Jaka przyszłość czeka dzisiejszą młodzież?

„Pamiętaj tedy na Stworzyciela swego we dni młodości twojej”. — Kazn. 12:1.

1, 2. Czym charakteryzuje się okres czasu, jaki się zaczął od roku 1914?

DZISIEJSZA młodzież przyszła na świat w najgorszym okresie dziejów ludzkich. Rozpoczął się on w roku 1914 z chwilą wybuchu pierwszej wojny światowej, owej niesamowitej masakry, podczas której uśmiercono trzynaście milionów ludzi — żołnierzy i cywilów. Straszliwy przelew krwi i stosowanie odrażającej przemocy w tej wojnie, jak się wydaje, utorowało drogę do jeszcze bardziej wstrząsających i nieludzkich poczynań człowieka w stosunku do swych bliźnich.

² Nie minęło dwadzieścia lat od chwili zakończenia pierwszej wojny światowej, a już w faszystowskich Niemczech podjęto budowę iście szatańskich obozów koncentracyjnych, w których ze swoistą systematycznością pozbawiano życia miliony więźniów. Następnie doszło do wybuchu drugiej wojny światowej, odznaczającej się jeszcze większym okrucieństwem i stosowaniem powszechnego terroru, co pociągnęło za sobą śmierć trzydziestu dwóch milionów osób. Po niej nastąpiły mniejsze wojny, które wybuchają tu i tam na podobieństwo wulkanów.

3. Jak obie wojny światowe odbiły się na postawie moralnej ludzi?

³ Niebywałe okrucieństwo znamionujące stosunki międzyludzkie w tej epoce przemocy wywarło trwały i szkodliwy wpływ zarówno na ludzi dorosłych, jak też na młodzież. Poszanowanie życia ludzkiego, prawa i porządku, a także zdrowych mierników moralnych przepadło, jak kamień w wodzie. Dzisiaj nierzadko się zdarza, że nieletni zuchwalcy zupełnie bezsensownie niszczą cudze dobro i łamią prawo. Nikogo już zbytnio nie dziwi stały, coroczny przyrost morderstw, gwałtów, oszustw, kradzieży i innych przestępstw dokonywanych przez młodocianych. Notuje się również systematyczny wzrost liczby rozruchów, wskutek których w wielu krajach całe miasta zamieniają się w istne pola bitewne. Oglądamy obecnie spełnienie zapowiedzi już dawno temu zanotowanej w Biblii: „Ludzie zaś źli i oszuści coraz bardziej brnąć będą w zło”. — 2 Tym. 3:13.

4. Dlaczego serca wielu ludzi przepełnia niepokój?

⁴ Wobec takiego rozwoju wydarzeń mnóstwo ludzi z obawą patrzy w przyszłość, nie zanosi się bowiem na opadnięcie wciąż narastającej fali przemocy i bezprawia. Zdają sobie również jasno sprawę ze stałego zagrożenia katastrofalną, ogólnoświatową wojną nuklearną. Słusznie przepowiedziano, że „ludzie omdlewać będą z trwogi w oczekiwaniu tych rzeczy, które przyjdą na świat”. — Łuk. 21:26.

5. Jakie pytania co do swej przyszłości mogą zadawać młodzi ludzie?

⁵ Co w takim razie przyszłość przyniesie dzisiejszej młodzieży? Czy przedwczesną śmierć lub okaleczenie w którejś ze stale wybuchających wojen? Czy niepewną, trwożliwą egzystencję w opartym na gwałcie systemie rzeczy, w którym prawo i porządek całkowicie już się załamią? Czy może unicestwienie w rozciągniętej na całą ziemie wojnie atomowej, która według obliczeń pewnych fachowców pochłonęłaby setki milionów ofiar? A może przeciwnie, będzie to przyszłość spokojna i bezpieczna w obejmującym cały świat systemie rzeczy lepszym od istniejącego obecnie?

