Zebrania, które nam pomagają pozyskiwać uczniów

TYDZIEŃ PO 9 STYCZNIA

3 min: Sprawy lokalne.

18 min: „Niech ‛słowo Jehowy szybko się przenosi’” (pytania i odpowiedzi). Jeśli czas pozwoli, to starajcie się omówić wersety biblijne. W związku z paragrafem 5 zapytaj dwóch lub trzech głosicieli, jakie korzyści odnoszą z regularnego uczestnictwa w służbie polowej.

24 min: „Pielęgnujmy zwyczaje chrześcijańskie” (dyskusja). Starszy omawia z głosicielami kilka zagadnień dotyczących dobrych zwyczajów:

(2 min) „Dobre zwyczaje” to m.in. rozważne postępowanie w sprawach mniejszej wagi, takich jak punktualność, unikanie korzystania z cudzej własności bez zezwolenia, używanie słów „dziękuję” i „proszę” itp. Podstawą chrześcijańskich zwyczajów jest miłość.

(10 min) W zborze: Rodzice z małymi dziećmi dają dowód liczenia się z drugimi, gdy na zebraniach zajmują miejsca w pobliżu drzwi, żeby nie przeszkadzać. Gdy dzieci zaczną płakać, powinni starać się wyjść do innego pomieszczenia, jeśli tylko jest to możliwe, żeby uspokoić swoje pociechy (Porównaj Mateusza 7:12). Chrześcijańskie zwyczaje każą unikać rozmów podczas zebrania, spóźniania się czy pozwalania dzieciom na zbyt częste i nieuzasadnione wychodzenie do ubikacji lub do innego pomieszczenia (Kazn. 3:1, 7; 1 Kor. 14:40). Na każde zebranie, choćby się odbywało w naszym mieszkaniu, powinniśmy się stosownie ubrać. Mówcy powinni pamiętać o radzie podanej w Poradniku na s. 187, p. 19.

(8 min) Podczas służby polowej: Chrześcijańskie zwyczaje wymagają, żeby w służbie polowej dobrze się prezentować. Powinniśmy być czyści, schludnie ubrani, buty powinny być wyczyszczone, włosy uczesane, ubranie wyprasowane. Również szczery, przyjazny uśmiech należy do chrześcijańskiego sposobu bycia (Łuk. 10:5). Podczas odwiedzin ponownych bądź wdzięczny za okazaną ci gościnność, ale zachowuj przy tym odpowiedni dystans, unikając zbytniego spoufalania się (Filip. 1:27).

(4 min) Sam fakt, że ktoś ma dobre zamiary i działa z czystych pobudek, wcale nie usprawiedliwia braku zwyczajów chrześcijańskich (Łuk. 6:31). Chociaż niektórzy uważają, że zwyczaje chrześcijańskie są mało ważne, to jednak w rzeczywistości mają one istotne znaczenie (2 Kor. 6:3-7).

Poproś o przyniesienie na następne zebranie służby broszury Świadkowie Jehowy w dwudziestym wieku.

Pieśń 55 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 16 STYCZNIA

5 min: Sprawy lokalne.

25 min: „Zwracanie uwagi na organizację (część 3)” — zilustrowane pokazami przemówienie, które w miarę możności wygłosi starszy. Wprowadź dwa krótkie pokazy, jak za pomocą broszury Świadkowie Jehowy w dwudziestym wieku można zapoznawać ludzi z organizacją Jehowy.

POKAZ I: Głosiciel, dobry nauczyciel, rozmawia z zainteresowanym na temat zamieszczonych na stronie 6 informacji o nowożytnych dziejach organizacji Świadków Jehowy. Podkreśla, że niewielka grupka badaczy Pisma Świętego rozrosła się do tysięcy zborów na całej ziemi. Liczba osób pracujących pełnoczasowo wzrosła z 50 w roku 1888 do ponad 150 000 w roku ubiegłym. Pokazuje zainteresowanemu w Strażnicy 7/CIII, s. 17, ilu Świadków Jehowy jest na całym świecie. Wyjaśnia cel tego czasopisma (zob. 1/CIII, s. 2). Zaznacza, że nowożytna organizacja Świadków Jehowy działa już z górą 100 lat.

POKAZ II: Inny doświadczony nauczyciel omawia z bardziej zaawansowanym zainteresowanym materiał ze strony 31 i zachęca go do wzięcia udziału w głoszeniu. Jeśli czas pozwoli, to odczytuje kluczowe paragrafy i wersety biblijne. Zaprasza zainteresowanego do pracy od drzwi do drzwi w roli obserwatora.

Na koniec prowadzący zachęca wszystkich, żeby pamiętali o kierowaniu zainteresowanych do organizacji Jehowy i korzystali z rad podanych w ostatnich trzech wydaniach Naszej Służby Królestwa.

12 min: Odczytanie i omówienie „Pytania czytelników” ze Strażnicy 14/CIII, s. 23, 24.

3 min: Uwagi końcowe.

Pieśń 27 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 23 STYCZNIA

5 min: Sprawy lokalne.

25 min: „Demaskowanie podstępnych zamiarów Diabła” (pytania i odpowiedzi). W miarę możności przeprowadzi starszy. Zachęć głosicieli do odszukania kluczowych wersetów i dania krótkich komentarzy. Staraj się nie przekroczyć wyznaczonego czasu.

15 min: Posługiwanie się w służbie „Tematami do rozmów” (dyskusja oraz pokaz).

W ubiegłym roku zaproponowano nam na łamach Naszej Służby Królestwa cztery różne „Tematy do rozmów” (Zapytaj, jaki „Temat” polecono nam ostatnio. Czy bracia pamiętają któryś z dawniejszych „Tematów”? Kto lubi posługiwać się tymi „Tematami”? Jakie to daje rezultaty?).

Dlaczego dobrze jest co jakiś czas zmieniać „Temat do rozmów”? (Poproś o odpowiedzi). (1) Ludzie spotykani w służbie polowej mają różne zainteresowania. Gdy co pewien czas staramy się zmienić temat rozmowy są większe szanse, że zareagują pozytywnie na głoszone przez nas orędzie (1 Kor. 9:14-23). (2) Wywiera to korzystny wpływ na nas samych: łatwiej jest uniknąć popadnięcia w rutynę; uczymy się nawiązywania rozmowy z ludźmi; stajemy się bardziej elastyczni; częściej posługujemy się Biblią.

Wprowadź pokaz, w którym dobrze przygotowany głosiciel wciąga domownika do rozmowy, posługując się bieżącym „Tematem do rozmów”. Na koniec zachęć głosicieli, żeby przyszli na najbliższą zbiórkę do służby polowej oraz żeby korzystali z rad udzielanych w Naszej Służbie Królestwa.

Pieśń 16 i modlitwa.

TYDZIEŃ PO 30 STYCZNIA

10 min: „Wiadomości Teokratyczne” oraz omówienie styczniowych wyników pracy zboru (ośrodka).

20 min: „Niech świeci wasze światło przed ludźmi” (pytania i odpowiedzi). W miarę możności przeprowadzi starszy.

15 min: „Przedstawianie dobrej nowiny — Umiejętnie” (przemówienie zilustrowane pokazami).

Podaj czas i miejsce zbiórki, która się odbędzie w pierwszą niedzielę lutego. Serdecznie zachęć wszystkich, żeby na nią przyszli.

Pieśń 66 i modlitwa.