Głośmy wszystkim ludziom bez względu na język i religię

¹ W I wieku n.e. chrześcijanie gorliwie dawali świadectwo ludziom mówiącym innymi językami i wyznającym różne religie. W rezultacie „przed upływem pierwszego stulecia chyba w każdej prowincji graniczącej z Morzem Śródziemnym znajdowała się gmina chrześcijańska” (History of the Middle Ages).

² W naszym kraju również mieszkają ludzie mówiący innym językiem niż polski. Wskutek przemieszczania się uchodźców w niektórych miastach żyje sporo cudzoziemców. Są wśród nich osoby praktykujące religie niechrześcijańskie, na przykład buddyzm, hinduizm, judaizm czy islam. Rozmawianie z takimi osobami i głoszenie im stanowi nie lada wyzwanie. Dzięki temu możemy jednak pracować na terenie misjonarskim, nie wyjeżdżając za granicę. Jak zatem zgodnie z nakazem Jezusa „głosić ludowi i dawać dokładne świadectwo” wszystkim bez względu na język i religię? (Dzieje 10:42).

Głoszenie ludziom mówiącym innym językiem

³ Pokonywanie barier językowych. Nie ulega wątpliwości, że wiele ludzi uczy się dużo szybciej i z głębszym zrozumieniem, gdy przyjmuje wiadomości we własnym języku. Sporo braci i sióstr specjalnie uczy się jakiegoś języka obcego „przez wzgląd na dobrą nowinę, żeby wraz z drugimi mieć w niej udział” (1 Kor. 9:23). Pewna kobieta, która znała tylko język chiński, od lat regularnie przyjmowała czasopisma od siostry mówiącej po angielsku, ale nie chciała się zgodzić na studium Biblii, dopóki inna siostra ucząca się chińskiego nie zaproponowała jej książki w tym języku. Domowniczka chętnie ją przyjęła. Ogromne znaczenie miała okoliczność, że ta druga siostra starała się powiedzieć parę słów w jej języku (por. Dzieje 22:2).

⁴ Słusznie więc w Strażnicy z 1 listopada 1992 roku napisano: „Nauka języka obcego nie tylko rozwija sprawność umysłu młodych ludzi, ale też podnosi ich przydatność w organizacji Jehowy”. Nowego języka uczy się wielu członków rodziny Betel. Dzięki temu bracia są szczególnie przydatni w zborach, gdzie potrzeba nadzorców. Jeżeli znasz język obcy albo gotów jesteś się go uczyć, być może też przydasz się w jakimś zborze lub grupie obcojęzycznej (Mat. 9:37, 38).

⁵ Brat z Florydy, który jeszcze przed poznaniem prawdy nauczył się wietnamskiego, znajduje wielką radość w dzieleniu się dobrą nowiną z Wietnamczykami. Chcąc być bardziej użytecznym, przeprowadził się z rodziną na drugi kraniec kraju, gdzie pod tym względem są większe potrzeby. Od czasu przeprowadzki osiąga piękne rezultaty w prowadzeniu studiów biblijnych z wieloma Wietnamczykami.

⁶ Pionierka z Kalifornii spotkała na swym terenie kilka osób niesłyszących. Modliła się do Jehowy, by pomógł jej znaleźć kogoś, kto by ją nauczył języka migowego, dzięki czemu mogłaby docierać z prawdą do głuchoniemych. Któregoś dnia, gdy robiła zakupy w pobliskim supermarkecie, podeszła do niej młoda głuchoniema kobieta, podając kartkę z napisaną prośbą o poszukanie pewnego artykułu. Po udzieleniu jej pomocy pionierka napisała, że bardzo chciałaby poznać język migowy, żeby pomagać miejscowym niesłyszącym. Wtedy owa kobieta napisała: „Dlaczego chcesz pomagać głuchym?” Siostra odpowiedziała: „Jestem Świadkiem Jehowy i pragnę pomagać głuchoniemym zrozumieć Biblię. Z największą przyjemnością zapoznam cię z Biblią, jeśli ty nauczysz mnie języka migowego”. Siostra wspomina: „Nie wyobrażacie sobie mej radości, gdy się zgodziła”. Pionierka przychodziła do tej kobiety każdego wieczoru przez sześć tygodni. Opanowała język migowy, a owa głuchoniema poznała prawdę i dała się ochrzcić! Wydarzyło się to ponad 30 lat temu, a siostra ta dalej głosi niesłyszącym i należy teraz do zboru głuchoniemych.

