BDELIUM, ŻYWICA

(hebr. bedòlach).

Aromatyczna żywica przypominająca z wyglądu mirrę i czasami wykorzystywana do jej podrabiania (zob. też MIRRA). Pozyskuje się ją z drzewa Commiphora africana, rosnącego w pn.-zach. Afryce i na Półwyspie Arabskim, a także z pokrewnego gatunku występującego w pn.-zach. Indiach. Są to karłowate, kolczaste drzewka lub krzewy, które mają niewielkie listki i rosną w gorących, nasłonecznionych miejscach. Po nacięciu kory wycieka z niej aromatyczny sok żywiczny. Usunięty z drzewa, szybko twardnieje, staje się woskowaty i przezroczysty i wyglądem przypomina perłę.

Żywicę bdelium wymieniono razem ze złotem i onyksem wśród bogactw ziemi Chawila, którą okrążała rzeka Piszon (jedna z czterech odnóg rzeki wypływającej z Edenu) (Rdz 2:11, 12). W Liczb 11:7 powiedziano, że „wygląd żywicy bdelium” miała manna, którą Izraelici zbierali podczas wędrówki po pustkowiu. Wcześniej przyrównano mannę do „szronu na ziemi” (Wj 16:14). Harmonizuje to z faktem, że żywica bdelium jest prawie biała. Flawiusz, opisując cudownie dostarczaną mannę, nazwał bdelium „wonnym zielem” (Dawne dzieje Izraela, III, I, 6).