Zebrania, które nam pomagają pozyskiwać uczniów
TYDZIEŃ OD 3 LIPCA
Pieśń 23
5 min: Sprawy lokalne. Zachęć tych, którzy myślą o podjęciu od września stałej służby pionierskiej, by wypełnili zgłoszenie i przekazali je starszym przynajmniej 30 dni naprzód. Poproś o zapoznanie się z wkładką do bieżącego wydania Naszej Służby Królestwa, gdyż za tydzień zostanie omówiona pierwsza część, a za dwa tygodnie następna, przy czym nie wszystkie paragrafy będą odczytywane.
20 min: „Służmy Jehowie sercem niepodzielnym” (pytania i odpowiedzi). Po omówieniu paragrafu 4 wprowadź pokaz, w którym głosiciel kończy przedstawianie „Tematu do rozmów” i proponuje rozmówcy broszurę.
20 min: „Ogłaszajmy prawdziwy pokój i bezpieczeństwo” (pytania i odpowiedzi). Omów krótko materiał przedstawiony na stronie 8 książki Prawdziwy pokój oraz inne myśli z tego podręcznika, które mogą być przydatne podczas opracowywania terenu zboru.
Pieśń 29 i modlitwa końcowa.
TYDZIEŃ OD 10 LIPCA
Pieśń 25
5 min: Sprawy lokalne.
20 min: „Wykorzystujmy wszelkie możliwości świadczenia” (pytania i odpowiedzi). Zachęć do stosowania w praktyce podanych sugestii oraz do umiejętnego korzystania z broszur i czasopism (zob. NSK 1/89, s. 5, p. 5).
20 min: „Zapraszamy na kongres ‛Prawdziwa Pobożność’”. Sekretarz zboru omówi za pomocą pytań i odpowiedzi paragrafy 1-14.
Pieśń 36 i modlitwa końcowa.
TYDZIEŃ OD 17 LIPCA
Pieśń 73
3 min: Sprawy lokalne.
20 min: „Niech nasze dzieci odnoszą pożytek z zebrań” (pytania i odpowiedzi). Na zakończenie krótki wywiad z przykładnymi rodzicami i dziećmi, stosującymi w praktyce rady podane w tym artykule. Niech rodzice powiedzą, jak zaczęli pomagać dzieciom w przygotowywaniu się do zebrań, jak pomagają im obecnie i jakie to dało wyniki.
22 min: „Zapraszamy na kongres ‛Prawdziwa Pobożność’”. Nadzorca przewodniczący omówi z obecnymi paragrafy 15-26. Podkreśl, że wszyscy, a więc także rodzice, muszą dbać o to, żeby nikomu nie dać uzasadnionego powodu do wyrażania niepochlebnych opinii o Świadkach Jehowy. Przypomnij rady podane w NSK 2/89, s. 6, p. 11. Na zakończenie poproś, by każdy, kto jest głową rodziny, powtórzył z rodziną treść wkładki na dzień lub dwa przed kongresem.
Pieśń 31 i modlitwa końcowa.
TYDZIEŃ OD 24 LIPCA
Pieśń 58
5 min: Sprawy lokalne.
10 min: Nadzorca służby omawia sprawę zbiórek do służby polowej. Podkreśl, że zbiórki powinny być krótkie i dostosowane do potrzeb uczestników. Jak się do nich przygotować? Jak głosiciele mogą się przyczyniać do tego, żeby zbiórki osiągały cel? Przypomnij pokrótce wskazówki podane w „Skrzynce pytań” z NSK 3/89 oraz w artykule „Bardziej celowe zbiórki do służby” z NSK 4/79.
10 min: „Pomaganie krewnym w poznaniu prawdy” (przemówienie). Uwydatnij potrzebę dawania krewnym świadectwa słowem i czynem. Wykorzystaj materiał z NSK 4/84, s. 8. Poproś z góry wyznaczoną osobę, by opowiedziała, jak pomogła poznać prawdę komuś z rodziny. Można też przypomnieć relację ze Strażnicy 7/CVI, s. 27, u. 1-3.
20 min: Chrześcijańskie niewiasty — szanowane i okazujące szacunek członkinie zboru (przemówienie, które wygłosi starszy).
Pismo Święte nie wypowiada się o kobietach lekceważąco ani nie naucza, że są istotami drugorzędnymi. W Księdze Rodzaju 2:18 Bóg mówi o niewieście jako o „pomocnicy” i „uzupełnieniu” mężczyzny, a nie jakoby mężczyzna był lepszy niż kobieta. W obrębie postanowienia Bożego miała się ona wyróżniać cechami uzupełniającymi cechy mężczyzny (zob. 1 Kor. 11:11, 12).
