Kto interesuje się jeszcze religią?

Tak Nie

Czy wyznajesz jakąś religię? ◻ ◻

Czy naprawdę interesujesz się religią? ◻ ◻

NA pierwsze pytanie, czytelniku, najprawdopodobniej odpowiedziałeś twierdząco. Tak samo postąpiłaby większość mieszkańców ziemi, gdyż ponad 2,5 miliarda ludzi należy do którejś z głównych religii świata. Dalsze miliony są związane z innymi społecznościami wyznaniowymi lub przynajmniej mają jakieś poglądy religijne.

Jak jednak przedstawia się sprawa z drugim pytaniem: Czy naprawdę interesujesz się religią? Czy odgrywa ona istotną rolę w twoim życiu i wręcz je kształtuje, wobec czego zależy ci na tym, żeby to była religia właściwa?

W dobie obecnej sporo ludzi przejawia małe zainteresowanie religią. Rzadko o niej rozmawiają i nie wywiera ona większego wpływu na ich życie. A jak jest u ciebie? Cóż by odpowiedzieli twoi sąsiedzi i koledzy z pracy lub ze szkoły, gdyby ich zapytać, ile według nich znaczy dla ciebie religia?

CZY WIĘKSZOŚĆ SIĘ INTERESUJE?

Rozpatrzmy kilka czynników związanych z tą sprawą, a lepiej zrozumiemy, dlaczego trudno jest odpowiedzieć na pytanie: Kto interesuje się jeszcze religią?

Przyznać trzeba, że widać dzisiaj pewne oznaki wzrostu zainteresowania zagadnieniami religijnymi. Czy zauważyłeś na przykład, jak liczne książki i artykuły prasowe poruszają te tematy? Pewien autor tak skomentował popyt na książki religijne:

„Dawniej księgarze sprzedawali wydawnictwa religijne klienteli wierzącej; nie trzymaliby na półkach książki traktującej religię z lekceważeniem, chyba żeby chodziło o religię ‛pogańską’, o której każdy wiedział, iż naprawdę nie była religią, tylko zabobonem i bałwochwalstwem. Teraz jednak sprzedaje się coraz więcej książek na tematy religijne również osobom nie chodzącym do kościoła, które chciałyby się dowiedzieć, w jaki sposób nabyli religijność ludzie konwencjonalnie wierzący, i które się też zastanawiają, czy byłyby szczęśliwsze, gdyby same ją sobie przyswoiły”.

Ponadto musiałeś zauważyć inny oczywisty dowód żywego zainteresowania religią: Ludzie walczą, a nawet zabijają jedni drugich z pobudek religijnych. Być może nie narzuciły ci się dotąd dokładnie takie sformułowania, ale właśnie tak się dzieje.

Co powiesz o zaciekłych walkach między ugrupowaniami religijnymi na Filipinach lub w Libanie? Czy przypominasz sobie konflikt buddyjsko-katolicki, który się rozgrywał w Wietnamie? Nie sposób też pominąć milczeniem brutalnych starć w Irlandii pomiędzy katolikami a protestantami, gdzie ludzie giną od kul lub bomb z powodu wyznawanej religii. Jedna z niedawnych depesz agencji Associated Press rozpoczynała się słowami:

„Religie świata uczą pokoju, sprawiedliwości i miłości; niemniej nawołują również do zaangażowania, lojalności, żarliwości i — co zakrawa na paradoks — niekiedy także do wojny. (...) ‛Ciągle jeszcze toczą się krwawe i zaciekłe wojny w imię Boga’”.

Istnienie walk toczonych w imię religii mogłoby sugerować, że dużo ludzi przywiązuje do niej wielką wagę. Czy jednak naprawdę uważasz, że tak jest u twoich kolegów w pracy, w szkole lub u większości twoich sąsiadów? Czy potrafiliby chociaż powiedzieć ci dokładnie, czego naucza ich religia i dlaczego?

W roku 1977 profesor filozofii Walter Kaufmann wypowiedział się na temat przekonań religijnych w pewnym kraju. W przytoczonym poniżej cytacie pomijamy jedynie nazwę kraju i bliższe określenie wymienionych przez niego świętych ksiąg. Zastanów się, czy jego stwierdzenie pozostałoby prawdziwe, gdybyś wpisał do niego nazwę twojego kraju oraz rozpowszechnionych w nim pism religijnych:

„Większość ludzi w [twoim kraju] nie wie dokładnie, w co wierzą; nigdy jeszcze nie zastanawiali się głębiej nad tą sprawą. Skoro ich nagle zapytać o ich przekonania, w odpowiedzi cofają się do czasu, gdy po raz ostatni rozmawiali na takie tematy, a najczęściej było to wiele lat temu. Ludzie utrzymujący, że wierzą zgodnie z dosłowną interpretacją [ich pism świętych], w większości wypadków wcale nie wiedzą, co zawierają [te pisma], i byliby dość mocno zdziwieni, gdyby ich ktoś o tym poinformował”.

