Wasze zebrania służby
TYDZIEŃ PO 8 STYCZNIA
12 min. Słowa wstępne. Przemówienie na temat: „Bądźmy wytrwali w dobrych uczynkach”.
18 min. „Udowadniajmy, że chodzimy lepszą drogą życiową”. Brat prowadzący punkt zrobi krótki wstęp, a następnie przeprowadzi ogólną dyskusję na podstawie z góry przygotowanych pytań, po odczytaniu poszczególnych paragrafów. O ile czas pozwoli, można odczytać i omówić podane wersety biblijne. W trakcie dyskusji przy omawianiu niektórych punktów możesz zadać pytania, np.: Pod jakim względem dotyczy to nas? Z czego waszym zdaniem moglibyśmy tu odnieść pożytek? Kto mógłby opowiedzieć doświadczenie, potwierdzające słuszność tych wskazówek? Przed zebraniem prowadzący może kogoś zachęcić, żeby się wcześniej zastanowił nad tymi pytaniami. Podczas omawiania udziału w służbie polowej można zapowiedzieć najbliższą zbiórkę do pracy polowej oraz zachęcić wszystkich do przyjścia na nią.
12 min. List od Braci — odczytanie i omówienie.
18 min. „Dotarcie do każdego mieszkańca naszego terenu zborowego” — przemówienie podkreślające pilną potrzebę szukania kontaktu ze wszystkimi mieszkańcami terenu zborowego. Postaw pytanie: Jak według Mateusza 9:37, 38 i Jana 3:16 powinniśmy się zapatrywać na potrzebę dotarcia z dobrą nowiną o Królestwie do każdego człowieka? Poinformuj obecnych, ile razy w roku jest opracowywany teren waszego zboru. Czy to znaczy, że faktycznie docieramy do każdego człowieka? (2 Piotra 3:9) Czy w planowaniu służby uwzględniamy wytrwałe zachodzenie do mieszkań zamkniętych? Gdybyśmy mieli pod tym względem jakieś niedociągnięcia, to jak moglibyśmy ulepszyć naszą służbę pod tym względem?
Jeżeli naprawdę leży nam na sercu dobro ludzi, to gdy zauważymy u kogoś nawet niewielkie zainteresowanie prawdą, nie poprzestaniemy na zamienieniu paru słów, odczytaniu kilku wersetów biblijnych, żeby potem pójść sobie dalej. Przecież szukamy właśnie takich szczerych ludzi! Powinniśmy sobie zanotować adres tej osoby, żeby potem wytrwale ją odwiedzać, rozbudzając zainteresowanie Słowem Bożym aż do założenia studium biblijnego. Bądźmy więc czujni na każdy przejaw zainteresowania ze strony ludzi. Nie zapominajmy potem o nich i nie bagatelizujmy sobie nawet nikłego zainteresowania, gdyż często właśnie u takich ludzi daje się rozpocząć piękne studia biblijne.
Podaj też do wiadomości, ile odwiedzin ponownych dokonano w waszym zborze (ośrodku służby) w ubiegłym miesiącu. Ilu głosicieli dokonuje odwiedzin? Czy staramy się trafiać do serc ludzi? Czy nie byłoby rzeczą pożyteczną, gdybyśmy za każdym razem, kiedy wyruszamy do służby, zaplanowali dokonanie choć jednych odwiedzin ponownych? Gdy na umówionych odwiedzinach nie zastaniemy nikogo, dobrze jest pozostawić jakiś ślad swej bytności, może parę słów na karteczce, np.: ‛Byliśmy o umówionej godzinie. Zaglądniemy jutro’ lub coś w tym rodzaju. W ten sposób przypominamy siebie tym ludziom i dajemy do zrozumienia, że o nich pamiętamy.
Kto czujnie upatruje okazji i wykorzystuje każdą sposobność, ten będzie w stanie dotrzeć z dobrą nowiną o Królestwie do każdego mieszkańca swego terenu i w ten sposób wywiąże się godnie ze swego świętego posłannictwa (Prz. 22:29). Wiadomości Teokratyczne i uwagi końcowe. Modlitwa.
TYDZIEŃ PO 15 STYCZNIA
15 min. Po słowach wstępnych omówcie, jak się przedstawia w waszym ośrodku służby sprawa zakładania studiów. Ile nowych studiów założono od listopada ub. roku? Zapytaj, czy ktoś widzi jakiekolwiek możliwości założenia dalszych studiów? Czy ktoś potrzebuje pod tym względem pomocy, twojej lub nadzorcy studiów biblijnych? Następnie odczytaj i skomentuj Jeremiasza 1:19 (tekst roczny).
25 min. „Odważne znoszenie sprzeciwu w rodzinie”. Ten punkt programu ostatnich zgromadzeń okręgowych „Rozradowanych Pracowników” omówcie za pomocą pytań i odpowiedzi.
20 min. „Pomagajmy sobie wzajemnie w dawaniu świadectwa”. Przewodniczący w mniej więcej dwuminutowym przemówieniu na temat potrzeby brania regularnego udziału w służbie zapowiada kilka apelujących do serca scen. (Starajcie się przedstawić je w formie żywych pokazów).
