Skrzynka pytań

● Jak lektor ma dbać o to, żeby obecni na zebraniu odnieśli jak największy pożytek?

Publiczne czytanie na zebraniach zborowych odgrywa istotną rolę w nauczaniu. Dlatego każdy lektor powinien bardzo poważnie traktować wyznaczone mu zadanie. Apostoł Paweł zachęcał młodego Tymoteusza: „Przykładaj się do publicznego czytania” (1 Tym. 4:13). Przykładać się znaczy wkładać w coś dużo wysiłku, pracy, nie szczędzić starań. A zatem ktoś, kto czyta na zebraniach zborowych, musi dokładać wszelkich starań, żeby to robić jak najlepiej (Kol. 3:23). Co może mu w tym pomóc?

Przede wszystkim musi się starannie przygotowywać. Nie powinien sądzić, że skoro umie płynnie czytać, nie jest to już konieczne. W Poradniku czytamy: „Nigdy nie warto podejmować się takiego zadania bez wcześniejszego zapoznania się z materiałem, nawet gdyby chodziło tylko o czytanie na zborowym studium książki” (s. 29).

Lektor powinien wcześniej kilkakrotnie przeczytać sobie wyznaczony materiał, żeby go dobrze zrozumieć i potem należycie uwypuklić jego sens i znaczenie. Pomocne może być podkreślenie słów, na które trzeba położyć nacisk, oraz zaznaczenie miejsc, gdzie należałoby zrobić pauzę. Powinien też dbać o prawidłową wymowę. Zacinanie się, przekręcanie wyrazów lub „czytanie pod nosem” zazwyczaj razi, a niekiedy nawet denerwuje, przede wszystkim zaś odwraca uwagę od przekazywanych pouczeń.

Poza tym lektor powinien dokładać starań, żeby czytać z zapałem, uzewnętrzniać uczucia opisywane słowami, stosować odpowiednią siłę głosu, czytać wyraźnie, poprawnie akcentować oraz urozmaicać wysokość głosu i tempo. Uwzględnianie tych cech również w dużym stopniu zależy od dobrego przygotowania.

Lektor musi też dbać o swój wygląd zewnętrzny. Pomięte spodnie czy marynarka, niedbale zawiązany krawat (lub jego brak), nieuporządkowana fryzura itp. łatwo rzuca się w oczy i rozprasza uwagę słuchaczy. Natomiast porządny ubiór i zadbana powierzchowność robi korzystne wrażenie i podnosi w ich oczach powagę czytanego materiału. W niektórych zborach lektor wstaje do odczytywania poszczególnych urywków, czym podkreśla znaczenie przekazywanych informacji oraz wskazuje, że czytanie jest w gruncie rzeczy formą nauczania.

Tak więc usługiwanie w charakterze lektora na zebraniach zborowych to poważne i odpowiedzialne zadanie, do którego trzeba się starannie przygotowywać, żeby wszyscy odnieśli pełny pożytek. Czytanie zabiera niekiedy prawie połowę czasu przeznaczonego na zebranie, trzeba go więc jak najlepiej wykorzystać. Nie należy powierzać tego zadania komuś, kto słabo czyta, w nadziei że z czasem stanie się przez to dobrym lektorem. Ćwiczenie i doskonalenie zdolności czytania powinno się odbywać w domu oraz w ramach szkoły teokratycznej (zob.: Poradnik, s. 29-32; NSK 9/80 s. 7; NSK 10/77 s. 9; NSK 9/72 s. 11; Wykwalifikowani, s. 47-51).