„Nie możemy nie mówić”
1 W wielu krajach głoszenie „tej dobrej nowiny o królestwie” jest zakazane. Panuje tam sytuacja podobna do tej, w jakiej się niegdyś znaleźli apostołowie. Członkowie Żydowskiego Sądu Najwyższego ‛przywołali ich i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa’. Jak na to zareagowali apostołowie? Piotr i Jan odpowiedzieli: „Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli”. — Dzieje 4:18-20.
2 Bardzo sobie cenimy fakt, że w naszym kraju możemy swobodnie głosić Słowo Boże. Mamy więc tym więcej powodów do twierdzenia, że „nie możemy nie mówić”! Odważnym i śmiałym głoszeniem możemy tak jak apostołowie wyjednać dla siebie błogosławieństwo Boże (Dzieje 4:31). W czym jednak tkwiła tajemnica ich powodzenia? Po prostu nie byli w stanie przestać mówić. Tak, do tego stopnia byli napełnieni prawdą, tak byli przekonani o jej prawdziwości i tak pewni, że inni jej potrzebują, że prawda z nich promieniowała! Istotnie, gdy ludzie zauważają, że prawda jest dla ciebie czymś tak rzeczywistym, czują się poniekąd zniewoleni, żeby cię wysłuchać.
SKUTECZNA WYMIANA MYŚLI
3 Właśnie na tym polega pierwsza zasada skutecznej wymiany myśli z innymi ludźmi. Musisz mieć do powiedzenia coś naprawdę godnego przekazania drugim i musisz pragnąć im to przekazać. A czyż nie posiadamy najcenniejszej wiadomości? I chcielibyśmy ludziom powiedzieć o niej wszystko.
4 Czy jednak potrafimy przekazywać prawdy biblijne skutecznie? Czy oprócz tego, że jesteśmy pełni zapału, potrafimy również objaśniać ludziom znaczenie wersetów biblijnych? Jezus to potrafił. Dwaj uczniowie, z którymi Jezus rozmawiał po swoim zmartwychwstaniu, powiedzieli potem: „Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?” (Łuk 24:32). Czy potrafisz ‛wyjaśniać’ wersety biblijne drugim?
5 Błędne byłoby mniemanie, że ta piękna cecha przekazywania ludziom Słowa Bożego jest specjalnym lub cudownym darem, którym są obdarzeni tylko nieliczni. Chociaż niektórzy bez wątpienia mają wrodzony dar nauczania, to jednak każdy chrześcijanin, którego serce jest przepełnione prawdą biblijną, może się nauczyć przekonywania drugich i doprowadzania do tego, żeby ich serca napełniła radość. Tak właśnie czynili kapłani w Izraelu. O czasach Ezdrasza jest powiedziane: „Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie”. — Neh. 8:8.
6 Znowu więc mogliśmy stwierdzić, że Biblia stanowi fundament nauczania. Powinniśmy naszym słuchaczom czytać Słowo Boże. „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny” (Hebr. 4:12). Jeżeli więc będziemy je pilnie studiować, prosząc przy tym w modlitwie o świętego ducha Bożego, wówczas będziemy umieć je wyjaśniać, przedstawiając jego znaczenie.
CZY JESTEŚ PRZYGOTOWANY?
7 Choćbyś jednak pilnie studiował Biblię, może ci się zdarzyć, że już po odejściu od drzwi nagle przypomni ci się werset, który przed chwilą mógłby być bardzo pomocny. Jak się zabezpieczyć, żeby się to nie zdarzało zbyt często? Niektórzy głosiciele sporządzają sobie spis tematów, najczęściej poruszanych przez mieszkańców ich terenu i notują sobie na końcu Biblii po jednym lub po dwa wersety, których chcieliby użyć w rozmowie na dany temat. Oto dla przykładu kilka takich tematów, które i dla nas mogą się okazać użyteczne: Dzieci — jak je ustrzec przed trudnościami? (Powt. Pr. 6:5-7); Praca społeczna daje więcej dobrego niż głoszenie (Mat. 6:31-33); Czy w każdej religii nie ma coś dobrego? (1 Kor. 5:6); Biblię można interpretować na różne sposoby (1 Kor. 1:10); Dlaczego na świecie jest tyle trudności? (Apok. 12:12); Królestwo Boże jest w naszych sercach (Dan. 2:44); Jak można dowieść istnienia Boga? (Rzym. 1:20); Czy Bóg wszystkie rasy traktuje jednakowo? (Dzieje 10:34, 35). Zapewne można by dodać jeszcze wiele innych wersetów, uzupełniając tę listę z miesiąca na miesiąc nowymi trafnymi wersetami biblijnymi. Mając przy końcu Biblii taką listę, będziesz przygotowany do tego, by każdej chwili móc ‛otwierać Pisma’ drugim.
8 W podobny sposób starsi mogą się przygotowywać do swej pracy pasterskiej i do udzielania rad, sporządzając sobie spis stosownych rozdziałów Biblii. Na przykład: Przeciwstawianie się przeciwnikowi (1 Piotra 5:6-11); Trwać w wierze aż do końca (2 Piotra 3:8-18); Potrzebna jest wiara i uczynki (Jak. 2:14-26); Kontrolowanie języka (Jak. 3:1-12); Przyjmowanie skarcenia od Jehowy (Hebr. 12:4-11); Ubieganie się o to, by należeć do „darów” w postaci ludzi (Efez. 4:7-16); Zachowywanie pokoju z Bogiem (Filip. 4:4-13).
9 Takie dobre przygotowanie, w połączeniu z regularnym studium osobistym, sprawi, że będziesz naprawdę przygotowany, aby swobodnie ‛otwierać Pisma’ drugim. Pobudzany świętym duchem Jehowy oraz sercem pełnym miłości będziesz mógł powiedzieć za apostołami: ‛Nie mogę nie mówić’.