Zebrania, które nam pomagają czynić uczniów
TYDZIEŃ PO 6 STYCZNIA
7 min. Słowa wstępne i sprawy lokalne.
18 min. „Przedstawianie dobrej nowiny — Przez dobre wykorzystanie trafnie dobranych czasopism”. Omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi. Poproś głosicieli, którzy podczas kampanii Strażnicy rozpowszechniają dużo czasopism, żeby się podzielili swymi spostrzeżeniami oraz budującymi doświadczeniami. (UWAGA: Można wcześniej poprosić głosicieli o dokładne zapoznanie się z treścią tego artykułu i na zebraniu odczytywać tylko te urywki, których zrozumienie nastręcza trudności).
25 min. „Gorliwie głośmy i czyńmy uczniów” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
Pokaz: Odwiedziny ponowne z bieżącym tematem do rozmów. Niech przedstawi ktoś z głosicieli: „Każdy zna Modlitwę Pańską, która zawiera prośbę, żeby przyszło Królestwo Boże i żeby wola Boża działa się na ziemi. Pismo Święte zapewnia nas w Psalmie 72, że Królestwo Boże przyniesie ulgę biednym [odczytaj wersety 12 i 13]. Zapowiada wyzwolenie wszystkich ludzi spod ucisku i przemocy [Odczytaj werset 14]. Poza tym nikt nie zazna głodu ani nie zachoruje [Odczytaj werset 16]. Czyż nie jest to dobrą nowiną? [Pozwól się wypowiedzieć]. Wiele ludzi zastanawia się jednak: Skąd można mieć pewność, że naprawdę tak się stanie i że Pismo Święte ma rację? Jestem przekonany, że z zadowoleniem przeczytają państwo ten artykuł Strażnicy [Otwórz Strażnicę i pokaż artykuł wybrany dla danej rodziny]. Czasopismo Strażnica informuje na bieżąco o Królestwie Bożym oraz o tym, skąd można mieć pewność, że to Królestwo zaprowadzi zmiany obiecane przez Boga”.
Przewodniczący wyjaśnia, że gdyby warunki pozwalały na dokonanie tylko króciutkich odwiedzin, można odczytać i skomentować Psalm 72:16 oraz zaproponować czasopismo. Omów z obecnymi, które słowa z tego wersetu można by uwypuklić w rozmowie.
10 min. Doświadczenia z głoszenia w pierwszą niedzielę miesiąca. Najpierw podaj, ilu głosicieli było ogółem na zbiórce, a ilu z waszego ośrodka. (Podanie liczby obecnych może być zachętą dla pozostałych). Poproś o budujące doświadczenia. Czy odwiedzono już ludzi, którzy okazali zainteresowanie? Kto ma odwiedziny? Kto wypożyczył na odwiedzinach jakąś literaturę biblijną? Następnie zachęć wszystkich, żeby dokonywali odwiedzin, dążąc do zakładania nowych studiów biblijnych. Pieśń nr 66 i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 13 STYCZNIA
8 min. Słowa wstępne. Podaj, ile studiów biblijnych prowadzi wasz ośrodek (zbór). Zapytaj, czy wszystkie te studia są prowadzone w tym miesiącu. Czy ktoś ma na odwiedzinach ponownych widoki na założenie nowego studium. Potem nawiąż do następnego punktu.
25 min. „Pomagajmy jedni drugim (Część IV): Zapoczątkowywać studia biblijne”. Gdzie to możliwe, nadzorca służby lub inny starszy omówi ten artykuł z samodzielnym, doświadczonym głosicielem. Potem obecni mogą zadawać pytania związane z treścią artykułu. Serdecznie zachęć głosicieli, żeby byli gotowi pomagać drugim w czynieniu uczniów.
20 min. Niech wszystko, co istnieje, wychwala Jehowę. Przemówienie na podstawie Psalmu 148. Jest to wzywające do czynu zaproszenie, skierowane do całego stworzenia, aby się przyłączyło do wielbienia Jehowy. Odczytuj (lub niech ktoś odczytuje) kolejne fragmenty tego Psalmu i omawiajcie je.
W. 1, 2: Wierni aniołowie w niebie są wzywani do popierania powszechnego zwierzchnictwa Jehowy (Łuk. 2:10-14; Apok. 7:11, 12).