⁷ Korzystanie z dostępnych narzędzi. Nasza literatura ukazuje się w wielu językach. Dobrze jest nosić traktaty — lub nawet broszurę Czego wymaga od nas Bóg? — w językach, którymi mogą się posługiwać niektórzy mieszkańcy twego terenu. Jeśli napotkana przez ciebie osoba nie mówi dobrze po polsku, zapytaj, w jakim języku czyta. Dzięki temu będziesz lepiej wiedział, jaką literaturę zaproponować. Na przykład niektórzy Ormianie czytają po rosyjsku.

⁸ Nawet jeżeli nie znasz języka osoby, którą spotykasz w służbie, możesz jej przedstawić dobrą nowinę. W jaki sposób? Korzystając z broszury Dobra nowina dla wszystkich narodów. Zawiera ona krótkie drukowane orędzie w 59 językach. Zgodnie ze wskazówkami podanymi na stronie 2 tej broszury po ustaleniu, jakim językiem posługuje się rozmówca, odszukaj odpowiednią stronę i daj do przeczytania wydrukowane orędzie. Gdy dana osoba już się z nim zapozna, zaproponuj publikację w jej języku. Jeśli nie masz takiej przy sobie, pokaż wydanie polskie i daj jakoś do zrozumienia, że postarasz się przynieść egzemplarz w danym języku. Zapytaj o nazwisko i zapisz je wraz z adresem. Kartkę z tymi informacjami wrzuć do skrzynki ze sprawozdaniem. Więcej wskazówek znajdziesz na stronie 7 Naszej Służby Królestwa z października 1993 roku. Jeżeli nie ma głosiciela, który mógłby odwiedzić osobę mówiącą danym językiem, może sam zdołasz podjąć się trudnego zadania i studiować z nią, śledząc tekst w polskiej publikacji (1 Kor. 9:19-23).

Świadczenie wyznawcom religii niechrześcijańskich

⁹ Pewna miara wiedzy na temat poglądów religijnych rozmówcy ułatwia nam dawanie skutecznego świadectwa o Królestwie Bożym. Dzięki książce Człowiek poszukuje Boga możemy zaznajomić się z wierzeniami głównych religii świata na tyle, by pomagać ich wyznawcom w poznaniu prawdy.

¹⁰ W ramce na stronie 6 niniejszej wkładki zamieszczono aktualną listę publikacji dostarczanych przez organizację Jehowy z myślą o wyznawcach religii niechrześcijańskich. Co prawda większość z nich nie jest dostępna po polsku, ale mogą nam one pomóc w przedstawianiu dobrej nowiny takim osobom. Nie wolno też zapomnieć o użytecznym narzędziu, jakim jest książka Prowadzenie rozmów. Na stronach od 21 do 24 podano praktyczne wskazówki pomocne w świadczeniu buddystom, hinduistom, żydom i muzułmanom.

¹¹ Starannie dobieraj słowa. Nie powinniśmy szufladkować ludzi według ich religii, zakładając, że ich osobiste przekonania muszą być takie same, jak ich współwyznawców. Wręcz przeciwnie, staraj się zrozumieć sposób myślenia poszczególnych osób (Dzieje 10:24-35). Salimoon, który był muzułmaninem, został wychowany w przekonaniu, że Koran jest Słowem Bożym. Nie potrafił się jednak nigdy pogodzić z myślą, że wszechmiłosierny Bóg może męczyć ludzi w ognistym piekle — czego nauczała jego religia. Pewnego razu Świadkowie Jehowy zaprosili go na swoje zebranie. Salimoon od razu rozpoznał prawdę, a obecnie z radością usługuje jako starszy w zborze chrześcijańskim.

¹² Głosząc wyznawcom religii niechrześcijańskich, musimy uważać, by swym podejściem nie zmarnować sposobności do przekazania im dobrej nowiny (Dzieje 24:16). Niektórzy ludzie są bardzo wyczuleni na wszelkie próby nawrócenia ich na inną religię. Bądź więc czujny i staraj się znaleźć wspólną płaszczyznę, by przyciągnąć ich do całej prawdy ze Słowa Bożego. Osoby o usposobieniu owiec przychylnie zareagują na życzliwy wstęp i jasno przedstawioną prawdę.

¹³ Jeżeli nie chcemy niepotrzebnie odstręczać innych od naszego orędzia, musimy też zważać na swoje słownictwo. Jeśli na przykład od razu powiesz, że jesteś chrześcijaninem, rozmówca może automatycznie skojarzyć cię z kościołami chrześcijaństwa i uprzedzić się do ciebie. Ponadto niekiedy dobrze jest określać Biblię mianem „Pisma” lub „święte pisma” (Mat. 21:42; 2 Tym. 3:15).

