Przekazuj prawdę w sposób ujmujący

1. Co musimy robić, żeby należeć do rodziny Jehowy?

KIEDY po raz pierwszy spotykamy jakiegoś współwyznawcę, często pytamy go: „Jak poznałeś prawdę?”. Niektórzy odpowiadają, że zostali „wychowani w prawdzie”, a inni — że „są w prawdzie” od niedawna. Mówimy tak, bo prawda ze Słowa Bożego wpływa na każdy aspekt naszego życia. Możemy należeć do rodziny Jehowy tylko wtedy, gdy kochamy prawdę i zgodnie z nią żyjemy. Miłość do prawdy obejmuje między innymi uczciwość w słowach i czynach (Ps. 15:1-3).

2. (a) Jaką opinię miał Jezus? (b) Jak ludzie mieli reagować na głoszoną przez Jezusa prawdę?

² Jezus zawsze mówił prawdę. Przyznawali to nawet jego przeciwnicy, chociaż nie podobało im się to, czego nauczał (Mat. 22:16). Jezus wiedział, że głoszona przez niego prawda wywoła negatywne reakcje. Stwierdził: „Przyszedłem poróżnić syna z ojcem, córkę z matką i synową z teściową” (Mat. 10:35). Oczywiście nie chciał, żeby ludzie źle odnosili się do orędzia o Królestwie, ale był realistą (Mat. 23:37). Zdawał sobie sprawę, że podzieli ono świat na dwie grupy — tych, którzy kochają prawdę, i tych, którzy ją odrzucają (2 Tes. 2:9-11).

3. Co omówimy w tym artykule?

³ Podobnie jak Jezus staramy się być uczciwi i zawsze mówić prawdę — nawet jeśli oznacza to, że będziemy niepopularni. Poza tym głosimy i nauczamy prawdy z Biblii, mimo że niektórych może to drażnić. Czy to znaczy, że nie musimy się przejmować, jak ludzie odbierają to, co mówimy? Nie. W tym artykule odpowiemy najpierw na podstawowe pytanie: Gdzie można znaleźć prawdę? Później zastanowimy się, dlaczego, jak i kiedy powinniśmy przekazywać prawdę. Omówienie tych myśli pomoże nam zawsze być prawdomównymi oraz nauczać prawdy biblijnej w sposób ujmujący, czyli taktownie i w odpowiednim czasie.

GDZIE ZNALEŹĆ PRAWDĘ

4. Dlaczego możemy powiedzieć, że Jehowa jest Źródłem prawdy?

⁴ Źródłem prawdy jest Jehowa. On zawsze mówi prawdę. Na przykład prawdziwe są Jego wypowiedzi na temat dobra i zła (Ps. 19:9; 119:142, 151). To samo można powiedzieć o Jego proroctwach dotyczących przyszłości (Izaj. 55:10, 11). Jehowa nigdy nie łamie swoich obietnic (Liczb 23:19). To niemożliwe, żeby kiedykolwiek skłamał! (Hebr. 6:18). Nic dziwnego, że Biblia nazywa Go „Bogiem prawdy” (Ps. 31:5).

5. Dlaczego wcale nie jest trudno poznać Boga i się do Niego zbliżyć? Wyjaśnij to (Dzieje 17:27).

⁵ Wielu ludzi twierdzi, że Bóg nie istnieje albo że nie da się Go poznać. Ale to nieprawda. Dowody Jego istnienia są wszędzie wokół nas (Rzym. 1:20). Jak powiedział apostoł Paweł w rozmowie z wykształconymi Ateńczykami, Bóg chce, żebyśmy Go znaleźli. On „nie jest (...) daleko od nikogo z nas” (odczytaj Dzieje 17:27). Jehowa wręcz pociąga do siebie pokornych ludzi, którzy szukają prawdy (Jana 6:44).

6. Między innymi jakie prawdy zawiera Biblia i dlaczego jesteś za nie wdzięczny?

⁶ Jednym ze sposobów, na jakie można poznać Jehowę, jest studiowanie Biblii. Mężczyźni, którzy ją spisali, byli natchnieni Jego świętym duchem (2 Piotra 1:20, 21). Dlatego wszystko, co ona zawiera, jest prawdą i zasługuje na nasze zaufanie. Na przykład możemy ufać temu, co mówi o początkach wszechświata i życia na ziemi (Rodz. 1:1, 26). Możemy też wierzyć w to, co wyjawia na temat grzechu oraz przyczyn cierpień i śmierci (Rzym. 5:12; 6:23). Poza tym możemy być przekonani, że tak jak mówi Biblia, Jehowa za pośrednictwem swojego Syna odwróci skutki zła wyrządzonego przez Szatana, „ojca kłamstwa” (Jana 8:44; Rzym. 16:20). Co więcej, możemy całkowicie ufać biblijnej obietnicy, że Jezus usunie złych ludzi, wskrzesi zmarłych, przywróci na ziemi raj i pomoże nam osiągnąć doskonałość (Jana 11:25, 26; 1 Jana 3:8). Mamy niezwykły przywilej — Jehowa dał nam poznać prawdę i pozwala przekazywać ją innym! (Mat. 28:19, 20).

