Świat wolny od chciwości

CZY potrafisz sobie wyobrazić świat, w którym wszyscy ze sobą współdziałają, a nie rywalizują, i w którym jedni traktują drugich tak, jak sami chcieliby być traktowani? Taki byłby świat wolny od chciwości. Jakże wspaniały! Czy go doczekamy? Z całą pewnością. Ale jak wyplenić chciwość, tak silnie zakorzenioną w świadomości ludzkiej?

Aby na to odpowiedzieć, trzeba wpierw zrozumieć, skąd się wzięła ta przywara. Z Pisma Świętego wynika, że kiedyś ród ludzki był od niej wolny. Prorok Mojżesz przypomina, że nie było jej w pierwszym człowieku — doskonałym dziele Stwórcy, któremu obca jest wszelka chciwość: „Skała to, doskonały jest w swych poczynaniach, bo wszystkie Jego drogi są sprawiedliwością”. Skąd zatem pochodzi ta wada? Rozwinęła się w naszych prarodzicach, gdy do tego dopuścili. Ewa pożądliwie zapragnęła tego, co miało jej zapewnić zjedzenie zakazanego owocu, Adam zaś nie chciał utracić swej pięknej żony. Można więc odnieść do nich dalsze słowa Mojżesza: „Sami ze swej strony postąpili zgubnie; nie są Jego dziećmi, skaza jest ich własna” (Powtórzonego Prawa 32:4, 5; 1 Tymoteusza 2:14).

Przed potopem, który nawiedził naszą planetę za czasów Noego, chciwość i żądza posiadania nasiliły się do tego stopnia, że ‛na ziemi pełno było zła człowieczego i każda myśl serca człowieka wciąż tylko skłaniała się ku złu’ (Rodzaju 6:5).

Ludzie po dziś dzień wykazują takie usposobienie, a w obecnym społeczeństwie — wyzutym z wdzięczności i nienasyconym — spotęgowało się ono do ostatecznych granic.

Wyplenienie chciwości przez wychowanie

Chciwość ludzka istotnie bardzo się rozpleniła, ale proces ten jest odwracalny. Można ją przezwyciężyć. Konieczne jest jednak odpowiednie szkolenie i wychowywanie oraz przestrzeganie surowych wytycznych i norm. Brzmi to nawet wiarogodnie, ale kto się tym zajmie? Kto dopilnuje, żeby jego pouczenia wprowadzano w czyn, a w razie potrzeby nawet do tego zmusi?

Ktoś taki powinien sam być wolny od wszelkiej chciwości. Wykluczone, by kierowały nim ukryte pobudki lub by za takie szkolenie czegoś oczekiwał. Co więcej, musiałby uczyć i pokazywać, co to znaczy być bezinteresownym i dlaczego warto tak czynić. Jego podopiecznych należałoby przekonać, że takie postępowanie jest nie tylko możliwe, ale wręcz pożądane, wychodzi bowiem na dobre zarówno im samym, jak też ich otoczeniu.

Jedynie Bóg niebios jest w stanie zapewnić takie wychowanie; żaden człowiek ani żadna ziemska organizacja nie ma takich możliwości ani kwalifikacji. Nikt z ludzi się do tego nie nadaje, gdyż Biblia orzeka: „Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej” (Rzymian 3:23, Biblia warszawska).

Na szczęście Jehowa, Bóg niebios, wychowuje nas na podstawie swego spisanego podręcznika, Biblii Świętej. Tak też nauczał Jego Syn Jezus Chrystus, gdy jako człowiek przebywał na ziemi. W połowie słynnego Kazania na Górze zalecił postępowanie, które większości jego słuchaczy wydało się zaskakujące, gdyż wymagało od nich bezinteresowności nawet wobec ludzi usposobionych nieprzychylnie lub wrogo. Jezus powiedział: „Stale miłujcie swych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; abyście się okazali synami waszego Ojca, który jest w niebiosach, gdyż On daje słońcu wschodzić nad ludźmi podłymi i dobrymi, deszcz też spuszcza na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Skoro bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, jaka was czeka nagroda? Czyż nie tak postępują również poborcy podatków?” (Mateusza 5:44-46).

Do zadań Jezusa na ziemi należało wyszkolenie bezinteresownych wychowawców, którzy zaczęliby uczyć drugich życia wolnego od chciwości. W jakiś czas po jego śmierci i zmartwychwstaniu takim nauczycielem został apostoł Paweł. Usilnie zachęcał on w swych natchnionych listach, by walczyć z tą przywarą. Efezjanom polecił na przykład: „Rozpusta i wszelka nieczystość albo chciwość niech nawet nie będą wspominane między wami, jak się należy u świętych” (Efezjan 5:3).