6. Dlaczego młodzi ludzie powinni zwracać baczną uwagę na wypowiedzi swego Stwórcy?

⁶ Człowiek nie jest w stanie przewidywać przyszłości, ale jego Stworzyciel potrafi to uczynić. Zwracając baczną uwagę na Jego wypowiedzi, młodzi ludzie mogą się dowiedzieć, jak sobie zapewnić spokojną i dobrze zabezpieczoną przyszłość, piękniejszą niż ich najśmielsze marzenia. Zanim jednak przejdziemy do bardziej wnikliwego rozpatrywania tej sprawy, zbadajmy najpierw, co nasz Stwórca, Jehowa Bóg, zamierzył w stosunku do obecnego, przepełnionego gwałtem świata grzesznej ludzkości. Przyszłość tego świata będzie zarazem przyszłością pokaźnej części dzisiejszej młodzieży.

JAK BYŁO ZA DNI NOEGO

7. Z jakim odcinkiem czasu można porównać okres biegnący od roku 1914? Na czym polega ich podobieństwo?

⁷ Okres czasu od roku 1914 można słusznie porównać z inną epoką dziejów ludzkich, która szczególnie zasłynęła z powodu panującego wówczas gwałtu i bezprawia. Były to również czasy, kiedy ludzie porzucili wszelkie mierniki moralne i czynili, cokolwiek im przyszło na myśl, aby zaspokoić swe samolubne pragnienia bez względu na dobro i interesy innych. Znajdź w swoim egzemplarzu Biblii księgę 1 Mojżeszową (zwaną też księgą Rodzaju) i odczytaj piąty wiersz szóstego rozdziału. Stwierdza on, że całe usposobienie ludzi było wtedy „wciąż złe”. A teraz zwróć uwagę, co podaje wiersz jedenasty tegoż rozdziału: „Ludzie zepsuci dopuszczali się przewinień w oczach Boga i ziemia była pełna nieprawości” (BT). Dokładnie tak samo przedstawia się sytuacja na świecie w dobie obecnej. A więc okres bezpośrednio poprzedzający wielki potop za dni Noego da się z powodzeniem porównać z tym, co się dzieje od roku 1914.

8. Jak Jehowa zareagował na zło panoszące się w ówczesnym świecie?

⁸ A teraz weź pod uwagę, jak Jehowa Bóg zareagował na zło tak rozpanoszone w ówczesnym świecie. „Rzekł [Bóg] do Noego: ‚Postanowiłem położyć kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia jest pełna wykroczeń przeciw mnie; zatem zniszczę ich (...) sprowadzę na ziemię potop, aby zniszczyć wszelką istotę pod niebem, w której jest tchnienie życia; wszystko, co istnieje na ziemi, wyginie’” (1 Mojż. 6:13, 17, BT). Ściśle tak się też stało. Wszyscy ludzie i inne oddychające powietrzem stworzenia na powierzchni ziemi, które nie znalazły się w bezpiecznym miejscu, w wielkim wodoszczelnym statku zbudowanym przez Noego, zginęły w wodach potopu (1 Mojż. 7:17-23). Natomiast Noe i siedem towarzyszących mu osób ocalało; po opadnięciu wód zaczęli ponownie zaludniać ziemię.

9. Jakie znaczenie dla nas mają wydarzenia z czasów Noego?

⁹ Jakie znaczenie dla nas ma ten ciąg wydarzeń sprzed czterech tysięcy lat z okładem? Stanowi przykład tego, jak nasz Stwórca reaguje na postępowanie świata przepojonego przemocą i wszystkim tym, co w oczach Bożych uchodzi za złe. Czyż obecny świat grzesznej ludzkości nie jest równie zły, jeśli nie jeszcze gorszy? Czy nie można słusznie oczekiwać, że i on ściągnie na siebie gniew Boży? Tak jak cierpliwość Jehowy wyczerpała się w stosunku do tamtego świata, tak również w niedalekiej przyszłości przebierze się miara teraźniejszemu systemowi rzeczy.

