TATUAŻ

Trwały znak lub rysunek na skórze uzyskany przez wykonanie blizn lub wprowadzenie pod skórę barwnika. Izraelitom zabroniono robienia tatuaży, choć wśród niektórych starożytnych ludów była to powszechna praktyka (Kpł 19:28). Na przykład w pewnych okresach Egipcjanie tatuowali sobie na piersiach lub rękach imiona albo symbole swych bóstw. Dzięki przestrzeganiu prawa Jehowy zabraniającego szpecenia ciała Izraelici wyróżniali się spośród innych narodów (Pwt 14:1, 2). Zakaz ten uczył również stosownego szacunku dla ludzkiego ciała, będącego dziełem Bożym, z którego należało korzystać w sposób przysparzający czci Stwórcy (Ps 100:3; 139:13-16; Rz 12:1).