Czy naśladujesz naszego bezstronnego Boga?

BEZSTRONNOŚĆ — gdzie można ją znaleźć? Istnieje Ktoś, kto jest całkowicie wolny od stronniczości, uprzedzeń, faworyzacji i dyskryminacji. Chodzi o Jehowę Boga, Stworzyciela rodzaju ludzkiego. Natomiast o człowieku XIX-wieczny pisarz angielski Charles Lamb napisał otwarcie: „Mówiąc wprost, jestem zlepkiem uprzedzeń — składam się z upodobań i niechęci”.

W stosunkach międzyludzkich naprawdę brakuje bezstronności. Wiele stuleci temu mądry król izraelski Salomon zauważył, iż „człowiek panuje nad człowiekiem ku jego szkodzie” (Kaznodziei 8:10). Nienawiść rasowa, konflikty między narodami i waśnie rodowe wciąż przybierają na sile. Czy zatem można się spodziewać, że ludzie sami stworzą społeczeństwo wolne od stronniczości?

Ażeby kontrolować swój sposób myślenia i wyplenić głęboko zakorzenione uprzedzenia, trzeba się zdobyć na świadomy wysiłek (Efezjan 4:22-24). Choć nie zdajemy sobie z tego sprawy, rodzina, rasa, narodowość, środowisko lub wykształcenie wpływają na naszą postawę wobec drugich. Te z pozoru nieznaczne skłonności często sięgają bardzo głęboko i kształtują poglądy, z których rodzi się stronniczość. Szkocki prawnik i redaktor lord Francis Jeffrey przyznał nawet: „Niczego człowiek nie jest tak długo nieświadomy, jak zasięgu i siły swych uprzedzeń”.

Walka ze skłonnością do stronniczości wymaga świadomego wysiłku, o czym przekonała się na przykład Lena.a Jak mówi, nad pokonaniem uprzedzeń tkwiących w człowieku „trzeba dużo pracować, ponieważ ogromny wpływ ma na nas wychowanie”. Przyznaje też, że konieczne są ciągłe przypomnienia.

Przejawy bezstronności Jehowy

Doskonały wzór bezstronności stanowi Jehowa. Już na pierwszych kartach Biblii można przeczytać, jak okazywał ten przymiot w kontaktach z ludźmi. Z tych wspaniałych przykładów i przypomnień możemy się wiele nauczyć.

Jehowa dał wyraz swej bezstronności, gdy w 36 roku n.e. do Korneliusza i innych pogan posłał z dobrą nowiną apostoła Piotra będącego Żydem. Piotr powiedział wtedy: „Bóg nie jest stronniczy, lecz w każdym narodzie miły mu jest człowiek, który się go boi i czyni to, co prawe” (Dzieje 10:34, 35).

W stosunku do rodziny ludzkiej Jehowa zawsze konsekwentnie okazywał bezstronność. Chrystus Jezus powiedział o swym Ojcu: „On sprawia, że jego słońce wschodzi nad niegodziwymi i dobrymi, on też sprawia, że deszcz pada na prawych i nieprawych” (Mateusza 5:45). Piotr jeszcze przy innej okazji wychwalał Jehowę jako bezstronnego Boga, oświadczając: „Jest [On] cierpliwy względem was, ponieważ nie pragnie, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale pragnie, żeby wszyscy doszli do skruchy” (2 Piotra 3:9).

Za czasów Noego, gdy ‛wielka była złość człowieka na ziemi i wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca były ustawicznie złe’, Jehowa postanowił zniszczyć świat ludzki (1 Mojżeszowa 6:5-7, 11, 12). Jednakże z polecenia Bożego Noe, na oczach ówczesnego społeczeństwa, zbudował arkę. Razem z synami zajmował się nie tylko budową, lecz dał się też poznać jako „głosiciel prawości” (2 Piotra 2:5). Chociaż Jehowa wiedział o niegodziwych skłonnościach tamtego pokolenia, bezstronnie przekazał tym ludziom jasne orędzie. Zlecając Noemu dzieło budowania i głoszenia, chciał trafić do ich umysłów i serc. Mieli sposobność odpowiednio zareagować, tymczasem „nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich” (Mateusza 24:39).

Cóż za wspaniały dowód bezstronności dał Jehowa! W dzisiejszych krytycznych dniach ostatnich zachęceni tym przykładem słudzy Boży również bez uprzedzeń ogłaszają dobrą nowinę o Królestwie. Co więcej, nie powstrzymują się od obwieszczania dnia pomsty Jehowy. Publicznie przedstawiają Jego orędzie, aby mógł je usłyszeć każdy (Izajasza 61:1, 2).

O bezstronności Jehowy Boga świadczą też obietnice, które złożył patriarchom Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Z ich linii rodowej miał przyjść Ten, w którym „błogosławione będą wszystkie narody ziemi” (1 Mojżeszowa 22:18; 26:4; 28:14). Wybrańcem tym okazał się Chrystus Jezus. Poprzez jego śmierć i zmartwychwstanie Jehowa umożliwił zbawienie całej posłusznej ludzkości. Dobrodziejstwa Chrystusowej ofiary okupu rzeczywiście są jednakowo dostępne dla wszystkich.