10. Co Jehowa obiecał uczynić z obecnym systemem rzeczy, opartym na przemocy?

¹⁰ Jehowa Bóg ostrzegawczo uprzedził, że powziął zamiar „wytracenia tych, którzy niszczą ziemię” (Obj. 11:18). Kiedy rozprawiał się ze światem współczesnym Noemu, ludzie zostali zaskoczeni nagłością tych poczynań. Chociaż Noe ich ostrzegał, nie chcieli wierzyć jego słowom. Tego samego zazna obecny świat grzesznej ludzkości. Zwróćmy uwagę na zapowiedź Słowa Bożego: „Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich nagła zagłada, jak bóle na niewiastę brzemienną, i nie umkną” (1 Tes. 5:2, 3). Tak jak złodziej działa niepostrzeżenie, znienacka, gdy ofiara się niczego nie spodziewa, tak też zamierzona przez Boga zagłada obecnego systemu rzeczy spadnie na ludzi nieoczekiwanie i zaskoczy ich.

11. Dlaczego zagładę świata przedpotopowego można uważać za ostrzeżenie przed tym, co spotka obecny porządek rzeczy?

¹¹ Sam Jezus Chrystus porównał ten okres z czasami Noego i powiedział: „A jak było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna Człowieczego” (Łuk. 17:26, 27, 30). Zachodzi uderzające podobieństwo w sposobie postępowania ludzi, pod względem braku wiary, praktyk niemoralnych, stosowania przemocy i obojętności wobec ostrzeżeń Bożych. Jezus nie przeprowadziłby takiego porównania, gdyby nie chciał swym słuchaczom nasunąć wniosku, że zagłada świata przedpotopowego stanowiła przestrogę przed tym, co ze strony Boga zagraża obecnemu społeczeństwu nieposłusznych ludzi. Apostoł Piotr potwierdza słuszność takiego wnioskowania, trafnie zestawiając koleje losu ówczesnego świata z tym, co czeka obecny system rzeczy. Następnie wyjaśnia, iż „teraźniejsze niebo i ziemia (...) zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi”. — 2 Piotra 3:5-7.

„DNI OSTATNIE”

12. (a) Jak można słusznie nazwać okres rozpoczęty w roku 1914? (b) Co to oznacza dla młodzieży lekceważącej zamierzenia i przykazania Boże?

¹² Powyższe proroctwo razem z wieloma innymi jednoznacznie wskazuje, że ten okres niesłychanej przemocy, trwający od roku 1914, to „czas końca”, inaczej mówiąc „dni ostatnie” obecnego systemu rzeczy. Wynika stąd, iż dzisiejsza młodzież, która lekceważy zamierzenia i przykazania Boże, ma przed sobą niezbyt długą przyszłość. Jakże może się spodziewać przeżycia końca tego porządku rzeczy, skoro lgnie do niego i nie zważa na zgotowaną przez Boga możliwość ocalenia? Można ją porównać do ludzi, którzy wbrew ostrzeżeniom czepiają się tonącego okrętu i wraz z nim idą na dno.

13-15. (a) Jaka droga prowadzi obecnie do ocalenia? Jaki obowiązek nakłada to na wielu młodych ludzi? (b) Dlaczego trzeba dokonać zmiany?

¹³ Dopóki trwają te „dni ostatnie” wciąż jeszcze jest czas odpowiedni na to, by porzucić bieg życia obecnego świata niegodziwych ludzi i odłączyć się od nich (2 Kor. 6:14-17). Trzeba trzymać się z dala od jego bezprawia, przemocy, niemoralności, przekupstwa w dziedzinie politycznej i gospodarczej, od lekceważenia woli Bożej, natomiast obrać czysty, chrześcijański bieg posłuszeństwa i wierności względem Jehowy Boga. Oto droga, która dzisiaj prowadzi do ocalenia — ta sama zresztą, którą kroczyli Noe i jego domownicy.