W. 3-6: Nieożywione twory na niebie również wychwalają Jehowę. W jaki sposób? Są odbiciem zręczności, mądrości i nieskończonej potęgi swego Twórcy (Ps. 119:1-4; Rzym. 1:20). Dzięki światłu i ciepłu słonecznemu mamy wodę i pożywienie. Z przelatujących nad nami chmur pada deszcz, niezbędny do podtrzymania życia. Wszystko to jest dziełem Jehowy, Stwórcy. Ponieważ od tych czynników zależy nasze życie, więc powinniśmy za to składać Bogu dziękczynienia. Czy każdy to czyni?
W. 7-10: Również z ziemi wznosi się wychwalanie Jehowy. Działające tu naturalne siły budzą zachwyt; czyni to sama ziemia, jak również wszystko, co na niej istnieje. Żyjące na niej stworzenia wychwalają Jehowę swoją budową i celowością, np. prawa aerodynamiki działające w ciałach i skrzydłach ptaków przewyższają swoją złożonością i sprawnością wszystko, co zastosowane we współczesnych maszynach latających. Wszystkie siły natury podlegają Jehowie i mogą być użyte do spełniania Jego woli, jak to miało miejsce z gradem podczas siódmej plagi egipskiej. Będą one do dyspozycji Jehowy podczas nadchodzącej zagłady niegodziwców (Joba 38:22, 23). Cała ziemia i jej produkty mają być użytkowane zgodnie z Jego wolą, a ludzie korzystający z nich w sposób niewłaściwy będą wygładzeni (Obj. 11:18, NP). Czy nasz sposób traktowania ziemi oraz porządek panujący w naszych domach lub gospodarstwach jest zgodny z Boskim zamierzeniem? Czy oddajemy tym chwałę Jehowie?
W. 11-14: Ludzie powinni wychwalać Jehowę, ale nie tylko w taki sposób, jak to czynią twory nieożywione, lecz głosem z serca pełnego doceniania. Okazywanie wdzięczności innym ludziom jest najzupełniej normalne; o ileż bardziej powinniśmy być wdzięczni Temu, który stworzył ziemię, aby była naszym domem, oraz obdarzył nas życiem? Psalmista nawołuje nawet władców ziemi, żeby się podporządkowali naczelnemu zwierzchnictwu Jehowy (Ps. 2:10, 11). Do młodzieży i starców skierowano zaproszenie, by wzięli udział w wychwalaniu Jehowy jako swego Władcy. W roku 1931 wierni słudzy Jehowy obrali sobie nazwę Świadkowie Jehowy. Czy ta nazwa pasuje do ciebie osobiście? Sama obecność na zebraniu zborowym — takim jak dzisiaj — nie czyni nikogo automatycznie Świadkiem Jehowy! Trzeba oddawać chwałę imieniowi Bożemu gorliwym głoszeniem i okazywaniem we wszystkim posłuszeństwa Bogu. Chcemy czcić Boga nie tylko przykładnym postępowaniem, lecz też gorliwym, szczerym opowiadaniem drugim, jakim wspaniałym jest Bogiem. Chcemy zapoznawać ludzi z Jego przymiotami, z Jego dobrotliwym zamierzeniem. Czy ty tak czynisz? Czy ogłaszasz imię i zamierzenie Jehowy? Czy czynisz to regularnie? Rodzice, czy wasze dorastające dzieci są już głosicielami? Czy staracie się o to tak samo, jak o zaspokajanie ich codziennych potrzeb? Czy rzeczywiście zdajecie sobie sprawę, jak ważne jest to dzieło w oczach Jehowy? Ci, którzy naprawdę ZNAJĄ Jehowę, stawiają głoszenie na najważniejszym miejscu w swoim życiu, co znajduje odbicie w ich tygodniowym rozkładzie zajęć. Całe ich życie koncentruje się wokół zażyłej więzi z Jehową. Za taką wierność Jehowa w odpowiednim czasie naprawdę ich nagrodzi; wprowadzi ich do swego nowego porządku. Czy znajdziemy się wśród nich my i nasze dzieci? (Izaj. 25:8).
7 min. Sprawy lokalne. Zachęć do udziału w kampanii Strażnicy. Pieśń 44 i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 20 STYCZNIA
8 min. Sprawy lokalne.