DLACZEGO MÓWIĆ PRAWDĘ

7, 8. Dlaczego to ważne, z jakich pobudek przekazujemy innym prawdę? Podaj przykład (Marka 3:11, 12). (Zobacz też ilustracje).

⁷ Jak już wspomnieliśmy, jeśli chcemy należeć do rodziny Jehowy, musimy być prawdomówni. Ale żeby Mu się podobać, musimy pamiętać o czymś jeszcze. Dla Niego liczy się również to, dlaczego mówimy prawdę. Zastanówmy się nad pewną sytuacją z życia Jezusa (odczytaj Marka 3:11, 12). Gdy pewnego razu głosił on w pobliżu Jeziora Galilejskiego, zebrał się przy nim wielki tłum. Byli tam pewni ludzie opętani przez demony, którzy padli przed Jezusem i zawołali: „Ty jesteś Synem Bożym”. Dlaczego demony powiedziały o Jezusie prawdę? Być może po to, żeby zdobyć zaufanie tych, którzy się przysłuchiwali, a potem odciągnąć ich od służenia Jehowie. Chociaż mówiły prawdę, to ich pobudki były samolubne. Ale nie były w stanie oszukać Jezusa. On zabronił im ujawniać, kim jest.

⁸ Czego się z tego uczymy? Dla Jehowy ma znaczenie to, dlaczego przekazujemy innym prawdę. To bardzo ważne, żebyśmy dbali o czyste pobudki i za wszystko przypisywali chwałę Jemu, a nie sobie! (Mat. 5:16; por. Dzieje 14:12-15).

9. Czego powinniśmy unikać i dlaczego?

⁹ Omówmy inną sytuację ilustrującą, dlaczego nie możemy zabiegać o uznanie dla siebie. Załóżmy, że jakiś brat mający odpowiedzialną funkcję podzielił się z nami czymś poufnym. Później my przekazaliśmy to dalej. Jeśli nasze słowa okażą się prawdziwe, inni mogą być pod wrażeniem i dojść do wniosku, że mamy dostęp do wielu poufnych informacji. Możemy im w ten sposób zaimponować, ale z pewnością nie zyskamy w oczach Jehowy (Prz. 11:13). Dlaczego? Bo chociaż powiedzieliśmy prawdę, to nie tylko nie zachowaliśmy dyskrecji, ale też kierowaliśmy się złymi pobudkami.

JAK PRZEKAZYWAĆ PRAWDĘ

10. Co to znaczy, że nasze słowa powinny być „ujmujące”? (Kolosan 4:6).

¹⁰ Odczytaj Kolosan 4:6. Apostoł Paweł przypomniał chrześcijanom z Kolosów, że ich słowa ‛zawsze powinny być ujmujące’. Co miał na myśli? Sformułowanie, którego użył w języku oryginału, wyraża myśl o tym, że nasza mowa nie tylko powinna przynosić innym korzyści, ale też być życzliwa i przyjemna.

11, 12. Dlaczego musimy uważać na to, w jaki sposób uczymy prawdy innych? Podaj przykład. (Zobacz też ilustracje).

¹¹ Musimy stosować się do rady Pawła, kiedy uczymy prawdy innych. W samej Biblii porównano zawarte w niej nauki do ostrego miecza, który potrafi ‛oddzielić duszę od ducha’. Inaczej mówiąc, są one w stanie ujawnić czyjeś prawdziwe uczucia i pobudki (Hebr. 4:12). Jeśli jednak nie używamy Biblii umiejętnie, moglibyśmy niepotrzebnie kogoś urazić albo wywołać kłótnię. Jak mogłoby do tego dojść?