¹⁴ U pokaźnej liczby dzisiejszej młodzieży wymagałoby to wszakże zmiany sposobu myślenia, zmiany całej osobowości. Młodzież ta nie może dłużej pomijać wszelkich mierników moralnych i spodziewać się przeżycia. Dlaczego Bóg miałby zachować przy życiu młodych ludzi, którzy Jego prawa zakazujące rozpusty i innych form nieczystości moralnej uważają bezwzględnie za przestarzałe? Nie zachował przecież ludzi popierających zło świata przedpotopowego, nie ma więc podstaw do oczekiwania, iż oszczędzi ludzi przywiązanych do zła, jakie szerzy się w obecnym świecie. O takich osobach Biblia podaje, iż „utraciwszy wszelkie odczucie moralne, oddały się rozwiązłości, aby chciwie uprawiać wszelkiego rodzaju nieczystość” (Efez. 4:19, NW). Zatem konieczna jest zmiana osobowości.

¹⁵ Jakże może się spodziewać przeżycia końca tego świata grzesznej ludzkości młody człowiek, który dopuszcza się nieczystości moralnej, okazuje brak szacunku wobec rodziców, buntuje się przeciw prawnie istniejącym władzom zwierzchnim, który chciwie ugania się za przyjemnościami zmysłowymi, obejmującymi niejednokrotnie zażywanie otępiających narkotyków, i przyjmuje z uznaniem bezbożne poglądy dorosłych ateistów? Czyż nie jest kropla w kroplę podobny do ludzi żyjących za dni Noego, którzy zginęli w potopie? Cały jego sposób myślenia i tryb życia świadczy o pogardzie dla sprawiedliwych mierników Bożych. Jeżeli chce ocaleć, to będzie musiał pozwolić Słowu Bożemu na przeobrażenie jego życia. Trudno oczekiwać, by Bóg zachował przy życiu kogoś, kto miłuje nieprawość (Efez. 4:23, 24). Życie takiej osoby, choćby młodej, zostanie przerwane w zapowiedzianej z góry „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”, która już wkrótce spadnie na obecny system rzeczy. — Obj. 16:14, NW.

16. Czy wszyscy młodzi ludzie są obojętni wobec praw i zamierzeń Bożych?

¹⁶ Ale nie wszyscy młodzi ludzie są dziś obojętni wobec zamierzeń i wzniosłych praw Bożych. Nie wszyscy podzielają spaczone poglądy młodzieży światowej i nie wszyscy biorą udział w aktach bezprawia. Są tacy, którzy ‚pamiętają na Stworzyciela swego we dni młodości’ (Kazn. 12:1). Tych czeka inna przyszłość.

MŁODZIEŻ, KTÓRĄ CZEKA WSPANIAŁA PRZYSZŁOŚĆ

17. Czym dziś wyróżniają się niektórzy młodzi ludzie?

¹⁷ Przed wielkim potopem żyło osiem osób, które nie przyłączyły się do większości, lecz wolały obrać tryb życia odpowiadający woli Bożej. Żadna z nich nie brała udziału w aktach gwałtu i niemoralności owego okresu. Podobnie teraz istnieją ludzie nie popierający bezbożnictwa i bezprawia większości. Należą też do nich sympatyczni chłopcy i miłe dziewczęta, którzy bardziej zabiegają o uznanie Boże niż o poklask ze strony rówieśników. Bez względu na to, co sobie myślą lub mówią inni młodzi ludzie, ci kierują się sprawiedliwymi zasadami Bożymi.

18. Jakiej dobrej rady Jehowa udziela młodym? Do czego staną się zdolni, jeśli jej usłuchają?

¹⁸ Uznając mądrość Bożą, ta młodzież daje posłuch Jego trzeźwej radzie, wyłuszczonej w Jego spisanym Słowie. Oto treść tej rady: „Jeśli, synu, nauki me przyjmiesz i zachowasz u siebie wskazania, do mądrości przychylisz swe ucho, ku roztropności nakłonisz swe serce (...) to bojaźń Jahwe [inaczej: Jehowy] zrozumiesz, osiągniesz znajomość Boga”; a co więcej: „sprawiedliwość pojmiesz i prawość, i rzetelność — i każdą dobrą ścieżkę”. — Prz. 2:1, 2, 5, 9, BT.

19. (a) Dlaczego bieżące wydarzenia nie są dla nich żadnym zaskoczeniem i nie grozi im rozczarowanie niedopisaniem przywódców światowych? (b) Co mają odwagę czynić?

