Szkolenie dzieci od niemowlęctwa
1 Dzieci są dziedzictwem od Jehowy. Są więc czymś bardzo cennym. Czy masz dzieci? Wobec tego wiesz, że troszczenie się o nie, szkolenie ich i pomaganie im w poznawaniu i umiłowaniu Jehowy wymaga mnóstwa czasu. Nie żałujemy tego czasu, gdyż kochamy nasze dzieci i chcemy, żeby one kochały nas oraz Jehowę. Ale w wyrobieniu tej miłości trzeba im pomóc. Dlaczego? Ponieważ od najwcześniejszego dzieciństwa serce jest skłonne do złego. Chcąc jak najskuteczniej przeciwdziałać tej skłonności, musimy przystąpić do szkolenia dzieci od lat niemowlęcych.
2 Jehowa wie, kiedy powinno się zacząć szkolenie dzieci, i On może nam pomóc czynić to skutecznie (Ps. 19:8). Tymoteusza uczono od niemowlęctwa. Samuela starannie nauczano, zanim został odstawiony od piersi (Prz. 22:6). Czy pouczałeś swoje dziecko w taki sposób, żeby w wieku 10 lub nawet 5 lat potrafiło bronić prawdy? Łatwiej to przychodzi, gdy współmałżonek jest w prawdzie. Ojciec Tymoteusza nie był jednak w prawdzie. Mimo to matka z babką dobrze go wychowały, tak iż Paweł wypowiedział się o nim z uznaniem. — 2 Tym. 1:2, 5; 1 Tym. 1:2.
3 Starsi miasta Jeruzalem byli zdumieni wiedzą i zrozumieniem 12-letniego Jezusa. Dlaczego Jezus znalazł się z rodzicami w Jeruzalem? Chodzenie tam weszło im w zwyczaj (Łuk. 2:42, 47). Czy masz zwyczaj bywać razem z dziećmi na zgromadzeniach oraz na innych zebraniach? Czy siedzą tam obok ciebie i przysłuchują się? Umiejętność siedzenia i słuchania nie jest u dzieci cechą wrodzoną. Trzeba ich tego dopiero nauczyć. W jaki sposób? Posłuchajmy, jak to robiła pewna matka: Siostra ta miała pięcioro dzieci w wieku od 3 do 10 lat. Wiedziała, że normalnie nie usiedzą w Sali Królestwa przez dwie godziny. Trzeba je było do tego przyzwyczaić. Dlatego co wieczór ustawiała w mieszkaniu sześć krzeseł w jednym rzędzie. Na jednym siadała sama, na pozostałych sadzała dzieci i czytała im na głos Biblię lub jakąś publikację Towarzystwa. Gdy któreś dziecko zsuwało się z krzesła, sadzała je z powrotem. Kiedy już wszystkie przyzwyczaiły się do siedzenia przez 10 minut podczas głośnego czytania, przedłużała czytanie do 20 minut. Kiedy już potrafiły wysiedzieć przez 20 minut, zwiększała ten okres do 40 minut itd. Takie szkolenie bardzo się opłaciło. Gdy teraz dzieci przychodzą do Sali Królestwa, zawsze siedzą spokojnie i słuchają.
OD NIEMOWLĘCTWA UCZ DZIECI RZETELNEJ PRACY
4 Chociaż Dawid był najmłodszym synem, to jednak pracował, pasał owce. Jak to było możliwe? Trzeba go było tego nauczyć. W jaki sposób uczysz swoje dziecko pracować i brać na siebie odpowiedzialność? Potrzeba na to czasu, wysiłku, a niekiedy także rózgi. Posłuchaj, jak pewna młoda matka starała się uczyć syna pracować. Prosiła 4-letniego chłopca, żeby pozbierał zabawki zanim wyjdą na spacer. Chłopiec nie chciał tego zrobić. Matka wyjaśniła, że Jehowa stworzył nas wszystkich do pracy: ‛Tatuś musi pracować, żebyśmy mieli co jeść. Mama też musi pracować, dba o porządek w domu i przygotowuje posiłki. I Janek musi pracować. Pozbieraj więc zabawki i połóż je na miejsce’. Chłopiec uczynił to, ale jedną zostawił. Potem przyszedł i niecierpliwie czekał na wyjście. Matka powiedziała: ‛Nie, musisz sprzątnąć jeszcze jedną zabawkę. Gdy ją podniósł, przypomniała mu, że zrobił dobrze, a Pismo Święte powiada, że kto jest wierny w małych rzeczach, na przykład w pozbieraniu zabawek, będzie też potem wierny w poważniejszych zajęciach, takich, jakie wykonuje jego ojciec’.
