Dbajmy o zdrowie duchowe w chorym świecie
Każdy z nas chciałby się cieszyć dobrym zdrowiem cielesnym i jak najdłużej rozkoszować się życiem. Dobre zdrowie nie przychodzi jednak samorzutnie, trzeba o nie zabiegać. Wielu wydaje ogromne sumy na dietetyczne żywienie, różne kuracje albo środki lecznicze. Prawdziwi chrześcijanie bardzo sobie cenią zdrowie cielesne, ale dobrze wiedzą, że daleko ważniejsze jest zdrowie duchowe (Łuk. 12:20-23).
Świat jest chory duchowo. Skutki tej choroby widać w religii, polityce, handlu i rozrywkach. Dlatego chrześcijanie muszą dbać o zdrowie duchowe, żeby uniknąć skażenia wpływami chorego świata. Muszą pamiętać, że świat potrafi żerować na ich grzesznych skłonnościach (Rodz. 8:21).
CO ZAGRAŻA ZDROWIU DUCHOWEMU
Zdrowie duchowe jest zagrożone głównie z trzech stron:
(1) Słabości ciała (Rzym. 7:21-23). Często potrafią oddziaływać na nasze uczucia. Prowadzą do zniechęcenia, zniecierpliwienia, przygnębienia, dumy, wygórowanej ambicji, obrażania się. Mogą nawet znajdować ujście w chciwości, oddawaniu się uciechom, biesiadowaniu, niemoralności i innych uczynkach ciała, które są „sprzeczne ze zdrową nauką” (1 Tym. 1:9, 10, BT; Gal. 5:19-21).
(2) Wpływ świata (1 Jana 2:15-17). Podobnie jak odstępcze królestwo judzkie, świat jest chory „od stopy nogi do szczytu głowy” (Izaj. 1:4-6, BT). Można się łatwo zarazić przyjętym w świecie niezdrowym sposobem myślenia. Niejeden połknął bakcyla materializmu, innych pochłonęły troski doczesne, które zabierają czas potrzebny na sprawy duchowe (Łuk. 21:34, 35). Paweł ostrzegł: ‛Zwracajmy większą niż zwykle uwagę na rzeczy słyszane, abyśmy nigdy nie zostali uniesieni z prądem’ (Hebr. 2:1-3). ‛Uniesienie z prądem’ szkodzi zdrowiu duchowemu. Objawia się utratą doceniania dóbr duchowych — zaniedbywaniem studium, opuszczaniem zebrań, unikaniem głoszenia. Ponadto trzeba się trzymać z dala od niezdrowych nauk, które ‛szerzą się jak gangrena’ (2 Tym. 2:16, 17). Takie nauki torują drogę wątpliwościom, które burzą spokój ducha i podkopują wiarę.
(3) ‛Machinacje Diabła’ (Efez. 6:11, 12; 1 Piotra 5:8, 9). Diabeł usiłuje osłabić naszą wiarę prześladowaniem, biciem, uwięzieniem, a nawet groźbą utraty życia. Konieczna jest pełna zbroja duchowa, a zwłaszcza wielka tarcza wiary, która może zagasić „ogniste pociski” (Efez. 6:14-17).
JAK DBAĆ O ZDROWIE DUCHOWE
Profilaktyka ma istotne znaczenie w trosce o zdrowie cielesne i tak samo przedstawia się sprawa, gdy chcemy zadbać o zdrowie duchowe. Wprawdzie musimy żyć w świecie, ale nie możemy do niego należeć (Jana 17:15, 16). Wystrzegajmy się niebudującego towarzystwa i upadlających świeckich rozrywek. Unikajmy wszystkiego, co kala, na przykład filmów, programów telewizyjnych, czasopism i powieści przesyconych przemocą i seksem. Zdrowy organizm jest odporniejszy na wszelkie choroby i tak samo gdy jesteśmy silni duchowo, łatwiej nam znieść próby i utrapienia.
Usposobienie duchowe uodparnia na ujemny wpływ świata. Jeśli jesteśmy niedożywieni duchowo, przyznajmy się do tego i dokonajmy niezbędnych zmian. Niektórzy chrześcijanie w Koryncie byli ‛słabi i chorowici’, a nawet martwi duchowo, ponieważ nie mieli duchowego zrozumienia (1 Kor. 11:29-32). Systematycznie studiuj Biblię zarówno sam, jak też w gronie rodzinnym, a także na zebraniach. Regularnie uczęszczaj na zebrania i bierz w nich czynny udział. „Trzymaj się wzoru zdrowych słów”, ‛strzeż powierzonego ci dobra’ (2 Tym. 1:13, 14). Niech miłość do Jehowy pobudza cię do głoszenia. Pamiętaj, że osoby uczestniczące w służbie chrześcijańskiej mają wiele radości i zadowolenia.
Nie wolno nam się niecierpliwić w oczekiwaniu na błogosławieństwa nowego systemu. Wprawdzie „przewlekłe oczekiwanie” może sprawiać sercu ból, ale musimy trwać, bo „życzenie spełnione jest drzewem życia” (Prz. 13:12, Bw). Niektórzy przestali się karmić duchowym pokarmem na czas słuszny. Spierali się o błahe sprawy bądź też szukali wymówki, aby zaniechać głoszenia. Paweł mówi o ludziach, którzy ‛nie trzymają się zdrowych słów’, ale ‛chorują na dociekania i słowne utarczki’ (1 Tym. 6:3, 4, BT). Takich trzeba unikać.
ŻYCZLIWA POMOC DLA CHORYCH DUCHOWO
Starsi, jako lekarze duchowi, mogą zaproponować chorym duchowo serdeczną pomoc (Odczytaj Jakuba 5:14, 15). Nie wahaj się u nich szukać pomocy. „Chory” może poczuć się lepiej po zastosowaniu olejku Słowa Bożego i „modlitwy płynącej z wiary”. Jeśli doszło do popełnienia grzechów, Jehowa gotów jest je przebaczyć.
Niekiedy starsi muszą upominać, obstając przy zasadach biblijnych i powołując się na „zdrową naukę”, żeby „przekonywać opornych”, a nawet ‛karcić surowo’, aby „wytrwali w zdrowej wierze” (Tyt. 1:9, 13; 2:1, 2, BT). Jednakże Paweł przestrzegł, że niektórzy „zdrowej nauki nie będą znosili” (Odczytaj 2 Tymoteusza 4:3, 4, BT). Odstępczy „nauczyciele” oraz odrzucający „zdrową naukę” są usuwani ze zboru. Osoby zdrowe duchowo postąpią mądrze, gdy będą takich unikać.
DBANIE O ZDROWIE DUCHOWE BĘDZIE NAGRODZONE
Pomyślność duchowa i czyste sumienie to rezultat spełniania wymagań Jehowy. On pragnie, żebyśmy wszyscy byli zdrowi w wierze. Choćby podeszły wiek czy dolegliwości fizyczne nakładały na nas pewne ograniczenia, Jehowa łaskawie przyjmuje to, na co nas stać. Przez dbanie teraz o zdrowie duchowe kładziemy podwaliny pod doskonałe zdrowie cielesne podczas Tysiąclecia. Już wkrótce „żaden mieszkaniec nie powie: Jestem chory” — cieleśnie ani duchowo (Izaj. 33:24, Bw).