¹⁹ Kto z młodych ludzi zwraca uwagę na mądrość zawartą w spisanym Słowie Bożym, tego nie zaskakuje obecny bieg wydarzeń światowych i ten nie czuje się rozczarowany niedopisaniem tych czy innych przywódców świata. Potrafi on rozpoznać w tychże wydarzeniach oczywiste dowody na to, iż dożyliśmy „dni ostatnich”. Zdając sobie sprawę, jaka żałosna przyszłość czeka każdego, kto lgnie do obecnego opartego na przemocy świata grzesznej ludzkości, ma odwagę kroczyć zupełnie inną drogą, zharmonizowaną z prawami i zamierzeniami Boga. Nie jest to bynajmniej łatwe. Musi przecież postępować odmiennie od ogółu, a inni mogą z tego powodu wyrażać się o nim obelżywie. — 1 Piotra 4:4.

20. Dlaczego powinno być rzeczą jasną, że podążanie za światem ludzkości odstręczonej od Boga jest nierozsądne?

²⁰ O wiele łatwiej byłoby pójść z gromadą i zyskać jej uznanie. Co jednak by się stało z trzema synami Noego, gdyby tak postąpili, a nie obstawali mocno przy tym, co słuszne w oczach Bożych? Przyszłość skończyłaby się dla nich wraz z tamtym starym systemem rzeczy w potopie. Kiedy sięgniemy myślą do owych czasów, czyż nie jest dla nas rzeczą oczywistą, że postąpili słusznie, stroniąc od tego, co się podobało ówczesnej większości?

21. (a) Co wielu młodych będzie mogło uczynić w przyszłości? (b) Co jest o wiele ważniejsze niż martwienie się tym, co inni mówią o tobie dlatego, że okazujesz posłuszeństwo Bogu?

²¹ Niedaleki jest czas, gdy wielu dzisiejszych młodych ludzi, sięgnąwszy pamięcią wstecz, będzie mogło radować się tym, iż mocno stanęli po stronie tego, co słuszne w oczach Bożych, natomiast nie zważali na to, co mówili i czynili drudzy. Tak zapewne czuli się również synowie Noego po potopie, który wytracił współczesne im pokolenie, podczas gdy oni sami zostali przy życiu. Czyż życie nie jest o wiele ważniejsze niż to, co inni ludzie myślą, mówią albo nawet nam wyrządzają? Czyż nie lepiej czynić to, co dobre w oczach Bożych, pomimo odmiennego zdania ludzi, ale za to cieszyć się życiem, gdy ich już od dawna nie będzie? Choćby tacy ludzie traktowali ciebie po prostu jak psa, pamiętaj, że „pies żywy lepszy jest niż lew zdechły”. — Kazn. 9:4.

22. Jaka przyszłość czeka młodych ludzi, cieszących się uznaniem Bożym?

²² Kiedy przeminie stary porządek rzeczy, młodzi ludzie cieszący się uznaniem Bożym będą mieli widoki na życie bez końca tutaj, na naszej ziemi. Cóż to za wspaniała przyszłość! Biblia daje im zapewnienie: „Świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki”. — 1 Jana 2:17.

23. Dlaczego przyszłego życia wiecznotrwałego nie należy uważać za nadzieję nierealną?

²³ Być może mówienie o niekończącej się przyszłości, o życiu wiecznym, wydaje ci się czymś oderwanym od rzeczywistości. Czy jednak sam fakt, że jeszcze nigdy nie widziałeś człowieka, który by się nie starzał i nie zmierzał ku śmierci, znaczy automatycznie, że człowiek nie może wiecznie żyć i być młodym? Pamiętaj, że to sam Jehowa Bóg, który jest Stwórcą człowieka, obiecuje taką przyszłość ludziom, którzy okazują posłuszeństwo i służą Jemu oraz Jego królewskiemu Synowi, Jezusowi Chrystusowi (Jana 3:16; Hebr. 5:9). Pomyśl, jak długo żyją drzewa. Niektóre olbrzymie drzewa mamutowe (sekwoje) liczą sobie ponad 3000 lat i wcale nie obumierają, lecz mogą żyć jeszcze dalsze długie lata. Skoro Bóg potrafi tak długi żywot dać drzewom, to czyż nie narzuca się siłą rzeczy wniosek, że tym bardziej obdarzy życiem wiecznym stworzenia rozumne, które Go miłują i wielbią, są Mu posłuszne i służą Jemu z oddaniem?

