Czy istnieje środek zaradczy?
„NABIERAMY coraz głębszego przekonania, że pomyślność, a może nawet przeżycie rodzaju ludzkiego będzie zależeć od naszej umiejętności wykrywania pojawiających się chorób. (...) Co by się z nami obecnie działo, gdyby HIV był patogenem przenoszonym drogą powietrzną? A czy mamy jakąś pewność, że w przyszłości nie wystąpi podobna infekcja szerząca się w ten sposób?” Tak wypowiedział się w 1993 roku w Genewie na konferencji naukowej D. A. Henderson, który odegrał znaczącą rolę w zwalczaniu ospy.
W jaki sposób wykrywać powstające choroby? Na świecie istnieje system wczesnego ostrzegania o epidemiach chorób tropikalnych — jest to sieć 35 laboratoriów przekazujących informacje Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Jednakże przegląd tych placówek badawczych wykazał, że przeszło połowa nie była przygotowana do rozpoznania takich zabójców, jak japońskie zapalenie mózgu, wirusy z grupy hanta czy gorączka Rift Valley. Tylko 56 procent mogłoby wykryć przenoszonego przez komary wirusa żółtej febry — choroby objawiającej się wymiotami, martwicą wątroby i krwawieniem wewnętrznym. W roku 1992 w Kenii zmarło na nią co najmniej 28 osób, zanim lekarze odkryli przyczynę. Przez sześć miesięcy sądzili, że walczą z malarią.
Programy nadzoru zawodzą również dlatego, iż nie pozwalają rozpoznać chorób wirusowych o długim okresie inkubacyjnym. Na przykład wirus HIV potrafi się ukrywać w organizmie nosiciela, zarażać w tym czasie innych i ujawnić się jako AIDS dopiero po 10 latach. Obecna pandemia AIDS wybuchła niemal jednocześnie na trzech kontynentach i szybko zaatakowała 20 państw. Wyraźnie widać, że system wczesnego ostrzegania nie zadziałał!
Pomimo tych trudności wielu naukowców nadal snuje optymistyczne prognozy, zapowiadając na nadchodzące lata wielkie, przełomowe odkrycia. Gazeta International Herald Tribune donosi: „Zdaniem wielu uczonych największą szansę prawdziwego przełomu stwarza biotechnologia, ingerencja w zapis genetyczny żywych komórek. Pracownicy naukowi przedsiębiorstw stosujących biotechnologię mają nadzieję na uzyskanie komórek, które wytwarzałyby substancje niszczące drobnoustroje — byłaby to nowa generacja antybiotyków, produkt inżynierii genetycznej”.
Ale jest także odwrotna strona medalu. Inżynieria genetyczna umożliwia wprowadzenie genów do niegroźnego wirusa, który z kolei jest w stanie przekazać je człowiekowi. Chociaż więc omawiana technika daje się wykorzystać z pożytkiem dla ludzi — niewykluczone, że utoruje drogę produkcji wspomnianych antybiotyków — to równie dobrze może zostać zastosowana na ich szkodę.
Na przykład geny wirusa Ebola mogą zostać przypadkowo lub umyślnie wszczepione wirusowi grypy lub odry. Taki śmiercionośny mikroorganizm mógłby się potem przenosić wskutek kaszlu lub kichania. Zdaniem doktora Karla Johnsona, który całe życie bada takie wirusy, jak Machupo czy Ebola, już niedługo możemy doczekać czasów, kiedy „każdy szaleniec z wykształceniem biologicznym, wyposażony w sprzęt wartości kilku tysięcy dolarów, zdoła wyprodukować takie zarazki, że Ebola w porównaniu z nimi wyda się drobnostką”. Podobne obawy dręczą także innych biologów.
Środek zaradczy
Aby zapobiegać chorobom zakaźnym, nie wystarczy wynajdywać nowe lekarstwa. Trzeba usunąć przyczyny chorób — rozwiązać problem ubóstwa, wojen, uchodźstwa, niewłaściwego stosowania leków, przepełnionych miast, niezdrowego stylu życia, zanieczyszczania i dewastowania środowiska. Odpowiedz szczerze: Czy twoim zdaniem ludzkość wybrnie z tej zawiłej sytuacji?
Słowo Boże ostrzega: „Nie pokładajcie ufności w książętach ani w człowieku, który nie może pomóc!” W takim razie komu zaufać? Nieco dalej wyjaśniono: „Błogosławiony ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba, którego nadzieja jest w Panu [Jehowie, NW], Bogu jego. On uczynił niebo i ziemię”. Tylko Jehowa, Stwórca człowieka, potrafi wybawić ludzkość z kłopotów (Psalm 146:3-6).
W natchnionym Słowie Jehowy, w Biblii, zanotowano doniosłe proroctwo o ‛znaku zakończenia systemu rzeczy’, w którym Jezus przepowiedział dolegliwości fizyczne trapiące nasze pokolenie. Oświadczył: „Będą (...) w jednym miejscu po drugim zarazy” (Mateusza 24:3-8; Łukasza 21:10, 11).
Jednakże Biblia obiecuje też nadejście takich czasów, gdy na ziemi rządzonej przez Królestwo Boże „żaden mieszkaniec nie powie: Jestem chory” (Izajasza 33:24; Mateusza 6:9, 10). Osoby ufające Jehowie mają więc solidne podstawy, by wierzyć, że posłuszna ludzkość dostąpi wkrótce trwałego wyzwolenia nie tylko od trapiących ją śmiertelnych chorób, ale także od problemów, które je wywołują. Prawdziwi chrześcijanie cenią wysiłki lekarzy toczących trudną walkę ze śmiercionośnymi drobnoustrojami. Niemniej zdają sobie sprawę, że tylko Bóg, który „leczy wszystkie choroby”, może się całkowicie uporać z dolegliwościami fizycznymi i śmiercią (Psalm 103:1-3; Objawienie 21:1-5; 22:1, 2).
[Ilustracja na stronie 10]
W Biblii obiecano nadejście takich czasów, gdy nikt nie powie: „Jestem chory”