¹⁴ Gdy spotkasz wyznawcę religii niechrześcijańskiej i poczujesz się niedostatecznie przygotowany do natychmiastowego dania świadectwa, ogranicz się tylko do zapoznania się z tą osobą i zostawienia jej traktatu. Wróć za dzień lub dwa po odpowiednim przygotowaniu się do rozmowy (1 Tym. 4:16; 2 Tym. 3:17).

¹⁵ Głoszenie buddystom (zob. 6 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). Poszczególni buddyści bardzo się różnią w swych poglądach. Raczej nie wierzą w istnienie osobowego Stwórcy, a za swój ideał religijny uważają Gautamę Buddę, Hindusa żyjącego w VI wieku p.n.e. Kiedy po raz pierwszy zobaczył on człowieka chorego, starca i zmarłego, zaczął się głęboko zastanawiać nad sensem życia. „Czy ludzie rodzą się tylko po to, by cierpieć, starzeć się i umierać?” — dociekał. Oczywiście możemy udzielić odpowiedzi na te pytania szczerym buddystom, którzy sobie tego życzą.

¹⁶ W rozmowie z buddystą przedstawiaj orędzie w sposób pozytywny, uwypuklając jasne prawdy zawarte w najwznioślejszej ze wszystkich świętych ksiąg — Biblii. Jak większość ludzi buddyści żywo interesują się pokojem, życiem rodzinnym i moralnym postępowaniem, dlatego zazwyczaj chętnie rozmawiają na te tematy. Dzięki temu będziesz mógł zwrócić uwagę na Królestwo jako rzeczywiste rozwiązanie problemów trapiących ludzkość.

¹⁷ W niektórych miastach polskich mieszkają Chińczycy, mogący być zwolennikami buddyzmu lub innych wschodnich filozofii. W USA jest ich sporo, przy czym wielu to studenci. Kiedy pewna siostra ze stanu Montana zobaczyła Chińczyka w sklepie spożywczym, wręczyła mu traktat w jego języku i zaproponowała studium Biblii. Zapytał: „Ma pani na myśli Pismo Święte? Szukałem tego całe życie!” Jeszcze w tym samym tygodniu zaczął studiować i przychodzić na wszystkie zebrania.

¹⁸ Od przeszło dziesięciu lat pewna siostra mieszkająca w stanie Nevada zapoznaje z prawdą biblijną chińskich studentów. Kiedy głosiła w budynku, w którym wynajmowali osiem mieszkań, pomodliła się do Jehowy, żeby pomógł jej w każdym mieszkaniu zapoczątkować studium. Po dwóch tygodniach studiowała przynajmniej z jednym studentem z każdego mieszkania. Używa wstępu, który okazał się skuteczny. Na początku mówi, iż zauważyła, że studentów najbardziej interesuje jedna rzecz — wszyscy pragną pokoju i szczęścia. Następnie pyta, czy tak samo jest w ich przypadku. Zawsze przytakują. Wtedy kieruje uwagę na broszurę Jak znaleźć trwały pokój i szczęście, przygotowaną z myślą o Chińczykach. Zaledwie po pięciu spotkaniach jeden ze studentów powiedział jej, że już od dawna szukał prawdy i teraz ją znalazł.

¹⁹ Głoszenie hinduistom (zob. 5 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). W hinduizmie nie ma określonych zasad wiary. Jego filozofia jest bardzo zawiła. Hinduiści wierzą, że ich główny bóg Brahma występuje w trzech postaciach (Brahma Stwórca, Wisznu Zachowawca i Śiwa Niszczyciel). Wiara w duszę nieśmiertelną stanowi podstawę ich nauki o reinkarnacji, toteż hinduiści mają raczej fatalistyczny pogląd na życie (zob. książkę Prowadzenie rozmów, strony od 283 do 287, i Strażnicę z 15 maja 1997 roku, strony od 3 do 8). Hinduizm jest tolerancyjny i naucza, że wszystkie religie prowadzą do tej samej prawdy.

²⁰ W rozmowie z hinduistą najlepiej wyjaśnić naszą biblijną nadzieję co do życia wiecznego w doskonałych ciałach na ziemi oraz udzielić zadowalających odpowiedzi na żywotne pytania nurtujące wszystkich ludzi.