17 min. Troskliwe udzielanie pomocy. Dyskusja, którą przeprowadzi starszy. Dzisiejsi starsi są w podobnej sytuacji jak niegdyś Paweł, który zawsze miał dużo do zrobienia, a do tego jeszcze musiał znajdować czas na załatwienie wielu spraw (2 Kor. 11:28, 29). A jak w takiej sytuacji traktował obowiązki wobec swych braci? (1 Tym. 1:12). Dzisiejsi starsi myślą podobnie i bardzo sobie cenią przywilej pomagania wszystkim swoim braciom pod względem duchowym. Chociaż nie zawsze udaje im się osiągnąć pożądane wyniki, to jednak starsi są dobrej myśli i kierują się postanowieniem, które trafnie wyraził Paweł, będąc pod naporem trudności (2 Kor. 4:7, 8, 16).
Co moglibyśmy uczynić wszyscy, to znaczy zarówno starsi, jak i zbór, żeby odnieść większy pożytek z pracy pasterskiej? (Może ktoś zechce opowiedzieć, jak jemu udzielono pomocy pod względem duchowym).
Prowadzący ten punkt może też przedstawić, co zdaniem grona starszych mogłoby się przyczynić do osiągnięcia lepszych wyników w pracy pasterskiej wykonywanej w mieszkaniach braci, na zebraniach bądź też w służbie polowej. Starsi są zachęcani, żeby dalej prowadzili pracę pasterską. Ale wszyscy powinniśmy współpracować w podobnym duchu, jaki panował w zborze korynckim, gdy przeprowadzono zbiórkę na rzecz braci, którzy się znaleźli w potrzebie w Judei (2 Kor. 8:8-12).
30 min. Słuchaj, gdy mówi Jehowa! W miarę możliwości przeprowadzi starszy lub sługa pomocniczy.
(5 min.) Przemówienie. Co to znaczy słuchać, gdy mówi Jehowa? Oznacza to kierowanie się wskazówkami, które Bóg kazał umieścić w swoim Słowie (Dzieje 20:31, 32).
(25 min.) Dyskusja na podstawie Dziejów Apostolskich 20:17-28. Najpierw każ odczytać wersety, a potem zadawaj pytania. (1) Odczytaj w. 17-19. Jak Paweł uzasadnił, że się naprawdę troszczył o swych braci? (2) Odczytaj w. 20. Co Paweł miał na myśli, gdy mówił „od domu do domu” (NW)? [Paweł zachodził do kolejnych domów, żeby głosić ich mieszkańcom, a nie żeby składać im wizyty towarzyskie]. (3) Czy ma to zastosowanie do nas dzisiaj? (Mat. 24:14; Marka 13:10; 1 Kor. 9:16; Apok. 14:6-8). (4) Odczytaj w. 24. Jak możemy iść za przykładem Pawła? (5) Odczytaj w. 25-27. W jakim sensie możemy się uwolnić od winy krwi? (6) Odczytaj w. 28. Jak starsi mogą nam pomagać słuchać tego, co mówi Jehowa?
5 min. Pieśń 10 i modlitwa. Poproś, żeby wszyscy przynieśli na następne zebranie broszurę Świadkowie Jehowy w dwudziestym wieku oraz żeby byli przygotowani do omówienia wyznaczonego materiału.
TYDZIEŃ PO 27 STYCZNIA
Temat: „Interesujmy się naszą młodzieżą”
5 min. Słowa wstępne i sprawy lokalne.
15 min. Omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi artykułu: „Interesujmy się naszą młodzieżą”
10 min. Jak to zrobić? W miarę możności przeprowadzi starszy, który ma wspólny język z młodymi. Rozmowa, którą starszy przeprowadza z młodym bratem po cotygodniowej Szkole Teokratycznej i zebraniu służby. Starszy rozmawia na temat czytania wyznaczonego materiału z Biblii. Zachęca młodego do robienia dalszych postępów. W toku rozmowy pyta o naukę i inne zajęcia w szkole oraz czy ma jakieś trudności. Następnie poświęca trochę czasu na udzielenie praktycznych wskazówek i zachęt. Przed pożegnaniem umawiają się na najbliższą niedzielę do służby.
25 min. Świadkowie Jehowy w dwudziestym wieku, s. 14 (od podtytułu) do s. 17. Wybierz dobrego lektora, który odczyta poszczególne ustępy, gdyby odpowiedzi na pytania były zbyt ogólnikowe lub niejasne.
