Pergamin — notatnik i zwój

Pergamin był materiałem pisarskim sporządzonym z wyprawionych skór owczych, kozich lub cielęcych, czyli bardziej trwałym niż papirus (zob. Słowniczek pojęć, „Papirus”). Na zdjęciu (1) pokazano pozostałości pergaminowego notatnika datowanego na II w. n.e. Początkowo zawierał on pojedyncze karty pergaminowe połączone razem wzdłuż jednego brzegu i przypominał dzisiejszą książkę. Z pergaminu mogły być też wykonane zwoje (2). Poszczególne karty pergaminowe łączono w jeden długi pas, który rolowano. Paweł, prosząc Tymoteusza, żeby przyniósł mu „pergaminy” (2Tm 4:13), mógł mieć na myśli skórzane zwoje z Pismami Hebrajskimi. Albo mogło mu chodzić o osobiste notatki. Według niektórych biblistów greckie słowo oznaczające „pergaminy” może się też odnosić właśnie do pergaminowych notatników, które służyły do zapisywania lub szkicowania czegoś.