SŁUŻENIE STWÓRCY W MŁODOŚCI

24, 25. (a) O co młody człowiek powinien się raczej ubiegać niż o dobra materialne? (b) Wytłumacz, dlaczego niemądrze jest żyć tylko dla rzeczy materialnych.

²⁴ W świecie interesów jest wiele celów, którym ci młodzi ludzie ewentualnie mogliby poświęcić swe świeże siły i wrażliwe umysły dla samolubnych korzyści. Ale jakie trwałe dobro zyskaliby w ten sposób? Rzeczy materialne, za jakimi łapczywie uganiali się ludzie za dni Noego, nic im nie pomogły, kiedy ich zagarnęły wody potopu. Czyż nie będzie mądrzej stawiać sprawę uratowania życia ponad dążenie do zdobycia środków pieniężnych i dóbr materialnych? W obecnych „dniach ostatnich”, w jakich żyjemy, młodzi ludzie mogą to uczynić; muszą jednak służbę na rzecz swego Stwórcy wysunąć przed pragnienie zdobywania majętności. — Łuk. 12:15, 22, 23.

²⁵ Rzeczy materialne z czasem psują się i zużywają, w związku z czym służą właścicielowi tylko przez ograniczony czas. Przypatrzmy się na przykład człowiekowi, który swe młodzieńcze siły i energię zatrudnia przy czymś, co mu w rezultacie daje niezły dochód. Zakłada pokaźne konto w banku, jest również właścicielem sporej liczby papierów wartościowych, ale czy jest przez to trwale zabezpieczony? Kryzys ekonomiczny potrafi wywołać spadek wartości papierów, a bank może wstrzymać wypłaty, zostawiając go z niczym. Podczas ostrego kryzysu finansowego dzieje się tak nawet w krajach, gdzie za konta oszczędnościowe poręcza państwo. Z drugiej strony jego oszczędności może pożreć niekontrolowana inflacja. A chociażby się nic takiego nie zdarzyło, może nagle umrzeć, pozostawiając wszystko, co wypracował i zaoszczędził. Na cóż przydadzą mu się wówczas wszystkie jego pieniądze i inne dobra materialne? — Łuk. 12:16-21.

26. Dlaczego lepiej jest służyć Bogu niż uganiać się za majętnością?

²⁶ Młody człowiek może o wiele korzystniej zatrudnić swą energię, służąc Stworzycielowi. Będzie wówczas podążał drogą zapewniającą łaskę Bożą, co ma zasadnicze znaczenie, jeśli chodzi o przeżycie końca obecnego systemu rzeczy. Będzie jak gdyby gromadził „skarby w niebie”, które się nie psują z upływem czasu, nie zużywają się ani nie przestają być dla człowieka dobrodziejstwem nawet po jego śmierci. Noe i jego synowie okazali Bogu posłuszeństwo i służyli Mu, gromadząc sobie tym samym skarby, które w potopie ocaliły im życie. Skarbami tymi były uznanie, ochrona i błogosławieństwo Boże. Ponieważ żyjemy w ostatnich dniach obecnego świata nieposłusznej ludzkości, czy nie byłby to najmądrzejszy sposób postępowania dla młodych ludzi? — Mat. 6:19, 20.

27, 28. Jak młodzież spośród świadków Jehowy służy swemu Stwórcy? Dlaczego przyszłość, ku jakiej ona zmierza, przewyższa perspektywy młodych, którzy nie służą Bogu?

²⁷ Młodzież spośród świadków Jehowy podąża wspomnianą drogą, udzielając się w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej. W posłuszeństwie wobec przykazań zawartych w Biblii głosi i naucza oswobadzające prawdy Słowa Bożego „publicznie i od domu do domu” (Dzieje 20:20, NW; Mat. 28:19, 20; Hebr. 13:15). Jest to szlachetna działalność kierująca serca ludzi ku Stwórcy i naprowadzająca ich na tryb życia, który im zapewni ocalenie.

