Stacja radiowa WBBR, rok 1924
Z NASZYCH ARCHIWÓW
Transmitowanie dobrej nowiny
W niedzielny wieczór 24 lutego 1924 roku rozpoczęła nadawanie należąca do Badaczy Pisma Świętegoa nowa stacja radiowa o nazwie WBBR. Jak wyglądała pierwsza audycja? Kto jej słuchał? I jak przez kolejne dekady Świadkowie Jehowy wykorzystywali różne osiągnięcia techniki, żeby głosić ‛dobrą nowinę o Królestwie na całym świecie’? (Mateusza 24:14).
Technik obsługujący panel sterowania WBBR
„Wierzyliśmy, że wszystko się uda”
Pierwsza audycja rozpoczęła się o 20.30 i trwała dwie godziny. Nadawano ją z nowo wybudowanego studia na Staten Island w Nowym Jorku. Główny realizator dźwięku, brat Ralph Leffler, wspominał, że wszyscy w studiu byli podekscytowani. Zastanawiał się: „Czy ktokolwiek nas usłyszy?”. „Miałem przywilej włączyć aparaturę przed pierwszą naszą transmisją. Wierzyliśmy, że wszystko się uda”.
Prezenterem tej historycznej audycji był kierownik stacji — brat Victor Schmidt. Na początku zapowiedział występy kilku utalentowanych artystów, będących Badaczami Pisma Świętego. Najpierw pewien brat zagrał na fortepianie kilka utworów muzyki klasycznej. Następnie Cora Wellman zaśpiewała piosenkę „The Ninety and Nine” („Dziewięćdziesiąt dziewięć”), opartą na przypowieści Jezusa o zagubionej owcy (Łukasza 15:4-7). Potem wystąpiły inne osoby, w tym Frederick Franz, który zaśpiewał piosenkę „The Penitent” („Pokutnik”) — muzyczną interpretację przypowieści o zagubionym synu (Łukasza 15:11-25).
Program pierwszej audycji WBBR
Joseph Rutherford, który w tamtym czasie przewodził działalności Badaczy Pisma Świętego, wygłosił przemówienie, w którym zaznaczył, że ta rozgłośnia będzie poświęcona „sprawom mesjańskiego Królestwa”. Powiedział: „Skoro Pan pozwolił, żeby w tym czasie zostało wynalezione radio, to z pewnością chce, żeby za jego pomocą nauczać ludzi o spełnianiu się Jego wspaniałych proroctw”.
„Nie uroniłem ani jednej sylaby”
Tę pierwszą audycję usłyszało wielu mieszkańców północno-wschodniej części USA. Pewien słuchacz z oddalonego o ponad 320 kilometrów Morrisville w stanie Vermont napisał: „Z przyjemnością informuję, że wysłuchałem audycji. Szczególnie wyraźnie było słychać głos Rutherforda. Nie uroniłem ani jednej sylaby”. Audycję odebrał nawet słuchacz z Monticello na Florydzie! Nowa stacja radiowa okazała się ogromnym sukcesem, a wiele osób wysłało listy z wyrazami wdzięczności.
Joseph Rutherford przy mikrofonie w studiu WBBR. Prezenterem jest Victor Schmidt
Stacja kontynuowała nadawanie orędzia o Królestwie przez 33 lata — głównie do północno-wschodniej części USAb. Czasami jednak audycje WBBR były retransmitowane przez inne rozgłośnie, docierając w ten sposób do milionów słuchaczy w innych częściach USA, w Kanadzie, a nawet jeszcze dalej. W Roczniku Świadków Jehowy — 1975 podano: „Rok 1933 był szczytowym okresem takiej działalności: Korzystano z 408 radiostacji, które przekazywały orędzie na sześć kontynentów i nadały 23 783 odczyty biblijne (...). W tym okresie można było nastawić radio na audycje Strażnicy nadawane jednocześnie z odległych od siebie rozgłośni. Słowa prawdy wysławiające Boga rozlegały się na falach eteru bardzo często”.
