Przekonywanie na podstawie Biblii (1)
1 Pomagając ludziom w zrozumieniu Biblii, chcemy wzorować się na Jezusie Chrystusie i jego apostołach. Odpowiadając na pytania, Jezus cytował z Pism, a niekiedy używał stosownych przykładów, żeby pomóc szczerym ludziom zrozumieć, co mówi Biblia (Mat. 12:1-12). Apostoł Paweł miał zwyczaj ‛przekonywać na podstawie Pism, wyjaśniając i dowodząc cytatami’ słuszności tego, czego nauczał (Dzieje 17:3).
2 Prowadząc rozmowy podczas służby polowej, nie mamy na celu „pokonać” tych, którzy nie okazują szacunku dla prawdy. Chodzi raczej o to, by przedstawić rzeczowe argumenty ludziom, którzy są gotowi wziąć je pod uwagę. Niektórzy zadają pytania, na które chcą uzyskać zadowalającą odpowiedź. Inni po prostu wyrażają w rozmowie swój pogląd i robią to nieraz z wielkim przekonaniem. Jeżeli jednak są rozsądni i gotowi wysłuchać odmiennego poglądu, można podzielić się z nimi tym, co mówi Biblia. Gdy zrobimy to w sposób taktowny, rzeczowy i nacechowany szacunkiem dla odmiennych poglądów, może się to spotkać z życzliwą reakcją ze strony osób miłujących prawdę.
3 Wiele cennych wskazówek co do prowadzenia owocnych rozmów podczas służby polowej podano w książce Przekonywanie na podstawie Pism. Oto kilka propozycji zamieszczonych pod hasłem „Biblia”.
JAK ODPOWIEDZIEĆ, GDY KTOŚ MÓWI...
4 „Nie wierzę w Biblię”. Mógłbyś odpowiedzieć: „Ale na pewno wierzy pan(i) w Boga, prawda? ... Czy mógłbym się dowiedzieć, z którą wypowiedzią Biblii trudno się panu (pani) zgodzić?” Albo: „Chciałbym zapytać, czy zawsze był pan takiego zdania? ... Słyszałem już podobne wypowiedzi z ust osób, które nie przestudiowały dokładnie Biblii. Ponieważ jednak księga ta wyraźnie mówi, że jest orędziem od samego Boga, oraz wskazuje, że możemy uzyskać życie wieczne, jeśli wierzymy i postępujemy zgodnie z nią, to czy nie warto przynajmniej zbadać, czy to, co mówi, jest prawdą?” (W razie potrzeby skorzystaj z materiału podanego w 9 rozdziale książki Czy Biblia rzeczywiście jest Słowem Bożym? [symbol is]).
5 „Biblia zaprzecza sama sobie”. Mógłbyś odpowiedzieć: „Spotykamy się nieraz z podobną opinią, ale nikt mi nie powiedział konkretnie, jaką sprzeczność ma na myśli. Jeśli chodzi o mnie, to podczas czytania Biblii nie natknąłem się na żadną. A czy pani mogłaby podać jakiś przykład?” Potem mógłbyś dodać: „Natomiast przekonałem się, że wiele osób po prostu nigdy nie szukało odpowiedzi na różne pytania nasuwające się podczas czytania Biblii, na przykład skąd Kain wziął żonę?” (zob. is s. 82).
6 „Biblię napisali ludzie”. Mógłbyś odpowiedzieć: „To prawda. Wzięło w tym udział około 40 mężczyzn. Ale mimo to jest natchniona przez Boga”. Następnie można dodać: „Co to oznacza? (1) Bóg kierował jej spisywaniem, tak jak dyrektor poleca sekretarce napisanie listu w jego imieniu”. (2) „Fakt, że można otrzymać informacje spoza ziemi, nie powinien nikogo dziwić. Nawet ludzie potrafią przesłać informacje i zdjęcia z księżyca. W jaki sposób? Dzięki wykorzystaniu praw ustanowionych dawno temu przez Boga”. (3) „Ale skąd można mieć pewność, że treść Biblii rzeczywiście pochodzi od Boga? Otóż księga ta zawiera informacje, których nie mógłby dostarczyć żaden człowiek. Jakie? Chodzi o dane dotyczące przyszłości; zawsze okazywały się one dokładne pod każdym względem”. (Można omówić niektóre ze znaków „dni ostatnich” [is s. 111-122]).
7 „Każdy po swojemu interpretuje Biblię”. Mógłbyś odpowiedzieć: „I z pewnością nie każdy ma rację”. Następnie można dodać: (1) „Naciąganie wersetów Pisma Świętego, żeby je dopasować do własnych poglądów, może przynieść niepowetowaną szkodę (2 Piotra 3:15, 16)”. (2) „We właściwym zrozumieniu Biblii pomagają dwa czynniki. Po pierwsze, rozważenie kontekstu (sąsiednich wersetów). Po drugie, porównanie tego wersetu z pokrewnymi wypowiedziami Biblii. W ten sposób pozwalamy, by samo Słowo Boże pokierowało naszym rozumowaniem i podało właściwą interpretację. Taką właśnie metodę przyjęto w publikacjach wydawanych przez Świadków Jehowy”.
8 „Biblia nie jest praktyczna w naszych czasach”. Mógłbyś odpowiedzieć: „A nas interesuje to, co ma praktyczną wartość, prawda?” Następnie można dodać: (1) „Czy zgodzi się pan(i), że położenie kresu wojnom byłoby praktyczne? ... Czy nie sądzi pan(i), że gdyby ludzie ze wszystkich narodów nauczyli się żyć ze sobą w pokoju, byłby to dobry początek? ... Właśnie takie wydarzenia zapowiedziano w Biblii (Izaj. 2:2, 3). Dzięki studiowaniu Biblii Świadkowie Jehowy już osiągnęli to w swojej społeczności”. (2) „Potrzeba czegoś więcej, mianowicie usunięcia wszystkich ludzi i narodów dążących do wojny. Czy kiedykolwiek do tego dojdzie? Tak, Biblia wyjaśnia, jak się to stanie (Dan. 2:44; Ps. 37:10, 11)”. Można by też powiedzieć: „Rozumiem pana (pani) niepokój. Jeśli jakiś podręcznik nie jest praktyczny, byłoby niemądrze kierować się jego radami, prawda?” Następnie można dodać: „Czy nie sądzi pan(i), że książkę, która zawiera zdrowe rady, umożliwiające prowadzenie szczęśliwego życia rodzinnego, można nazwać praktyczną? ... Teorie i praktyki dotyczące życia rodzinnego zmieniały się już nieraz, a ich skutki są dziś widoczne aż nadto dobrze. Ale ci, którzy znają Biblię i stosują się do niej w życiu, tworzą trwałe, szczęśliwe rodziny (Kol. 3:12-14, 18-21)”.
9 Przedstawione tu propozycje na pewno okażą się pomocne w prowadzeniu rozmów podczas służby polowej, a zwłaszcza w przekonywaniu ludzi, że Biblia jest natchnionym Słowem Bożym, którym warto kierować się w życiu. Oby każdy z nas był ‛zawsze gotowy uzasadnić swą nadzieję’, czyniąc to „w łagodnym usposobieniu i z głębokim szacunkiem” (1 Piotra 3:15).