Zebrania, które nam pomagają czynić uczniów
TYDZIEŃ PO 7 PAŹDZIERNIKA
Temat: Pomagajmy sobie wzajemnie
7 min. Sprawy lokalne i ogłoszenia.
18 min. „Musimy sobie wzajemnie pomagać!” Przemówienie z udziałem słuchaczy. Omów trzypunktowy cel na najbliższe miesiące. Wykaż dobitnie, że mamy biblijny obowiązek pomagać jedni drugim. Poproś o wypowiedzi, jak możemy się przyczynić do powodzenia tego przedsięwzięcia i odnieść z niego pożytek.
15 min. „Specjalne wydanie Strażnicy z okazji jej stulecia”. Omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Poproś o wypowiedzi, jaki pożytek odnieśli obecni ze Strażnicy od poznania prawdy.
15 min. „Przedstawianie dobrej nowiny”. — Przedyskutujcie podane propozycje. Można poprosić z góry przygotowanych głosicieli o zademonstrowanie, jak użyć tego czasopisma według sugestii z paragrafów 3 do 6.
5 min. Uwagi końcowe. Przypomnij, że październik jest miesiącem dorocznej kampanii Przebudźcie się! Zakończ pieśnią 45 i modlitwą.
TYDZIEŃ PO 14 PAŹDZIERNIKA
Temat: Używajmy naszych czasopism do wychowywania ludzi w prawdzie!
15 min. Sprawy lokalne i ogłoszenia. Wykaż w krótkim przemówieniu, że ludziom potrzeba poznać prawdę, żeby umieli sobie radzić z problemami rodzinnymi, małżeńskimi itp. Słowo Boże podaje rzeczywiste przyczyny ich problemów oraz wskazuje na skuteczny środek zaradczy (Prz. 3:5, 6). Nasze czasopisma są pomocne w kierowaniu ludzi do Słowa Bożego oraz pokazują przewidziany przez Boga sposób rozwiązywania problemów rodzinnych (Można tu omówić krótko niektóre punkty z bieżącego wydania Przebudźcie się!). Następnie poproś o odpowiedzi na pytanie: Jakie myśli z ostatnich wydań naszych czasopism wykorzystałeś w służbie polowej? Bierzmy też pod uwagę możliwość wypożyczenia Przebudźcie się! przychylnie usposobionym krewnym, sąsiadom i znajomym, żeby obudzić ich zainteresowanie dla Słowa Bożego.
25 min. Czy nie zapomniałeś? Czego? (a) Dokonać odwiedzin u ludzi, którzy okazali zainteresowanie podczas ostatniej pracy od drzwi do drzwi? (b) Odwiedzić zainteresowanych, z którymi prowadziłeś studium przed wakacjami?
Co roku latem spada liczba studiów biblijnych. Powodem bywa nieraz przerwa wakacyjna lub urlopowa. Czy jednak potem staramy się jak najszybciej nawiązać kontakt z tymi ludźmi? Niektórzy wykorzystują okres letni, żeby zerwać z nami kontakt. U niektórych może uda się znowu ożywić zainteresowanie prawdą. Jak? Za pomocą Przebudźcie się! lub innych publikacji. Rozważcie następujące punkty:
(1) Notatki z pracy od drzwi do drzwi. Niektórzy ludzie nie mają czasu porozmawiać, ale chętnie przyjmują coś do czytania. Czy nie warto wciągnąć ich na listę osób, którym od czasu do czasu dajemy coś do przeczytania?
(2) Co powiedzieć, gdy po dłuższej przerwie odwiedza się zainteresowanego z Przebudźcie się!? (Poproś o praktyczne uwagi, jak można torować sobie drogę do dalszych odwiedzin).
(3) Co powiedzieć po dłuższej przerwie do ludzi, z którymi kiedyś prowadziłeś studium biblijne? (Również poproś o uwagi).
Na pewno mamy sporo czasopism, które mogłyby zdziałać dużo dobrego. Udostępniajmy je ludziom. Czy nie warto notować sobie, co komu wypożyczamy? Może niektórzy stali się już niejako „prenumeratorami” naszych czasopism? Na zakończenie podkreśl, jaką rolę odgrywa regularny kontakt z ludźmi, których wychowujemy w prawdzie, oraz jaki wpływ może wywierać literatura.
