Starsi, naśladujcie Wielkiego Pasterza
1 Jehowa, Wielki Pasterz, troszczy się o swoją trzodę (Dzieje 20:28). O tym, jaką wartość ta trzoda dla Niego przedstawia, świadczy fakt, że nabył ją za cenę ‛krwi własnego Syna’. Dawid był przekonany, iż Jehowa szczerze interesuje się pomyślnością swojej trzody, że ją karmi i zapewnia jej ochronę (odczytaj Psalm 23:1-6). Każdy z nas z pewnością pragnie rozwijać w sobie takie samo przeświadczenie.
2 Prawo, które Jehowa nadał Izraelowi, odzwierciedla tę serdeczną troskę o Jego owce (Kapł. 19:9, 10). Również doniesienia o tym, jak w naszych czasach Jehowa zaopatruje i chroni swój lud mimo różnorodnych trudności i nacisków, stanowią dowód Jego serdecznej życzliwości. Pomimo wojen i prześladowań sprawił, że liczba Jego owiec wzrosła z 44 080 w roku 1928 do przeciętnej 2 680 274 w roku 1984!
3 Jehowa nie tylko troszczy się o swój zorganizowany lud jako o całość, ale też dostrzega potrzeby poszczególnych jego członków (1 Piotra 5:6, 7). Wielu z nas mogłoby wskazać na sytuacje, w których odczuli, że Jehowa przyszedł im z pomocą. Starsi pełniący rolę podpasterzy powinni iść za przykładem Jehowy pod względem żywego interesowania się pomyślnością trzody.
KARMCIE TRZODĘ OBFICIE
4 Jeżeli trzoda ma być duchowo silna, trzeba ją dobrze karmić (Ps. 23:2). „Niewolnik wierny i rozumny” ze swym Ciałem Kierowniczym dostarcza dla całej trzody odpowiedniego pokarmu (Mat. 24:45-47). Starsi powinni się upewniać, czy każdy korzysta z dostępnego pokarmu i nabiera sił. Jako bracia upoważnieni do wygłaszania wykładów i prowadzenia zebrań, muszą ‛przewodzić z prawdziwą powagą’ (odczytaj Rzymian 12:6-8). Wszyscy starsi powinni poważnie traktować każde zadanie związane z nauczaniem w zborze.
5 Starsi muszą dokładać usilnych starań i modlić się o to, żeby ich przemówienia i prowadzone przez nich zebrania były pouczające, budujące i treściwe (Kazn. 12:9, 10). Jak to osiągnąć? Powinni wnikliwie analizować kluczowe wersety, na które się powołano; w ten sposób dodadzą siły przekonywania swemu nauczaniu. Powinni wskazywać na praktyczne zastosowanie przedstawianego materiału, żeby bracia w zborze wiedzieli, jak mogą z niego skorzystać. Niemałe znaczenie ma podkreślanie myśli ugruntowujących braci w wierze, docenianiu i gorliwości. Gdyby starszy miał zwyczaj przygotowywać się w ostatniej chwili i przedstawiać materiał pobieżnie, byłby to dowód, że nie rozumie powagi odpowiedzialności spoczywającej na nim jako na nauczycielu.
CHROŃCIE TRZODĘ PRZED NIEBEZPIECZEŃSTWAMI
6 Tak jak owce w dawnych czasach, poszczególni chrześcijanie są narażeni na wiele niebezpieczeństw. Dawid wierzył, że Jehowa go ochrania, i dlatego powiedział: „Choćbym szedł doliną głębokiego cienia, nie boję się niczego złego” (Ps. 23:4). My też powinniśmy żywić taką ufność. Zbór ma prawo czuć się bezpieczny również z uwagi na pracę starszych, których zadaniem jest ochrona trzody (Izaj. 32:2).
7 Przed jakimi niebezpieczeństwami trzeba dziś chronić trzodę? Wielki Pasterz zwraca na nie uwagę w swoim natchnionym Słowie. Należą do nich: uganianie się za przyjemnościami i korzystanie z nich bez skrupułów, wykroczenia seksualne, niezgoda i zazdrość wśród braci, odstępstwo, wywoływanie podziałów (Rzym. 13:12, 13; 16:17). Szatan i demony zawzięcie napierają, żeby nas skłonić do pójścia na kompromis (Efez. 6:10-13). Jakie metody stosują? Działają albo otwarcie, usiłując za pośrednictwem władz świeckich zmusić nas do zaniechania naszej neutralności, albo też skrycie, podsuwając nam na przykład takie formy zatrudnienia, które prowadzą do uwikłania się w niegodziwe praktyki.
8 Starsi muszą być świadomi niebezpieczeństw, które czyhają na braci, i zawczasu ich przed nimi ostrzegać. Powinni zwracać uwagę na tych, którzy często opuszczają zebrania i nie uczestniczą w służbie, starając się życzliwie dociec, z jakich powodów tak postępują, a następnie odpowiednio ich chronić. Muszą być wyczuleni na pojawianie się w zborze niezdrowych tendencji. Niekiedy może zajść potrzeba wygłoszenia stosownego przemówienia biblijnego w celu uświadomienia zborowi, jakie niebezpieczeństwo mu zagraża. Osobom nastawionym krytycznie trzeba udzielać rad na osobności (2 Tym. 4:2). Wszelkie działania podejmowane przez starszych powinny być podyktowane życzliwą troską.
ZWRACAJCIE UWAGĘ NA KAŻDĄ OWCĘ
9 Jehowa wysoko ceni tych, którzy Mu służą (Izaj. 43:4). Fakt, że ten wielki skarb powierzył starszym, nakłada na nich wielką odpowiedzialność. Starsi dają dowód, że zdają sobie sprawę z tej odpowiedzialności, gdy tak jak Jehowa troszczą się o każdą jednostkę powierzoną ich pieczy (odczytaj Ezechiela 34:15, 16a). Powinni znać wszystkich w zborze. Chodzi tu o coś więcej niż o poznanie ich z imienia. Pomyśl, ile muszą wiedzieć Jehowa i Jezus Chrystus o nieżyjących sługach Bożych, żeby ich wskrzesić jako te same osoby. Jeśli nie znasz imion braci, w tym także osób mało znaczących i nowo ochrzczonych, nie bagatelizuj tego twierdzeniem: „Po prostu nie mam pamięci do imion”. Bierz przykład z Wielkiego Pasterza, Jehowy Boga, i z Dobrego Pasterza, Jezusa Chrystusa (odczytaj Jana 10:3). Starsi powinni zatem każdego miesiąca znajdować czas na odwiedzanie pojedynczych osób albo całych rodzin, żeby się lepiej zapoznać z trzodą. Dzięki temu potrafią jej udzielać skutecznej pomocy i będą dla niej bardziej przystępni (odczytaj 1 Tesaloniczan 5:12-14).
10 Jehowa docenia pracę wiernych pasterzy. On darzy uwagą starszych, którzy całkowicie stawiają się do Jego dyspozycji, żeby usługiwać trzodzie (2 Kor. 12:15). Wierni starsi mogą być pewni swej nieprzemijającej nagrody (odczytaj 1 Piotra 5:4).