Wasze zebrania służby
TYDZIEŃ PO 2 LIPCA
12 min. Słowa wstępne. Przemówienie na temat: „Co dzień pragnę Cię błogosławić”.
24 min. „Czy mógłbyś latem przynieść ‛stokrotny’ plon” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi (par. 1 i 8 w formie przemówienia).
10 min. List od Braci — odczytanie i omówienie.
14 min. Uwagi końcowe. Zachęć do aktywnego udziału w lipcowej kampanii Strażnicy. Przypomnij, że pierwsze wydanie Strażnicy ukazało się w języku angielskim (jako miesięcznik) w lipcu 1879 roku w nakładzie 6000 egzemplarzy. Obecnie Strażnica wychodzi w 79 językach, a jej łączny nakład wynosi prawie 10 milionów egzemplarzy. Doświadczenia ze służby polowej z waszego terenu. Niech się do tego przygotuje wcześniej kilku głosicieli. Obecni mogą się podzielić radością, jaką daje udział we wszystkich gałęziach służby. Omów też sytuacje, jakie mogą zaistnieć w służbie polowej na waszym terenie, np. głoszenie w terenie często opracowywanym; głoszenie w domach trudniej dostępnych (domofony, stale zamknięte drzwi wejściowe itp.); co zrobić, gdy ktoś każe nam opuścić teren? Modlitwa.
TYDZIEŃ PO 9 LIPCA
10 min. Słowa wstępne oraz sprawy lokalne.
30 min. „Czy interesujesz się każdym z osobna?” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Po omówieniu tego artykułu przeprowadź pokaz z udziałem wszystkich obecnych.
POKAZ: Zdolny głosiciel pracuje od drzwi do drzwi, posługując się ostatnim tematem do rozmów. Po jakiejś minucie przewodniczący przerywa i prosi obecnych o wrażenia. Czy uwagi wstępne były zachęcające i budujące?
Pokaz trwa dalej, głosiciel stara się powiedzieć coś ciekawego, ale nie wciąga swego rozmówcy do dyskusji (zob. par. 3 artykułu). Przerwij pokaz. Zapytaj obecnych, co wiadomo o zainteresowaniach domownika. Jak można się o tym dowiedzieć? — Par. 6-9.
Głosiciel mówi dalej. Pozwala się wypowiedzieć domownikowi, który mówi coś o sobie. Zapytaj wszystkich, jak w takim wypadku można dopasować przebieg rozmowy do potrzeb domownika. Co można by uwypuklić, aby wskazać takiej osobie, że Biblia jest praktycznym przewodnikiem na nasze czasy. Na koniec zachęć do stosowania w praktyce podanych tu cennych wskazówek.
20 min. „Dlaczego pełnią pomocniczą służbę pionierską?” — Przeprowadź kilka wywiadów z głosicielami, którzy kiedyś byli pionierami pomocniczymi. Zapytaj: Co cię pobudziło do podjęcia tej służby? Jak służyłeś pomocą drugim względnie jak drudzy pomagali tobie w osiągnięciu zamierzonego celu?
Na pytanie, dlaczego pełnią tę służbę, niektórzy bracia pełniący pomocniczą służbę pionierską odpowiedzieli: ‛Z miłości do Jehowy’. ‛Zachęciło mnie to, że drudzy pełnili tę służbę’. ‛Sprawiała mi radość współpraca w tej służbie z innymi.’ ‛Zachęciło mnie podjęcie tej służby przez starszych naszego zboru. Bracia ci nie poprzestali na zachęcaniu innych do podjęcia pomocniczej służby pionierskiej, lecz sami dali dobry przykład. Jeżeli oni mogli się na to zdobyć pomimo tylu zajęć i obowiązków, to tym bardziej ja mogłem być pionierem’. ‛Zdawałem sobie sprawę, że im więcej głosicieli zostanie pionierami pomocniczymi, tym lepiej, więc podjąłem tę służbę w nadziei, że swoim przykładem zachęcę innych’. ‛Praca polowa sprawia mi radość, a pomocnicza służba pionierska to więcej pracy, a tym samym więcej radości’.
Pewien starszy powiedział: ‛Nie mogę podjąć stałej służby pionierskiej, ale służba polowa sprawia mi radość; dlatego postanowiłem zostać pionierem pomocniczym. Przekonałem się, że najlepiej jest zaplanować tę służbę na okres, kiedy młodzież szkolna ma wakacje. Gdy młodzi się dowiedzieli, że starszy codziennie wyrusza do służby, niektórzy również postanowili spróbować tej pracy. Było to bardzo radosne przeżycie, które przyniosło kilka nowych studiów biblijnych. Inni tak samo jak ja cieszyli się, że współpracowałem z nimi w tej specjalnej działalności’.
Zachęć wszystkich głosicieli, którzy w lecie mają urlopy lub wakacje, żeby podjęli pomocniczą służbę pionierską. Zachęć rodziców do ściślejszej współpracy z dziećmi.
Przypomnij, żeby przed następnym zebraniem służby przeczytano księgę Jonasza. Uwagi końcowe i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 16 LIPCA
12 min. Słowa wstępne, sprawy lokalne. Podziel się pozytywnymi spostrzeżeniami z przebiegu kampanii Strażnicy i zachęć do szukania dalszych możliwości udziału w niej.