15 min. Przeprowadź kilka wywiadów z głosicielami, którzy mają powodzenie w udostępnianiu ludziom literatury. Co najbardziej interesuje mieszkańców waszego terenu? Czy czasopisma pomagają wam w służbie? Czy używacie argumentów z przestudiowanych publikacji do nawiązywania rozmów z ludźmi podczas świadczenia nieoficjalnego?
5 min. Pieśń nr 10 i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 21 PAŹDZIERNIKA
Temat: Młodzieży, miej szczytny cel w życiu!
10 min. Sprawy lokalne. Omów też następujące myśli: Młodzi mają dwa cenne dobra — czas i siły. Mogą je zmarnować; ale mogą je też mądrze wykorzystać i tak pokierować życiem, żeby zmierzać do szczytnych celów. Wykorzystaj młodość, żeby nawiązać ścisłą więź ze Stwórcą (Kohel. 12:1). Niejeden już się przekonał, że usłuchanie tej rady zapewnia prawdziwe szczęście i nadaje życiu sens.
25 min. Życie mające określony cel nie jest nudne.
Starszy omawia w miarę możności z młodzieżą praktyczne wskazówki z rozdziału 9 książki Młodość pt. „Czy nudzisz się w domu?” (Zob. też Strażnicę XCVIII/12, s. 3, 4). Chodzi o to, czy nudzisz się nie tylko w domu, lecz i na zebraniach, w służbie polowej, w szkole? Jakie mogą być przyczyny? Jak temu zaradzić? Do dyskusji można użyć poniższych lub podobnych pytań: (1) Jakie naturalne czynniki w okresie dorastania mogą sprawiać, że czasem czujesz się znużony? (2) Jak własne nastawienie w dużym stopniu decyduje o tym, czy się ktoś nudzi? (3) Co ty możesz zrobić, żeby poprawić atmosferę w domu? (4) Gdy masz coś zrobić w domu, w szkole lub gdzie indziej, dlaczego dobrze jest pamiętać o tym, że wykonanie takich zadań może wpłynąć na twoje życie teraz i w przyszłości? Dlaczego w rozpraszaniu nudy nie bez znaczenia jest robienie czegoś dla drugich? (Filip. 2:3, 4). (5) Dlaczego zebrania stają się bardziej interesujące, gdy jesteśmy zawsze przygotowani i dajemy komentarze? (6) Jak pamiętanie o tym, dlaczego głosimy, pomaga nam zaznawać radości w służbie? (7) Dlaczego nie jest uzasadnione narzekanie w rodzaju ‛Nie wiadomo, co zrobić z wolnym czasem’? (8) Dlaczego do przezwyciężenia nudy potrzeba wytrwałości i wiary? Na koniec starszy zachęca młodych w ośrodku do zwalczania nudy aktywnym udziałem w służbie Jehowy oraz pochwala ich za to, co dotąd czynili w tej służbie, i za pielęgnowanie silnej wiary mimo pokus ze strony świata oraz problemów „przytrafiających się w młodości” (2 Tym. 2:22, NW).
20 min. Doświadczenia młodych chrześcijan, którzy zmierzają w życiu do określonego celu. Krótkie uwagi wstępne oprzyj na Strażnicy XCVIII/7, s. 20. Streść krótko doświadczenia z poniższych wydań Strażnicy wykazując, jak każde z tych młodych obrało sobie za cel podobać się Jehowie w zdecydowanym działaniu i gorliwej służbie: (1) XCVII/6, s. 9, 10, par. 6, 7; (2) XCV/20, s. 22 (ostatnie doświadczenie); (3) XCII/18, s. 8, 9, par. 6 (Nie musisz opowiadać wszystkich tych doświadczeń. Wybierz najpożyteczniejsze i najbardziej zachęcające dla waszego ośrodka. Możesz też poprosić obecnych, żeby opowiedzieli własne doświadczenia, np. z ośrodków pionierskich, lub któreś z wyżej podanych). Na zakończenie zachęć wszystkich młodych i innych w ośrodku do przychodzenia na zbiórki do służby polowej.
5 min. Przypomnij o możliwościach świadczenia nieoficjalnego na cmentarzach w związku ze zbliżającym się tzw. „Świętem Zmarłych”. Zakończ pieśnią 52 i modlitwą.
TYDZIEŃ PO 28 PAŹDZIERNIKA
Temat: Pomagajmy sobie wzajemnie w wydawaniu dobrych owoców
7 min. Słowa wstępne i sprawy lokalne.