SCENA I (3 min.) Nadzorca służby polowej spotyka się z nadzorcą ośrodka, aby porozmawiać na temat udziału ośrodka w służbie. Jest zdziwiony, że tyle osób głosi nieregularnie. Stwierdzają, że niektórzy potrzebują pomocy. Następnie omawiają Rzymian 10:9, 10 i postanawiają użyć tych wersetów do zachęcenia głosicieli potrzebujących pomocy.
SCENA II (5 min.) Obaj bracia odwiedzają siostrę, która jest nieregularna w służbie. Siostra opowiada im o swych trudnościach. Mąż jest obojętny względem prawdy i nie chce z nią współdziałać. Utrudnia jej wychodzenie do służby w niedzielę a także wieczorami i dlatego czuje się zniechęcona. Bracia omawiają 1 Piotra 3:1-4 i mówią, że chcieliby poznać jej męża. Siostra czuje się zbudowana wizytą braci. Nadzorca ośrodka umawia ją na przedpołudnie do pracy ze swoją żoną.
SCENA III (4 min.) Nadzorca ośrodka odwiedza brata nieregularnego w służbie z egzemplarzem NSK. Wspólnie omawiają kilka myśli z artykułu: „Bądźmy wytrwali w dobrych uczynkach”. Brat stwierdza, że nie ma z kim pójść do służby, i prosi nadzorcę o pomoc. Umawiają się, że z najbliższej zbiórki pójdą do pracy razem.
(7 min.) Przewodniczący zachęca wszystkich, żeby pomagali sobie wzajemnie w służbie. Obowiązek zatroszczenia się o pomoc dla głosicieli niesamodzielnych ciąży na nadzorcy ośrodka. On najlepiej zna głosicieli i ich możliwości. Wie, komu trzeba pomóc. Może to zrobić sam lub zaprosić do współpracy co dojrzalszych głosicieli z ośrodka. Nigdy nie będzie łajał ani popędzał braci, tylko będzie ich budować i pomoże im odczuć serdeczną życzliwość Jehowy oraz cenić sobie przywilej, jakim jest głoszenie. Zachęci wszystkich, żeby wzięli udział w zbiórkach urządzanych w ośrodku (podaj dzień i godzinę), i żeby swą gorliwością dawali dobry przykład innym. Zapowiedz swoją obecność na najbliższej zbiórce. Rozdaj chętnym tereny osobiste. Uwagi końcowe oraz modlitwa.
TYDZIEŃ PO 22 STYCZNIA
20 min. Słowa wstępne, sprawy lokalne, a następnie: „Rozwiązywanie problemów na studiach biblijnych” — gdy zainteresowani nie przygotowują się do studium. Trzeba się liczyć z tym, że większość zainteresowanych nie przygotowuje się do studium. Na przeszkodzie mogą stać trudności osobiste oraz różne inne sprawy. Z każdym zainteresowanym trzeba postępować inaczej. Najważniejszym czynnikiem jest nauczanie, a nie wybór metody, jaką chcemy zastosować. Bądź elastyczny. Nie zmuszaj zainteresowanego do przyjęcia jakiejś określonej metody, jeżeli w inny sposób mógłby się czegoś lepiej nauczyć. Możesz omówić z obecnymi powyższe i (lub) jeszcze inne uwagi, które mogą mieć praktyczną wartość w waszym terenie.
(a) Chociaż dobrze jest zachęcać zainteresowanego, żeby się zapoznał z materiałem przed studium, to jednak nie byłoby rozsądne robienie mu wymówek, gdyby tego nie uczynił. Niektórzy bracia starają się nie kłaść zbyt wielkiego nacisku na przygotowywanie się, dopóki nie widzi takiej potrzeby sam zainteresowany. Jeżeli najpierw czyta się z przerabianego materiału wersety biblijne oraz odpowiednie urywki z publikacji, to studium szybciej posuwa się naprzód. W ten sposób można pomóc w robieniu postępów nawet ludziom, którym trudno jest coś pojąć lub nie mają żadnego wykształcenia.
(b) Gdy uznasz to za słuszne, pokaż zainteresowanemu, jak się można przygotować do studium. Mógłbyś na przykład przygotować się razem z nim do następnego studium. Można to powtórzyć kilka razy na następnych odwiedzinach.
(c) Rozbudzaj zainteresowanie następnym studium. Kilka ciekawych myśli z materiału przewidzianego na następne studium może zachęcić daną osobę do przygotowania się i do wyczekiwania twoich następnych odwiedzin.
21 min. „Wielbienie Jehowy razem z rodziną” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
19 min. „Teren woła — czy pospieszysz z pomocą?” — odczytanie i przedyskutowanie. Uwagi końcowe i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 29 STYCZNIA
15 min. Słowa wstępne. Wygłoszone z zapałem przemówienie na temat: „Niech rośnie nasza radość w służbie Bożej”.
18 min. „PRZEDSTAWIANIE DOBREJ NOWINY — z rozeznaniem i taktem” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
15 min. „Wytrwałe zmierzanie do celu” — odczytanie i przedyskutowanie.
12 min. Uwagi końcowe. Podaj plan pracy na luty oraz omów wyniki pracy ze stycznia z uwzględnieniem kampanii Strażnicy. Czy udawało się wam do tej pory osiągać cel w studiach? Modlitwa.