Za czasów Mojżesza bezstronność Jehowy uwidoczniła się w bardzo ciekawy sposób w sprawie córek Selofchada. Owych pięć kobiet znalazło się w trudnej sytuacji w związku z dziedzictwem swego ojca w Ziemi Obiecanej. Wśród Izraelitów panował zwyczaj, że ziemię po ojcu dziedziczą synowie. Jednakże Selofchad nie pozostawił po sobie syna. Toteż jego pięć córek zwróciło się do Mojżesza z prośbą o bezstronne rozstrzygnięcie: „Dlaczego imię naszego ojca, który nie miał syna, ma zniknąć spośród jego rodziny? Daj nam posiadłość wśród braci naszego ojca”. Jehowa wysłuchał ich prośby i polecił Mojżeszowi: „Jeżeli umrze ktoś, a nie pozostawi po sobie syna, to przenieście jego dziedzictwo na jego córkę” (4 Mojżeszowa 27:1-11).

Jakaż miłość i bezstronność ujawniła się w tym precedensie! W celu dopilnowania, by dziedzictwo jednego plemienia nie przeszło w posiadanie drugiego, takim kobietom wolno było wyjść za mąż tylko „w obrębie rodu swego ojca” (4 Mojżeszowa 36:5-12).

Po raz kolejny Jehowa okazał bezstronność za czasów sędziego i proroka Samuela. Nakazał mu namaścić na nowego króla kogoś z rodziny Isajego Betlejemczyka należącego do plemienia Judy. Ale Isaj miał ośmiu synów. Który miałby zostać królem? Na Samuelu wrażenie zrobiła okazała postura Eliaba. Jednakże dla Jehowy wygląd zewnętrzny nie ma znaczenia. Samuelowi powiedział: „Nie patrz na jego wygląd i na jego wysoki wzrost (...). Albowiem Bóg nie patrzy na to, na co patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce”. Królem został najmłodszy syn Isajego, Dawid (1 Samuel 16:1, 6-13).

Uczmy się bezstronności od Jehowy

Chrześcijańscy starsi powinni naśladować Jehowę, zwracając uwagę na przymioty duchowe współwyznawców. Łatwo jest oceniać innych według własnych kryteriów, pozwalając osobistym odczuciom zaciemniać osąd. Pewien starszy powiedział: „Staram się traktować drugich w sposób podobający się Jehowie, a nie kierować się własnymi utartymi opiniami”. Ileż korzyści to przynosi, gdy wszyscy słudzy Jehowy kierują się zasadami z Jego Słowa!

Przytoczone wcześniej przykłady biblijne pomagają nam pokonywać tkwiącą w nas niechęć do osób innej rasy lub narodowości. Kiedy naśladujemy bezstronność Jehowy, chronimy zbór chrześcijański przed uprzedzeniami, dyskryminacją i faworyzacją.

Apostoł Piotr przekonał się, iż „Bóg nie jest stronniczy” (Dzieje 10:34). Faworyzowanie kogokolwiek jest przeciwieństwem bezstronności i podkopuje miłość oraz jedność. Jezus pociągał ku sobie biednych, słabych i poniżonych i czynił lekkim ich brzemię (Mateusza 11:28-30). Zdecydowanie różnił się od żydowskich przywódców religijnych, którzy panoszyli się nad ludźmi, obciążając ich brzemieniem różnych przepisów (Łukasza 11:45, 46). Prócz tego okazywali szczególne względy ludziom bogatym i wpływowym, co zupełnie nie pasowało do nauk Chrystusa (Jakuba 2:1-4, 9).

Dzisiejsi chrześcijańscy starsi podporządkowują się zwierzchnictwu Chrystusa i są obiektywni wobec wszystkich oddanych sług Jehowy. ‛Pasąc powierzoną im trzodę Bożą’, wystrzegają się wyróżniania drugich z powodu ich sytuacji finansowej, cech charakteru czy więzów krwi (1 Piotra 5:2). Gdy starsi naśladują bezstronnego Boga i biorą sobie do serca Jego ostrzeżenie przed faworyzowaniem kogokolwiek, przyczyniają się do wytworzenia w zborze atmosfery nie skażonej stronniczością.

Chrześcijański zbór Świadków Jehowy stanowi międzynarodową społeczność braterską. Jest żywym dowodem na to, że pod rządami Jezusa Chrystusa będzie możliwe utworzenie społeczeństwa wolnego od uprzedzeń i stronniczości. Świadkowie muszą „przyoblec się w nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności” (Efezjan 4:24). Już dziś uczą się naśladować doskonały przykład bezstronnego Boga, Jehowy, a mają nadzieję na życie wieczne w nowym świecie, w którym nie będzie żadnej stronniczości (2 Piotra 3:13).

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 26]

Apostoł Piotr przekonał się, że Bóg nie jest stronniczy