Właśnie, z jednej strony wydaje się, że religie nawołują „do zaangażowania, lojalności, żarliwości i — co zakrawa na paradoks — niekiedy także do wojny”, a z drugiej strony ludzie na ogół po prostu nie wiedzą, czego uczy ich religia, i wręcz nie zależy im na poznaniu tego. — Porównaj to z Listem do Rzymian 10:2.

Zwróć uwagę na następujący nagłówek gazetowy:

ROZLUŹNIENIE OBYCZAJÓW PODKOPUJE ODNOWĘ RELIGIJNĄ

Czyż słowa te nie opisują trafnie sytuacji, którą widzisz dookoła siebie? Pewna ankieta przeprowadzona na terenie całych Stanów Zjednoczonych wykazała, że „religia zwiększa oddziaływanie na społeczeństwo, ale traci swe wpływy moralność. Życie świeckie dostarcza chyba pod dostatkiem dowodów na to, że religia nie za wiele odbija się na naszym postępowaniu”.

Nietrudno się przekonać, że ten stan nie ogranicza się do jednego państwa. W jednym kraju po drugim ludzie przyznają, że zasadniczo są religijni, ale tryb ich życia wskazuje, iż religia wywiera na nich coraz mniej wpływu.

Pewne doniesienie z Kanady rzuca światło na jedną z przyczyn tej sytuacji. Powiedziano w nim, że ludzie w zasadzie odczuwają głód duchowy, jednak wielkie Kościoły — zamiast zaspokoić ten głód — wywołują „poważną, szeroko rozpowszechnioną niestrawność religijną”. Obserwator obecny na kanadyjskiej konferencji biskupów katolickich ubolewał, iż dla ogółu ludzi typowa jest następująca postawa:

„Każdego dziś nurtują głębokie pytania. Ale trudno znaleźć odpowiedź w religii, w Kościele. Chociaż jestem wierzącym, to jednak w Kościele czegoś mi brak”.

A może słyszałeś już takie uwagi, jak wypowiedź pewnego mężczyzny, który wolał pojechać sobie gdzieś na rowerze niż iść na nabożeństwo: „Wielu kaznodziejów odprawia to tylko dla pieniędzy. Wygłaszanie kazań stało się teraz dobrym interesem”.

CO TO WSZYSTKO ZNACZY?

Jakie ma to znaczenie dla ciebie i twojej rodziny? Nie da się zaprzeczyć, że żarliwe uczucia religijne nadal potrafią dziś popchnąć ludzi do nienawiści, morderstwa i wojny. Jednakże obok tego istnieją dowody wzrastającego niezadowolenia z religii. Wiele osób odczuwa głód duchowy, pragnienie wielbienia Boga, ale są zdezorientowane i nie wiedzą, jakiej się trzymać religii. Niejeden poczułby się skrępowany, gdyby miał uchodzić za pobożnego; inni może sądzą, że religia to dla nich rzecz nazbyt skomplikowana. Czy również jesteś takiego zdania?

Być może jednak, czytelniku, uważasz się za dość religijnego. Interesujesz się swoją religią, wierząc, że jest właściwa. W każdym razie warto się głębiej zastanowić nad kwestią prawdziwej religii. W książce The Great Religious Leaders (Wielcy przywódcy religijni) znalazło się stwierdzenie: „Kto sobie jasno uprzytomni, czym jest dla człowieka religia i co potrafi dla niego zdziałać, jak niesłychanie wzrastają jego możliwości, gdy inteligentnie zrozumie i doceni religię, ten powinien bez porównania lepiej pojąć, że warto żyć”.

Prawdziwa religia nie tylko powinna sprawić, że człowiekowi chce się żyć, ale na podstawie faktów możemy cię zapewnić, drogi czytelniku, że rzeczywiście tak się dzieje. Lecz zanim się zgodzisz lub nie zgodzisz z tym twierdzeniem, zapraszamy cię do bliższego zbadania kwestii prawdziwej religii. Czy istnieje tylko jedna prawdziwa religia? Jeżeli tak, to jak można ją rozpoznać? I co to będzie dla ciebie oznaczać?