30 min. „Czy można się czegoś nauczyć z przeżyć Jonasza?” — Możemy się dużo nauczyć z tego, co się działo za dni Jonasza. Omówienie z udziałem wszystkich obecnych (zob. Strażnicę XCVIII/9, s. 20-23).
Przeczytaj Jonasza 1:1-3. Jaki przydział służby otrzymał Jonasz? (werset 2). (W znacznym stopniu podobny do naszego). Kto go wysłał? (werset 1).
Poproś obecnych, aby odnaleźli miasto Jafę na mapce zamieszczonej na wewnętrznej stronie tylnej okładki książki Życie wieczne w wolności synów Bożych. Gdzie leżała Niniwa? (Zobacz mapkę na wewnętrznej stronie przedniej okładki w/w książki). A gdzie leżało Tarszisz (Tarsis)? Ile razy odległość z Jafy do Tarszisz była większa niż odległość z Jafy do Niniwy? Jak myślicie, czy postępowanie Jonasza nie było niemądre? Opuścił lud Jehowy i bez błogosławieństwa Jehowy udał się w tak daleką drogę, rezygnując z przydzielonego mu zadania. Dlaczego?
Dlaczego byłoby to oznaką złych pobudek, gdybyśmy świadomie planowali inne zajęcie, ażeby uniknąć pełnego udziału w nakazanym przez Jehowę dziele głoszenia i czynienia uczniów?
Co spotkało Jonasza za to, że próbował uciec od zadania, które mu wyznaczył Jehowa? (Jon. 1:4, 10, 12; 2:1).
Odczytaj Jonasza 2:2, 3, 10, 11. Gdzie Jonasz zaczął szukać pomocy? (werset 2). Czy Jehowa wysłuchał jego modlitwę? (werset 3). Co Jonasz obiecał Jehowie? (werset 10). Co się stało z Jonaszem według wersetu 11? Czego można się nauczyć z tych wersetów?
Odczytaj Jonasza 3:1-4. Jak dużym miastem była Niniwa? (werset 3). Jakie orędzie głosił Jonasz? (werset 4). Jak myślicie, czy głoszenie takiego orędzia było łatwym zadaniem dla Jonasza?
Przeczytaj Jonasza 3:5, 8, 10. Dlaczego Jehowa okazał miłosierdzie mieszkańcom Niniwy? Czy wierzysz, że obecnie Jehowa okaże ludziom miłosierdzie, jeżeli uwierzą w Niego i zaniechają swego niegodziwego postępowania? Jak to podkreśla pilną potrzebę czynienia uczniów za naszych czasów?
Odczytaj Jonasza 4:1, 3, 4. Jak się zachował Jonasz, gdy Jehowa nie zniszczył Niniwy w czasie w którym się tego spodziewał? Czy to było właściwe?
Odczytaj Jonasza 4:11. Jak werset 11 wskazuje, że Jehowa chce, aby ludzie okazali skruchę i ocalili życie? Jak Jonasz opisał Jehowę w wersecie 2? Jak się zapatrywać na okoliczność, że Jehowa w dalszym ciągu każe wykonywać dzieło głoszenia, a ludzie poznają prawdę? Poproś o wypowiedzi jednego lub dwóch głosicieli, którzy w ostatnich dwóch latach poznali prawdę i są wdzięczni Jehowie, że cierpliwie pozwala kontynuować dzieło głoszenia.
18 min. Omówienie ciekawszych szczegółów ze „Sprawozdania rocznego z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy” zamieszczonego w Strażnicy 8/XCIX, s. 13-20. Można zwrócić uwagę na liczbę pionierów w poszczególnych krajach oraz na liczbę prowadzonych w tych krajach studiów biblijnych. Zakończ budującą zachętą. Uwagi końcowe i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 23 LIPCA
8 min. Po słowach wstępnych odczytanie i omówienie Tytusa 3:1-3, 8, z podkreśleniem potrzeby ‛celowania w dobrych uczynkach’ (NP), co daje drugim możliwość poznania prawdy.
22 min. „Biada mi, gdybym nie opowiadał dobrej nowiny” — odczytanie i przedyskutowanie.
30 min. Przygotuje grono starszych, uwzględniając miejscowe potrzeby zboru. W razie potrzeby możecie wybrać niektóre myśli z artykułu „Bądźcie ‛źródłami światła w świecie’” ze Strażnicy 10/XCIX, s. 15. Słowa końcowe i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 30 LIPCA
15 min. Słowa wstępne oraz przemówienie: „Dlaczego dobrze jest wytknąć sobie osobiste cele”.
21 min. „PRZEDSTAWIANIE DOBREJ NOWINY — z pomocą książki Młodość” — odczytanie i przedyskutowanie.
18 min. „Co można powiedzieć o twoich modlitwach?” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
6 min. Uwagi końcowe. Podaj i omów wyniki pracy z lipca z uwzględnieniem kampanii Strażnicy oraz plan pracy na sierpień. Ile osób z waszego zboru (ośrodka) planuje jeszcze tego lata pomocniczą służbę pionierską?