²¹ Głoszenie żydom (zob. 9 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). W przeciwieństwie do innych religii niechrześcijańskich judaizm ma korzenie w historii, a nie w mitologii. Niezbędne ogniwo w poszukiwaniu prawdziwego Boga stanowią natchnione Pisma Hebrajskie. Niemniej wbrew Słowu Bożemu podstawową nauką współczesnego judaizmu jest wiara w nieśmiertelność duszy ludzkiej. Wspólną płaszczyznę można zbudować, zapewniając, że oddajemy cześć Bogu Abrahama, i przyznając, iż w dzisiejszym świecie wszyscy borykają się z takimi samymi trudnościami.

²² Jeżeli twój rozmówca nie wierzy w Boga, zapytaj, czy zawsze tak było, co pomoże ci dobrać temat najlepiej trafiający mu do przekonania. Na przykład może nigdy nie słyszał zadowalającego wyjaśnienia, dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia. Szczerzy żydzi mogą zechcieć zbadać tożsamość Jezusa jako Mesjasza, nie sugerując się błędnymi wyobrażeniami chrześcijaństwa, lecz rozważając, w jaki sposób przedstawili go żydowscy pisarze Pism Greckich.

²³ Głoszenie muzułmanom (zob. 12 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). Muzułmanie to wyznawcy islamu, wierzący w jedynego Boga, Allaha, i w Muhammada (570-632 n.e.) jako ostatniego i najważniejszego proroka. Ponieważ nie wierzą, iż Bóg ma syna, uznają Jezusa Chrystusa tylko za mniej ważnego proroka. W Koranie, który powstał niecałe 1400 lat temu, są cytaty zarówno z Pism Hebrajskich, jak i Greckich. Zachodzą uderzające podobieństwa między islamem a katolicyzmem. Obie religie uczą o nieśmiertelności duszy ludzkiej, stanie przejściowych mąk i ognistym piekle.

²⁴ Wspólnym fundamentem jest bez wątpienia nasze przekonanie, że istnieje tylko jeden prawdziwy Bóg i że Biblia została przez Niego natchniona. Wnikliwy czytelnik Koranu zauważy odniesienia do Tory, Psalmów i Ewangelii jako do Słowa Bożego i dowie się, że powinien tak je traktować i stosować się do nich w swym życiu. Możesz więc zaproponować studium tych części Biblii.

²⁵ Poniższa propozycja nawiązania rozmowy może się okazać skuteczna, gdy ktoś powie, że jest muzułmaninem: „Nie rozmawiałem z wieloma muzułmanami, ale w tym podręczniku przeczytałem coś na temat kilku nauk waszej religii. [Otwórz książkę Prowadzenie rozmów na stronie 23]. Napisano tu, że wierzycie, iż Jezus był prorokiem, ale Muhammad był ostatnim i najważniejszym prorokiem. A czy wierzycie, że Mojżesz też był prawdziwym prorokiem? [Poczekaj na odpowiedź]. Czy mogę panu pokazać, czego Mojżesz dowiedział się od Boga o Jego imieniu?” Następnie odczytaj Księgę Wyjścia 6:2, 3.

²⁶ Obecnie wiele osób postępuje zgodnie z zachętą zanotowaną w Księdze Izajasza 55:6: „Szukajcie Jehowy, dopóki można go znaleźć. Wzywajcie go, dopóki jest blisko”. Odnosi się to do wszystkich szczerych osób, bez względu na ich język czy wyznawaną dotąd religię. Możemy być przekonani, że Jehowa pobłogosławi nasze starania, by iść i ‛czynić uczniów z ludzi ze wszystkich narodów’ (Mat. 28:19).

[Ramka na stronie 6]

Publikacje przygotowane z myślą o wyznawcach religii niechrześcijańskich

(większość jest dostępna w zrozumiałych dla nich językach)

Buddyści

„Oto wszystko nowe czynię” (broszura)

W poszukiwaniu Ojca (broszura)

Chińczycy

Jak znaleźć trwały pokój i szczęście (broszura)

Hinduiści

Czy możesz odnieść zwycięstwo nad śmiercią? (broszura)

Dlaczego powinniśmy oddawać cześć Bogu w miłości i prawdzie? (broszura)

Kto nam pomoże rozwiązać nasze problemy? (broszura)

Od Kurukszetry do Armagedonu — a twe ocalenie (broszura)

Ścieżka prawdy Bożej wiodąca do wyzwolenia (broszura)

Żydzi

Czy nadejdzie pokojowy nowy świat? (traktat nr 17)

Czy nastanie kiedyś świat bez wojen? (broszura)

Świadkowie Jehowy — w co wierzą? (traktat nr 18)

Muzułmanie

Czas na prawdziwe poddanie się woli Bożej (broszura)

Odnaleźć drogę do raju (traktat)