Podobnie dziś Świadkowie Jehowy uczą mężczyzn i kobiety przezwyciężania chciwości. Z czasem osoby takie zdobywają kwalifikacje i same przystępują do pouczania drugich o drogach Bożych.

Oddziaływanie prawd biblijnych

Może jednak zapytasz: „Czy niedoskonali ludzie naprawdę są w stanie wykorzenić chciwość, tak głęboko tkwiącą w ich osobowości?” Owszem. Oczywiście nie da się usunąć jej całkowicie, ale w znacznym stopniu jest to możliwe. Oto przykład:

Pewien notoryczny złodziej z Hiszpanii miał w mieszkaniu mnóstwo skradzionych przedmiotów. Później zaczął studiować Biblię ze Świadkami Jehowy. Ponieważ ruszyło go sumienie, postanowił pozwracać właścicielom to, co sobie przywłaszczył. Poszedł więc do swego dawnego pracodawcy i przyznał się, że kiedyś ukradł mu nową pralkę. Na poszkodowanym zrobiło to takie wrażenie, że zdecydował się nie powiadamiać policji i poprzestał na przyjęciu równowartości za skradzioną rzecz.

Przestępca, o którym mowa, faktycznie wszedł na drogę poprawy, więc postanowił odwiedzić osoby, które kiedyś okradł, i oddać im zabrane przedmioty. Wszyscy ci ludzie byli zdumieni wielką zmianą, jaka w nim zaszła dzięki dostosowaniu się do zasad biblijnych.

Wyłoniła się jednak prawdziwa trudność. Zostało mu sporo rzeczy, których właścicieli po prostu nie znał. Pomodlił się więc do Jehowy, poszedł na policję i odniósł sześć odbiorników stereofonicznych, które skradł z samochodów. Wprawił tym fukcjonariuszy w niemałe zdumienie, gdyż nie był notowany. Zasądzono go jedynie na grzywnę i krótką karę aresztu.

Teraz ma czyste sumienie, bo porzucił przestępczy tryb życia, przepojony chciwością, i należy do ogólnoświatowego zboru Świadków Jehowy.

Podobnych przykładów można by przytoczyć tysiące. Chociaż ci, którzy dokonali w swym życiu takich zmian, stanowią mniejszość, sam fakt, że się na to zdobyli, potwierdza, jak skutecznie poznanie i stosowanie zasad biblijnych prowadzi do dobrego.

Co roku przybywa osób wkraczających na tę drogę życiową. Na podstawie Biblii Świadkowie Jehowy udzielają ludziom pouczeń na całej ziemi, w przeszło 60 000 zborów. Nie liczą na to, że przeobrażą świat i wykorzenią chciwość z serc miliardów jego mieszkańców. Niemniej z proroctw biblijnych wynika, że już wkrótce ludzkość zostanie od niej uwolniona!

Nowy świat wolny od chciwości

W nadchodzącym nowym świecie nie będzie miejsca na chciwość i samolubstwo. Apostoł Piotr zapewnia, że cechą charakterystyczną nie tylko „nowych niebios”, ale też „ziemi nowej” będzie sprawiedliwość (2 Piotra 3:13). Chciwość i inne „rzeczy poprzednie” przeminą, a wraz z nimi choroby, smutek, a nawet śmierć (Objawienie 21:4).

Jeśli więc niepokoi cię widoczne na każdym kroku upowszechnianie się chciwości i egoizmu, to nabierz otuchy! Żyj myślą o bliskim już nowym świecie, który niebawem stanie się rzeczywistością. Z pomocą Bożą, wykorzeniaj tę wadę u samego siebie. Wespół z innymi pomagaj bliźnim zrozumieć, jaki pożytek przyniesie im już teraz postępowanie po chrześcijańsku. Zaufaj Jehowie Bogu i Jego obietnicy, że chciwość i inne niepożądane przywary niebawem znajdą się wśród rzeczy dawnych, które „nie będą wspominane ani nie wstąpią do serca” (Izajasza 65:17).

[Ilustracja na stronie 5]

Jezus zachęcał, by postępować bezinteresownie i wystrzegać się chciwości

[Ilustracja na stronie 7]

Świat wolny od chciwości — już wkrótce