²⁸ Wprawdzie młodzież ta nie czerpie ze swojej służby żadnych korzyści materialnych, niemniej jednak doznaje błogosławieństw duchowych o nieprzemijającej wartości. Gromadzi sobie „skarby w niebie”. Przyszłość, jaką Bóg przewidział dla młodych ludzi, którzy Mu służą i okazują posłuszeństwo, jest z całą pewnością o wiele lepsza niż krótkotrwała przyszłość młodzieży, co Go lekceważy. Czyż wieczne życie nie jest bez porównania cenniejsze od zaledwie krótkiego żywota, w którym człowiek ugania się jedynie za przyjemnościami zmysłowymi, dobrami materialnymi i własną sławą? Wyżej wspomniana młodzież bogobojna uważa, że tak.

29, 30. W jakim systemie rzeczy mogą się spodziewać miejsca bogobojni młodzi ludzie?

²⁹ Nie sądź, że młodzi ludzie, którzy postanowili być inni niż większość młodych i służyć swemu Stwórcy, będą bez końca żyli w opartym na przemocy, samolubnym i pełnym niebezpieczeństw systemie rzeczy, jaki istnieje obecnie. Nic takiego im nie grozi. Kiedy Bóg położy kres wszelkiej przemocy i całemu teraźniejszemu porządkowi rzeczy, jak również tym, którzy uparcie lgną do niego, wówczas jego miejsce zajmie nowy porządek. Ktokolwiek przeżyje, będzie odtąd podlegał sprawiedliwym rządom Królestwa Bożego.

³⁰ Jezus Chrystus jako Król ocalałej ludzkości będzie panował w prawie i sprawiedliwości. Osoby, które sobie zjednają dobrą wolę Jehowy Boga, będą wtenczas zaznawać na ziemi wiecznotrwałego pokoju i bezpieczeństwa (Łuk. 2:14; Izaj. 9:6, 7). Takie właśnie było zamierzenie naszego Stwórcy, a co On postanowi, to też urzeczywistni. — Izaj. 55:11.

WSPANIAŁE PRZYWILEJE DLA MŁODYCH LUDZI

31. Co umożliwiają młodym ludziom przywileje służby, dostępne pośród ludu Bożego? Na czym polega jeden z tych przywilejów?

³¹ W ziemskiej społeczności ludu Jehowy istnieją obecnie wspaniałe przywileje służby, dostępne dla oddanych Bogu młodych ludzi. Przywileje te umożliwiają im wykonywanie sensownej pracy z pożytkiem dla bliźnich. A co ważniejsze, przynoszą tym samym chwałę swemu Stwórcy. Jedna z takich możliwości polega na spędzaniu znacznej części swego czasu w dziele ogłaszania zamierzeń Bożych i nauczania ludzi o niosących wolność prawdach z Jego spisanego Słowa. Praca ta nazywa się służbą pionierską. Można ją porównać z działalnością kaznodziejską, którą w swoim czasie wykonywał Paweł, jeden z apostołów Jezusa Chrystusa. Większość czasu przeznaczał on właśnie na takie godne pochwały służenie swemu Stwórcy.

32. Jak pionierzy zapewniają sobie utrzymanie? W jaki sposób gromadzą „listy polecające”?

³² Podobnie jak apostoł Paweł dorywczo podejmował się świeckiej pracy zarobkowej, aby pokryć swoje wydatki, tak postępują dziś również pionierzy (Dzieje 18:3; 20:34). Owi pełnoczasowi słudzy Jehowy wykonują niekiedy prace świeckie, ale tylko dorywczo lub półetatowo, aby móc poświęcić co najmniej 100 godzin w miesiącu na głoszenie i nauczanie zamierzeń Bożych w mieszkaniach ludzi. Tego rodzaju bezinteresowna praca licznych młodych pionierów pomogła już wielu szczerym ludziom do wejścia na drogę upodobania Jehowy, która ich wiedzie ku wspaniałej przyszłości po zakończeniu obecnego porządku rzeczy. W ten sposób ci młodzi ludzie zbierają „listy polecające”, żywe „listy” stanowiące dowód ich dobrych uczynków. — 2 Kor. 3:1-3.