Służba od domu do domu wypiera radio
Kiedy Badacze Pisma Świętego zaczęli korzystać z WBBR, w USA było średnio 1064 głosicieli. Nadawanie audycji pomogło tej stosunkowo niewielkiej grupie docierać z orędziem biblijnym do większej liczby ludzi. Jednak w roku 1957 w USA było już 187 762 głosicieli, a na całym świecie — 653 273. Co więcej, dzięki szkoleniu zapewnianemu na zebraniach zborowych ci gorliwi bracia i siostry stawali się coraz bardziej skuteczni w służbie od domu do domu oraz innych formach służby.
Te pozytywne zmiany skłoniły odpowiedzialnych braci do porównania efektów nadawania audycji radiowych ze skutecznością osobistych wizyt składanych ludziom w ich domach. Do czego ich to skłoniło? Podjęto decyzję o sprzedaży WBBR, jedynej stacji wciąż będącej własnością Towarzystwa Strażnica. Sprzedaż została sfinalizowana 15 kwietnia 1957 roku. Dzień wcześniej, podczas audycji pożegnalnej, Nathan Knorr został zapytany o powody tej decyzji. Wyjaśnił, że wzrost liczby Świadków Jehowy jest w dużej mierze wynikiem służby od domu do domu. Powiedział: „Audycje WBBR bardzo pomogły wielu osobom”, po czym dodał: „Ale wzrost na terenach objętych zasięgiem nadawania WBBR nie jest większy niż w pozostałych częściach świata”. Bracia doszli więc do wniosku, że służba od domu do domu przyniesie lepsze rezultaty niż radio. Jednak to wcale nie oznaczało, że raz na zawsze pożegnaliśmy się z nadawaniem audycji. Kilkadziesiąt lat później do tego wróciliśmy, jednak w zupełnie nowej formie.
Współczesne audycje
6 października 2014 roku to wyjątkowy dzień w historii organizacji Jehowy — uruchomiono wtedy telewizję internetową JW Broadcasting. Świadkowie Jehowy oraz inne osoby mogą teraz oglądać comiesięczne audycje za pomocą przeglądarki internetowej, aplikacji JW Library, urządzeń do odbioru transmisji strumieniowej lub odbiornika telewizji satelitarnejc. Ale w niektórych częściach świata słudzy Jehowy wciąż robią dobry użytek zarówno z radia, jak i z telewizji. W jaki sposób?
Pierwsza audycja JW Broadcasting, październik 2014 roku
W ostatnich latach organizacja Jehowy korzystała z kanałów radiowych i telewizyjnych, które były obsługiwane przez firmy zewnętrzne, żeby transmitować cotygodniowe zebrania, a także zgromadzenia na terenach, gdzie dostęp do internetu jest ograniczony. Transmisje te dotarły do dużej liczby osób niebędących Świadkami, w tym do wielu osób zainteresowanych. Na przykład w latach 2021 i 2022 wielu kierowników stacji radiowych poinformowało Oddział Afryka Wschodnia, że bardzo dużo osób, które nie są Świadkami Jehowy, wyraziło ogromną wdzięczność za nasze zebrania. Wielu słuchaczy z Kenii, Sudanu Południowego i Tanzanii poprosiło nawet o kurs biblijny.
Jednak rozgłaszając orędzie o Królestwie na całym świecie, Świadkowie Jehowy koncentrują się przede wszystkim na głoszeniu od domu do domu, świadczeniu z wózkami z literaturą oraz wykorzystywaniu serwisu internetowego jw.org. Serwis ten umożliwia bezpłatny i łatwy dostęp do Biblii oraz opartych na niej publikacji w ponad 1080 językach. Można w nim również znaleźć odpowiedzi na pytania biblijne oraz informacje, gdzie i kiedy odbywają się nasze chrześcijańskie zebrania. Wszystkie te wysiłki sprawiają, że dobra nowina o Królestwie Bożym stała się dostępna na niespotykaną wcześniej skalę! Zgodnie z zapowiedzią biblijną — rzeczywiście jest ona głoszona „na całym świecie” (Mateusza 24:14).
a W roku 1931 Badacze Pisma Świętego przyjęli nazwę Świadkowie Jehowy.
b Przez pewien czas Świadkowie Jehowy mieli stacje radiowe także w innych krajach, między innymi w Australii i Kanadzie.
c Zobacz artykuł „Kanał telewizji satelitarnej JW dociera tam, gdzie nie ma internetu”.