15 min. „Pomagajmy jedni drugim (część I): W służbie polowej”.
Nadzorca służby (lub inny starszy) wyjaśni i omówi, jak można by zastosować w ośrodku służby podane zachęty w zakresie pomagania sobie wzajemnie w służbie polowej.
18 min. Rozsiewanie nasienia z nadzieją, że niejedno padnie na glebę żyzną. Przeczytaj i omów każdy werset z przypowieści Jezusa zanotowanej w Mateusza 13:18-23, kładąc przy tym nacisk na pragnienie, żeby nasze serca okazały się żyzną glebą. Głosimy „słowo o Królestwie” z nadzieją, że jeszcze wiele ludzi usłyszy je, pojmie jego sens i wyda dobry owoc (Zobacz Strażnicę XCVIII/14, s. 20-22).
1. Odczytaj wersety 18, 19: Co tu jest ziarnem? Dlaczego powiedziano, że zasiano je w sercu? Kogo przedstawiają ci, u których nasienie zostało posiane na drodze?
2. Odczytaj wersety 20, 21: Kogo przedstawiają ci, u których ziarno padło na miejsca skaliste? Jak tacy przyjmują słowo i dlaczego się załamują?
3. Odczytaj werset 22: Kogo przedstawiają ci, u których ziarno zostało posiane między ciernie? Dlaczego nie wydaje owocu? Dlaczego jest to ostrzeżeniem nawet dla chrześcijan, którzy w tej chwili wydają owoc?
4. Odczytaj werset 23: Dzięki czemu serce człowieka staje się ‛ziemią żyzną’? (Przeciwstaw ją trzem poprzednim stanom). Dlaczego trzeba nie tylko słuchać słowa, lecz także pojąć jego sens? Objaśnij, czym jest wydawany dobry plon? Dlaczego Jezus powiedział, że jeden wydaje plon stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inny trzydziestokrotny? (Nie wszyscy mają jednakowe obowiązki, warunki i zdrowie. Niektórzy mieli więcej okazji, bo poznali prawdę dużo wcześniej, itp).
Zakończ zachętą, żeby każdy dawał ze siebie wszystko, na co go stać, w rozsiewaniu ziarna o Królestwie z nadzieją, że niejedno padnie na glebę żyzną.
14 min. Jaki użytek robimy z tego, czego się uczymy? Przegląd praktycznych wskazówek, z jakimi zapoznaliśmy się na zebraniach służby w październiku. Brat mający przeprowadzić ten punkt może wcześniej omówić z kilkoma braćmi i siostrami z ośrodka, z czego odnieśli największy pożytek. Punkt ten trzeba starannie przemyśleć, żeby wszyscy mogli coś z niego wynieść. Inne osoby też mogą opowiedzieć, jak zastosowali w praktyce podane wskazówki lub jak zamierzają je zastosować.
6 min. Podaj wyniki pracy za październik. Zachęć wszystkich do wzięcia w niedzielę udziału w specjalnym świadczeniu od domu do domu. Pieśń 68 i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 4 LISTOPADA
8 min. Przypomnij o potrzebie dokonania odwiedzin ponownych u wszystkich ludzi, którzy w minionym tygodniu podczas pracy od domu do domu okazali nawet niewielkie zainteresowanie. Podkreśl, jak ważnym krokiem na drodze do pozyskiwania uczniów jest dokonywanie odwiedzin. Choć sporo ludzi po pierwszych lub kilku kolejnych odwiedzinach przestaje się interesować, to jednak niektórzy chcą dalej słuchać, a po pewnym czasie zaczynają studiować Biblię. Powinniśmy więc starać się przekonać samych siebie, że praca odwiedzinowa jest konieczna z uwagi na tych nielicznych chętnych.
15 min. „Dlaczego mamy darzyć innych zaufaniem?” — Omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi artykułu ze Strażnicy C/10, s. 23, 24.
10 min. Odczytanie i omówienie Skrzynki Pytań.
20 min. Ten punkt programu opracuje grono starszych, uwzględniając potrzeby zboru. Można np. wygłosić przemówienie na temat lepszego uczęszczania na zebrania zborowe, wykorzystując materiał z NSK 2/78, s. 9, par. 3-6.
7 min. Uwagi końcowe. Umów najbliższe zbiórki do służby. Pieśń 109 i modlitwa.