5 Pewien ojciec pomógł swemu synkowi spisać czynności, które mają być wykonane codziennie w jego pokoju. (Chłopiec ciągle się tłumaczył, że zapomina.) Potem ojciec omówił z nim List 2 do Tesaloniczan 3:10. Uzasadnił, że ‛tatuś pracuje codziennie, więc tak samo syn musi wykonać swoją pracę, jeżeli chce jeść razem z rodziną’. Sporządzenie tej listy oraz omówienie wersetu biblijnego pomogły chłopcu pamiętać o jego obowiązkach. Niekiedy jednak trzeba użyć rózgi. Pewien ojciec powiedział, że nigdy nie poprzestaje na grożeniu, lecz zawsze spełnia groźbę. Jego „tak” znaczy „tak”, a dzieci darzą go szacunkiem i kochają go. Nie szczędzi im także pochwał.
6 Najlepszą czynnością, której możecie uczyć dzieci, jest głoszenie o Królestwie Bożym. Wiele małych dzieci chodzi do tej służby razem z rodzicami i zdobywa zaprawę na przyszłość. Niektórym rodzice pomogli tak się przygotować, że potrafią odczytywać wersety z Biblii a nawet wygłaszać kazania u drzwi. Pewien sześcioletni chłopczyk zdobył prenumeratę, posługując się kazaniem opartym na jednym wersecie biblijnym, a potem poprosił ojca o pomoc w założeniu studium.
OD NIEMOWLĘCTWA UCZ DZIECI MIŁOWAĆ JEHOWĘ
7 Jak sądzicie, czy siostra, która wychodziła z synem na spacer, nie przeoczyła potrzeby wskazania chłopcu na to, co uczynił Jehowa, żeby w ten sposób pomóc mu lepiej poznać Jehowę i bardziej Go umiłować? (Ps. 104:23, 24; Powt. Pr. 6:7, 8). My też musimy uczyć dzieci Słowa Bożego. Pewna matka codziennie czytywała Biblię swemu trzytygodniowemu dziecku. Inna siostra zapytała ją, dlaczego to robi, przecież niemowlę i tak tego nie rozumie? Matka mądrze odpowiedziała, że jej dziecko ma dwoje małych uszek i potrafi słyszeć, co się dzieje wokoło, i jej zdaniom ‛lepiej jest, gdy do jego małych uszek i umysłu wpadają natchnione słowa z Pisma Świętego niż moje czcze szczebiotanie’. Ta matka jest przekonana, że Jehowa słusznie zachęca nas, żeby uczyć dzieci od niemowlęctwa.
8 Czy czytasz i omawiasz z dziećmi przeznaczone specjalnie dla nich artykuły Strażnicy? Jest to cudowny materiał dla dzieci, które już umieją mówić. Pewien ojciec robi to co wieczór, gdy położy dzieci do łóżka i przed wspólną modlitwą. Czy korzystasz z tej wspaniałej pomocy? A może zechcesz zacząć to robić dzisiaj wieczorem? Wszystko to niewątpliwie wymaga czasu. Ale wchodzi tu w grę życie naszych dzieci. Jeżeli zaczniesz już teraz, możesz im dużo pomóc. Im wcześniej rozpoczniesz, tym lepszy odniesiesz skutek. Uznaj mądrość zawartą w wybornych radach Jehowy. Ucz dzieci od niemowlęctwa. Zawsze będziesz rad, że tak robiłeś, a w przyszłości dzieci będą ci za to wdzięczne.