ALEF

(א) (ʼálef).

Pierwsza litera alfabetu hebrajskiego. Nazwą tej litery jest to samo hebrajskie słowo, które określa „wołu” albo „krowę” (por. Ps 8:7; Pwt 7:13).

W języku hebrajskim ʼálef nie jest samogłoską, lecz spółgłoską, i nie ma ścisłego odpowiednika w języku polskim. Przy transliteracji przybiera postać apostrofu, czyli podniesionego przecinka (ʼ). Po hebrajsku wymawia się ją jako bardzo lekko zaznaczony dźwięk gardłowy, a więc artykułowany w krtani; przypomina dźwięk pojawiający się między podwójnym „a” w polskim wyrazie „zaapelować” lub rozdzielający podwójne „o” w wyrazie „dookoła”.

W oryginale hebrajskim literą ʼálef rozpoczyna się pierwsze osiem wersetów Psalmu 119.