33. Jakie wspaniałe widoki na dodatkowe przywileje służby mają młodzi pionierzy?

³³ Młodzi ludzie, którzy podjęli służbę pionierską, mają wspaniałe widoki wstąpienia do Galaad, szkoły biblijnej prowadzonej przez Towarzystwo Strażnica, gdzie się otrzymuje przeszkolenie w zakresie służby misjonarskiej w obcych krajach. Jest to przywilej umożliwiający oddanie prawdziwie nieocenionych usług ludziom, którzy jeszcze nigdy nie słyszeli o zamierzeniach Bożych. Między innymi można się tam nauczyć języka tych ludzi, aby potem opowiedzieć im oswobadzające prawdy spisanego Słowa Bożego w ich własnych domach, bez względu na to, czy by mieszkali w pałacach, czy lepiankach. Niektórzy młodzi ludzie, mający za sobą to specjalne przeszkolenie, otrzymują w końcu przywilej występowania w charakterze podróżujących przedstawicieli Towarzystwa Strażnica lub nadzorowania działalności kaznodziejskiej w całym danym kraju.

34. Jakie przywileje oczekują młodzież, która pragnie służyć swemu Stwórcy w jednym z oddziałów Towarzystwa Strażnica?

³⁴ Innych młodych ludzi czeka cenny przywilej wykonywania specjalnych prac w jednym z ponad dziewięćdziesięciu oddziałów Towarzystwa Strażnica. Przy niektórych z tych oddziałów funkcjonują drukarnie wydające publikacje pomocne w nauczaniu ludzi życiodajnych prawd ze Słowa Bożego. Oddani Bogu młodzi mężczyźni i niewiasty, którzy chcą poświęcić swą młodzieńczą energię służbie Bożej, mogą się tam okazać szczególnie przydatni. W głównej siedzibie Towarzystwa Strażnica w Brooklynie (dzielnicy Nowego Jorku), a także na przynależnych do niej gospodarstwach rolnych, pracuje łącznie około 1400 oddanych Bogu chrześcijańskich świadków Jehowy, spośród których około 900 osób to młodzi ludzie poniżej trzydziestego roku życia. Cały swój czas zużywają na produkowanie Biblii i pomocniczych podręczników do studiowania Biblii lub wykonywanie innych obowiązków niezbędnych do utrzymania całego tego przedsięwzięcia w stanie pełnej sprawności. Ponadto wieczorami, w sobotnie popołudnia i w niedziele uczestniczą również w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej. Wspaniała to możliwość dla młodych ludzi — tak służyć swemu Stwórcy w okresie niewielu lat, jakie jeszcze pozostały obecnemu, nacechowanemu przemocą porządkowi rzeczy!

35. Do czego zachęca się młodych ludzi?

³⁵ Czy jesteś jeszcze młody? Po co masz marnować życie na uganianie się za przyjemnościami zmysłowymi lub na starania wokół zdobycia bogactw i stanowiska w obecnym systemie rzeczy, który już wkrótce przeminie? Po co miałbyś się upodobnić do młodych ludzi za dni Noego, których cele wszelkich dążeń okazały się marnością i którzy stracili życie w potopie? Zwróć uwagę na fakty, które ukazują, iż od roku 1914 żyjemy w „dniach ostatnich”. Weź sobie do serca mądrą radę, jaką Bóg polecił zanotować dla twego pożytku w swym spisanym Słowie, i ufaj, że On uczyni to, co przyrzekł uczynić. Służ swemu Stworzycielowi, a dożyjesz wspaniałej przyszłości, jaką obiecał posłusznym ludziom.

[Ilustracja na stronie 7]

Młodzież, która myśli o przyszłości, gromadzi „skarby w niebie” przez udział w chrześcijańskiej służbie kaznodziejskiej