Pytania do kolejnych ustępów: (1) Jakie wydarzenia miały być znakiem niewidzialnej obecności Chrystusa? Jak ludzie mieli się o tym dowiedzieć? (2) Kiedy zaczęło się to dziać? Dlaczego te wydarzenia stanowią powód do ‛nabrania ducha’? (3) Co zostało zapowiedziane w (a) Ps. 110:1, 2? (b) Apok. 12:7-12? (c) Mat. 24:21, 33, 34? (d) Apok. 16:14-16? (4) Jakie stosunki miały panować na ziemi według 2 Tym. 3:1-5? (5) Dlaczego nieuzasadnione jest twierdzenie, że zawsze tak było? Co jeszcze należy do znaku opisanego przez Jezusa? (6) Jak się spełni zapowiedź z Apok. 11:18 i co Jehowa na pewno urzeczywistni? (7) Dlaczego myśl o życiu wiecznym na ziemi nie powinna nikogo dziwić? (8) Jak objęcie władzy przez Królestwo Boże zostało przedstawione w proroctwie Daniela? (9) Jakie wspaniałe widoki mają przed sobą żywi i umarli? (10) Jak opisano warunki na ziemi pod rządami Królestwa?
Podkreślaj, że zależy nam na tym, aby mieszkańcy naszego terenu dowiedzieli się o tym wszystkim; powinniśmy umieć przedstawić to ludziom i odpowiedzieć na ich pytania. Ułatwi nam to czynienie uczniów, a o to przecież najbardziej nam chodzi, prawda?
5 min. Okażmy gorliwość w najbliższą niedzielę takim ułożeniem swoich spraw, żeby wziąć udział w specjalnej zbiórce do pracy od domu do domu. Pieśń 39 i modlitwa.
TYDZIEŃ PO 3 LUTEGO
5 min. Sprawy lokalne.
23 min. Bez wahania trzymajcie się mocno swej nadziei. Przemówienie, które wygłosi starszy. Omów następujące myśli: Nadzieja jest nieodzowna dla chrześcijan (Rzym. 15:13). Dodaje im sił do trwania z radosnym usposobieniem bez względu na istniejące warunki (Rzym. 12:12). Nadzieja pozostaje w ścisłym związku z miłością (1 Kor. 3:10-15). Chcemy zawsze bez żadnego wahania trzymać się mocno naszej nadziei. Potrzeba do tego właściwego fundamentu. Jednakże niektórzy osłabli z powodu braku „ogniotrwałych” przymiotów. Inni znów dopuścili do tego, żeby ich wielbienie, w tym także służba polowa, stało się sprawą przyzwyczajenia, zamiast wypływać z głębokiej miłości do Jehowy i bliźniego (Mat. 22:39). Ich sposób myślenia i cechy charakteru, które w sobie rozwinęli, można by przyrównać do materiałów łatwopalnych. Jeszcze innym brak silnej więzi z Jehową. Wytrwałością można sobie zaskarbić uznanie Boga (1 Kor. 15:58). Nasza wiara musi się ostać w próbie (Jak. 1:2-4). Każdy z nas musi stale wydawać owoc, nabywać dokładnej wiedzy i wzmacniać się, aby mieć siły do wytrwania (Kol. 1:10, 11).
15 min. „Jak ją ogłaszają?” — entuzjastyczna dyskusja nad treścią broszury Świadkowie Jehowy w dwudziestym wieku, s. 18-22. Najpierw każ odczytywać poszczególne ustępy. Gdzie to możliwe, niech się wypowiedzą w pierwszej kolejności młodzi głosiciele. Stosownym pytaniem staraj się wyodrębnić z każdego ustępu główną myśl. Rób użytek z wersetów biblijnych. Podkreślaj, że celem naszej pracy jest czynienie uczniów.
12 min. Jaki użytek robimy z tego, czego się uczymy? Przegląd głównych myśli, które omawialiśmy na zebraniach służby w styczniu. Brat, który ma przeprowadzić ten punkt, może wcześniej poprosić kilku głosicieli z ośrodka, żeby się przygotowali do dania zwięzłych komentarzy. Można też postawić następujące pytania: Jak skorzystaliśmy z sugestii, żeby gorliwie głosić i czynić uczniów? Jak możemy okazać, że się interesujemy naszą młodzieżą? W razie potrzeby z jakiej pomocy mógłbyś skorzystać w założeniu studium biblijnego?
5 min. Podaj wyniki pracy styczniowej ze szczególnym uwzględnieniem udziału w kampanii Strażnicy. Pieśń 107 i modlitwa.