Zgodnie z prawem Bożym niewiasta ma być podporządkowana mężczyźnie (1 Kor. 11:3). Czy jest to dla niej poniżające? Podporządkowanie się zwierzchnictwu nie przynosi ujmy. Istnienie kierownictwa przyczynia się do sprawniejszego działania, a Jehowa „nie jest Bogiem nieporządku” (1 Kor. 14:33). Jezus Chrystus z radością podporządkowuje się Jehowie (Jana 5:19, 20; 8:29; 1 Kor. 15:27, 28). Mężczyźnie przysługuje pewna władza w rodzinie i w zborze chrześcijańskim, ale również on podlega władzy zwierzchniej i musi zdać sprawę przed Jezusem Chrystusem i Bogiem ze sprawowania swego zwierzchnictwa (1 Kor. 11:3). Mężowie mają miłować żony oraz darzyć je szacunkiem i być dla nich wyrozumiali (1 Kor. 7:3, 4; Efez. 5:28).
Biblia podkreśla wartość dzielnej żony (Prz. 31:10-31; zob. Strażnicę 17/XCVIII [1977], s. 20-23). Nakazuje dzieciom czcić nie tylko ojca, ale i matkę (Efez. 6:1-3). Każe też troszczyć się o potrzeby wdów (Jak. 1:27). Jest w niej też powiedziane, że w niektórych okolicznościach chrześcijanki powinny nakrywać głowę (1 Kor. 11:3-10) na dowód uznawania przez nie zasady zwierzchnictwa ustanowionej przez Boga (zob. Strażnicę 2/XCIX [1978], s. 12-14).
Kiedy chrześcijanka ma nakrywać głowę? Gdy się „modli albo prorokuje” (1 Kor. 11:5). Nie jest to konieczne, gdy modli się sama lub rozmawia z drugimi na temat proroctw biblijnych. Powinna to jednak robić, gdy musi się zajmować jakimiś sprawami związanymi z oddawaniem czci Bogu, o które zazwyczaj troszczy się mąż lub inny mężczyzna. Gdy w obecności męża modli się na głos w imieniu swoim lub innych albo gdy prowadzi formalne studium biblijne, a więc naucza, powinna nakryć głowę, nawet gdyby mąż nie był w prawdzie. Ponieważ jednak Bóg nałożył również na nią obowiązek nauczania dzieci, więc nie musi nakrywać głowy, gdy pod nieobecność męża modli się lub studiuje z nieochrzczonym dzieckiem. Gdyby w wyjątkowych okolicznościach miała po wcześniejszym uzgodnieniu przeprowadzić studium biblijne w obecności ochrzczonego członka zboru lub w towarzystwie nadzorcy podróżującego, powinna nakryć głowę, a modlitwę wypowie brat.
A jak chrześcijanka powinna się zapatrywać na używanie kosmetyków i noszenie biżuterii? Biblia nie zabrania zakładania ozdób, ale zachęca do zachowania umiaru pod tym względem i do przyozdabiania się przede wszystkim w zalety duchowe (Prz. 31:30; 1 Sam. 16:7; 1 Tym. 2:9, 10; 1 Piotra 3:3, 4).
Rozwiń powyższe myśli odpowiednio do potrzeb i unikaj krytycznych uwag. Pochwal niewiasty w zborze za ich wkład w rozgłaszanie dobrej nowiny o Królestwie.
Pieśń 65 i modlitwa końcowa.
TYDZIEŃ OD 31 LIPCA
Pieśń 66
8 min: Sprawy lokalne i „Wiadomości teokratyczne”.
17 min: „Przedstawianie dobrej nowiny — robienie notatek w pracy od domu do domu” (pytania i odpowiedzi). Wyjaśnij, że najlepiej mieć dwa notatniki. W jednym zapisywać mieszkania zamknięte, a w drugim odwiedziny ponowne. Przypomnij, co należy notować i dlaczego. Zwróć uwagę, że notowanie jest potrzebne zarówno na terenie rzadko, jak i często opracowywanym. Zachęć do wyruszania do służby z notesami i przyborami do pisania.
10 min: Zapoczątkowywanie studiów biblijnych na podstawie broszur (dyskusja). Nie wystarczy wręczyć komuś broszurę. Trzeba dążyć do założenia studium biblijnego z myślą o pozyskiwaniu uczniów. Wskaż, jak zapoczątkować studium na podstawie broszury Wszystko nowe i Imię Boże (zob. NSK 1/88, s. 3, 5, 6). Niech ktoś przedstawi to w formie pokazu. Poproś o budujące spostrzeżenia tych, którzy zapoczątkowali studia na podstawie którejś z broszur. Zwróć uwagę na pozytywne nastawienie tych głosicieli oraz na dobre wyniki, które osiągnęli.
10 min: Poszerzanie wiedzy na podstawie ilustracji z kalendarza teokratycznego (przemówienie). Wskaż na artykuł „Dlaczego ‛biada Ci, Chorazynie!’” (Strażnica z 1 lipca 1989) i na odpowiadającą mu ilustrację w kalendarzu teokratycznym na rok 1989. Zachęć wszystkich do korzystania z ilustracji zamieszczonych w naszym kalendarzu, gdy będą studiować artykuły w Strażnicy dotyczące miejscowości w nim uwidocznionych. Przypomnij, że ukazały się już takie artykuły w Strażnicy z 15 lutego i 1 maja 1989. W kalendarzu na rok 1990 będą nowe interesujące zdjęcia miejsc opisanych w Biblii.
Pieśń 10 i modlitwa końcowa.