¹² Wyobraźmy sobie taką sytuację: W służbie kaznodziejskiej spotykamy szczerego człowieka, który regularnie modli się do wizerunków i lubi obchodzić z rodziną Boże Narodzenie oraz Wielkanoc. Za pomocą Biblii moglibyśmy mu wykazać, jak bezsensowne jest modlenie się do martwych przedmiotów (Izaj. 44:14-20). Moglibyśmy też udowodnić, że Boże Narodzenie i Wielkanoc mają pogańskie pochodzenie (2 Kor. 6:14-17). Gdybyśmy jednak zrobili to podczas pierwszej rozmowy, to chociaż powiedzielibyśmy prawdę, nie użylibyśmy Słowa Bożego w umiejętny sposób.

13. Jak możemy ‛przyprawiać swoje słowa solą’?

¹³ Paweł zachęcił też swoich czytelników, żeby swoje słowa ‛przyprawiali solą’. Nie miał na myśli tego, żebyśmy ukrywali prawdę albo ją zniekształcali. Chodziło mu raczej o to, żebyśmy uczyli innych w sposób, który niejako będzie dla nich „smaczny” — który sprawi im przyjemność (Hioba 12:11). Jednak nie zawsze jest to łatwe. Przygotowując posiłek, możemy być skłonni przyprawić go według własnego gustu. Podobnie jest z nauczaniem innych. Może myślimy, że nasz sposób nauczania trafia do każdego. Ale wcale nie musi tak być. Na przykład w niektórych kulturach ludzie wyrażają swoje zdanie bardzo bezpośrednio — nawet gdy zwracają się do kogoś starszego od siebie. Jednak osoby o innym pochodzeniu mogłyby to uznać za niegrzeczne, a nawet obraźliwe. Paweł napisał, żebyśmy umieli ‛dać właściwą odpowiedź każdemu’. Nie powinniśmy więc „przyprawiać” swoich słów według własnego gustu albo tego, co jest przyjęte w naszej kulturze, ale tak, żeby „smakowało” to naszym rozmówcom.

KIEDY PRZEKAZYWAĆ PRAWDĘ

14. Dlaczego będąc na ziemi, Jezus nie przekazywał swoim uczniom wszystkiego, co wiedział?

¹⁴ Jezus zawsze zwracał się do swoich uczniów w sposób ujmujący i życzliwie nauczał ich wielu rzeczy (Marka 6:34). Nie próbował jednak przekazać im wszystkiego, co wiedział. Uwzględniał ich ograniczenia. Rozumiał, że na wyjawienie pewnych prawd nie przyszedł jeszcze odpowiedni czas. Powiedział im nawet, że na razie nie byliby w stanie ich zrozumieć (Jana 16:12). Jakie wnioski stąd wyciągamy?

15. Dlaczego nie musimy od razu przekazywać innym wszystkiego, co wiemy? (Przysłów 25:11). (Zobacz też ilustrację).

¹⁵ Przykład Jezusa pokazuje, że chociaż znamy prawdę z Biblii, to nie musimy od razu przekazywać innym wszystkiego, co wiemy. Powinniśmy brać pod uwagę ich warunki. Wróćmy do przykładu człowieka, który obchodzi z rodziną Boże Narodzenie i Wielkanoc. Wiemy, że te święta mają pogańskie korzenie i że nie podobają się Bogu. Ale powiedzmy, że rozpoczynamy z tym człowiekiem kurs biblijny na tydzień lub dwa przed Bożym Narodzeniem. Czy nasze słowa byłyby ujmujące, gdybyśmy pokazali mu, co Biblia mówi o pogańskich uroczystościach, i oczekiwali, że od razu z nimi zerwie? To prawda, że niektórzy zainteresowani bardzo szybko wprowadzają wiedzę w życie. Jednak inni potrzebują więcej czasu, żeby dostosować do niej swój sposób myślenia i styl życia. Pomagamy im robić postępy, jeśli mówimy im tyle, ile potrzebują, i to we właściwym czasie — wtedy, gdy są w stanie to przyjąć (odczytaj Przysłów 25:11).

16. Jak możemy pomagać zainteresowanym wejść na „drogę prawdy” i ‛dalej nią chodzić’?

¹⁶ Niewiele rzeczy daje większą radość niż uczenie innych prawdy o Jehowie. Możemy pomagać zainteresowanym wejść na „drogę prawdy” i ‛dalej nią chodzić’ (3 Jana 3, 4). W jaki sposób? Dawajmy im dobry przykład. Niech nasz styl życia świadczy o tym, że wierzymy w obietnice ze Słowa Bożego. Przekazujmy prawdę z właściwych pobudek. Nauczając innych, używajmy ujmujących, delikatnych i życzliwych słów. I zawsze przypisujmy chwałę Jehowie. Jeśli tak robimy, dowodzimy, że służymy „Bogu prawdy”.