CHEN

(„łaska”).

Syn niejakiego Sofoniasza (ale nie proroka o tym imieniu); powrócił z wygnania w Babilonie. Wspomniano o nim w związku z okazałą koroną, która miała być włożona na głowę arcykapłana Jozuego, a potem miała przypaść Chenowi i trzem innym mężczyznom „jako pamiątka w świątyni Jehowy” (Za 6:11, 14).

Chena prawdopodobnie można utożsamić z Jozjaszem, o którym mowa w Zachariasza 6:10. Słowo „Chen” bywa uznawane za 1) imię własne, 2) skróconą lub zniekształconą postać imienia Jozjasz lub 3) rzeczownik pospolity. W syryjskiej Peszitcie oraz różnych współczesnych przekładach (np. Bw) zarówno w Zachariasza 6:10, jak i 6:14 występuje imię Jozjasz. W Biblii poznańskiej we fragmencie z 6:14 pojawia się tylko wyrażenie „syn Sofoniasza”, a w Biblii Tysiąclecia — „synowie Sofoniasza”. W Przekładzie Nowego Świata i innych tłumaczeniach użyto imienia Chen, opierając się na tekście masoreckim.