy, a potem zadając pytania żywym rozmownym tonem i unikając przyciskania rozmówcy do muru. Głosiciel kończy studium umówieniem dokładnej pory następnych odwiedzin.

Zachęć głosicieli, żeby przemyśleli te propozycje i jeszcze w tym tygodniu spróbowali je zastosować w zakładaniu studiów biblijnych w miarę możliwości już na pierwszych lub na drugich odwiedzinach.

5 min. Uwagi końcowe. Wpleć w nie odczytanie i omówienie Wiadomości Teokratycznych.

TRZECIE ZEBRANIE

10 min. Słowa wstępne. Odczytanie i omówienie Listu od braci.

30 min. „Czy chciałbyś mieć więcej czasu?” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Można tu włączyć dostosowane do miejscowych warunków wskazówki, jak najpraktyczniej wykorzystać czas w służbie polowej lub jak planować i organizować sobie tę pracę. Powiedz, że gotów jesteś pomóc każdemu, kto chciałby sobie ułożyć taki plan, a nie wie, jak się do tego zabrać. Zachęć wszystkich, żeby w tym miesiącu starali się poświęcić na służbę kaznodziejską godzinę lub dwie więcej niż w kwietniu.

20 min. „Dowód, że żyjemy w ‛dniach ostatnich’” — dyskusja z udziałem wszystkich obecnych.

Niech wszyscy przyniosą książkę „Prawdziwy pokój”, aby wspólnie omówić materiał zawarty w rozdziale siódmym. Przewodniczący przypomni najpierw cztery punkty przedstawione w proroctwach biblijnych, wymienione w paragrafie 4, a następnie omówi krótko informacje dotyczące punktu pierwszego, zawarte w paragrafach 5-12.

Następnie zada kilka stosownych pytań do punktu drugiego, rozwiniętego w paragrafach 13-27, kładąc nacisk na informacje podane w zestawieniu na stronach 78 i 79. W związku z punktem trzecim omówcie Mateusza 24:34. Co będzie ostatnim sygnałem, o którym mowa w punkcie czwartym? (par. 30, 31; 1 Tes. 5:2, 3; Łuk. 21:34, 35).

Uwagi końcowe.

CZWARTE ZEBRANIE

15 min. Po przywitaniu obecnych wygłoś na wstępie przemówienie oparte na artykule „Kto jest naprawdę nieposzlakowany?” Poproś o odczytanie podanych w nim wersetów biblijnych. Postaraj się, żeby to przemówienie było budujące.

15 min. „PRZEDSTAWIANIE DOBREJ NOWINY — w inny sposób” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.

20 min. „Czy istnieje Bóg, który troszczy się o nas?” Dyskusja połączona z pokazem, na podstawie nowej broszury pod powyższym tytułem. Przypomnij jeszcze raz, na czym polega wspomniana przy omawianiu poprzedniej broszury naturalność. Poproś głosicieli, żeby się podzielili doświadczeniami zebranymi od czasu, kiedy zaczęli stosować te rady w służbie polowej. Następnie zajmij się broszurą Czy istnieje Bóg, który troszczy się o nas? Wyjaśnij w paru słowach, głównie dla jakich ludzi jest przeznaczona ta broszura (SK 4, s. 5, p. 4). Przedstaw prosty wstęp, polegający na odczytaniu dwóch pytań, podanych we wstępnych słowach broszury, i zapytaniu: ‛Chyba zgodzi się Pan z tym, że niemało ludzi chciałoby znać odpowiedź na te pytania?” Wyjaśnij, że dalszą rozmowę można poprowadzić w następujący sposób: „Proszę zwrócić uwagę, co tu jest powiedziane”, po czym można odczytać drugi paragraf, a następnie pytanie b tonem bezpośredniej rozmowy i w sposób wzbudzający zainteresowanie.

Po tych krótkich rozważaniach przewodniczącego z góry przygotowany głosiciel zademonstruje wstęp i omówi kilka wstępnych paragrafów z broszury. Przewodniczący i słuchacze mogą się wypowiedzieć na temat udanych szczegółów, które będziemy mogli zastosować w naszej służbie.

Przewodniczący mówi o wartości ilustracji w nowych broszurach i o możliwościach wykorzystania ich do lepszego uwypuklenia głównych myśli. Celem tych ilustracji nie jest jedynie uatrakcyjnienie broszury, lecz przede wszystkim nauczanie. Niech wszyscy otworzą swoje broszury i zastanówcie się nad niektórymi ilustracjami.

Przewodniczący zachęca głosicieli, żeby sobie dobrze zapamiętali to proste wprowadzenie broszury i żeby zawsze czujnie upatrywali okazji do zakładania studiów biblijnych. Zapytaj, kto z obecnych już próbował założyć studium na podstawie nowej broszury?

10 min. Uwagi końcowe. Rozważania biblijne na temat ‛Niech twój postęp będzie widoczny’ (1 Tym. 4:15). Zachęć wszystkich głosicieli, w tym także nowych, żeby się zastanowili nad tym, jak mogliby zrobić postępy pod względem duchowym. Szczególnie powinny o tym pomyśleć głowy rodzin oraz głosiciele prowadzący studia biblijne (Powt. Pr. 6:7). Może niektórzy zechcą pomóc innym w regularnym uczęszczaniu na zebrania, wypowiadaniu się na nich, udzielaniu się w szkole bądź też w pracy polowej. Zachęć do pomagania nowym w prawdzie i młodzieży. — Filip. 3:13.

PIERWSZE ZEBRANIE W CZERWCU

5 min. Słowa wstępne. Tekst dzienny i komentarze.

18 min. „Idźcie i czyńcie uczniów” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.

10 min. „Należymy do Jehowy” — przemówienie.

20 min. „Radujcie się w nadziei” — dyskusja.

Podaj krótki komentarz do Rzymian 12:12, wykazując, że nadzieja umożliwia chrześcijanom zachowanie radosnego usposobienia. Następnie omówcie wspólnie odpowiedzi na poniższe pytania: (1) Od jakiej więzi jest uzależnione posiadanie rzeczywistej nadziei? (Efez. 2:11, 12; Jehowa jest Źródłem prawdziwej nadziei). (2) Skąd można mieć pewność, że nadzieja na życie wiecznotrwałe jest niezawodna? (Hebr. 6:17-20). (3) Co stanowi gwarancję, że nastąpi zmartwychwstanie do życia na ziemi? (Dzieje 17:31; 24:15). (4) Jak możemy umacniać swoją nadzieję chrześcijańską? (Hebr. 3:6; 6:11; Rzym. 5:2-5). (5) Jaki pożytek odnosimy z „nadziei zbawienia”? — 2 Kor. 3:12; 1 Tes. 1:3; 5:8; 1 Jana 3:2, 3.

W zakończeniu podkreśl, jak nasza nadzieja powinna nadawać kierunek naszym poczynaniom i wpływać na nasze plany na przyszłość. Do czego nas pobudza nadzieja, jeśli chodzi o służbę kaznodziejską? Chociaż jeszcze nie otrzymaliśmy nagrody, nadzieja powinna dodawać nam sił w obliczu trudności lub prób oraz powinna nas pobudzać do dzielenia się nią z drugimi przy każdej nadarzającej się sposobności. — 1 Piotra 3:15.

7 min. Uwagi końcowe. Omów wyniki pracy z ubiegłego miesiąca. Podaj, co zrobiono, jeśli chodzi o wycieczki misyjne na dalsze tereny, oraz co zaplanowano w tej dziedzinie na czerwiec. Czy ktoś planuje podjęcie tego lata okresowej służby pełnoczasowej?

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij