Cały dzień w służbie
1 Branie udziału w służbie wymaga wysiłku i dobrego planowania. Trzeba pracować zarobkowo, utrzymywać porządek w domu, troszczyć się o rodzinę i inne sprawy, które przykuwają naszą uwagę. Nasz teren może być dość rozległy i w związku z tym sporo czasu musimy poświęcać na drogę, ponosząc przy tym pewne wydatki na przejazdy. Biorąc to wszystko pod uwagę, pragniemy pamiętać o słowach apostoła Pawła: „Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakbym zadawał ciosy w próżnię” (1 Kor. 9:26). Dlatego też jeżeli już wybierzemy się do służby, zwłaszcza na teren oddalony, to dlaczegoż by nie poświęcić na nią więcej czasu, choćby nawet całego dnia?
2 Można dużo usprawnić, żeby włożony wysiłek przyniósł jak najwięcej pożytku. Na przykład zbiórki do służby polowej powinno się przeprowadzać krótko i punktualnie. Choćby ktoś jeszcze nie zdążył przyjść, prowadzący może rozpocząć punktualnie rozważanie tekstu dziennego z tymi, którzy już są obecni, poświęcając na to nie więcej jak 10 do 15 minut, a następnie może podzielić głosicieli, aby mogli wyruszyć do służby zaraz po modlitwie. Gdy ktoś się spóźni, może wybrać się do służby w pojedynkę, albo zaprosić kogoś mieszkającego w pobliżu, żeby mu towarzyszył. Taka zachęta może być nieraz przyjęta bardzo życzliwie. Program zbiórki powinien być szczególnie krótki, gdyby się odbywał bezpośrednio po zebraniu zborowym.
3 Opracowanie odległych rejonów waszego terenu zborowego powinno być starannie zaplanowane. Byłoby pożądane tak dobrać osoby wyruszające na poszczególne wsie, żeby mogły poświęcić na służbę mniej więcej jednakową ilość czasu. Uniknie się przez to sytuacji, w której cała grupka musiałaby zbyt wcześnie wracać do domu z powodu jednej osoby, która nie mogłaby w tym dniu spędzić w służbie tyle czasu. Gdyby ktoś miał mało czasu, mógłby wziąć udział w opracowywaniu pobliskiego terenu. Dobrze jest spędzić w terenie oddalonym co najmniej 4 do 5 godzin, co oznacza, że trzeba zabrać ze sobą drugie śniadanie.
4 W pewnym zborze wiejskim w roku ubiegłym przez dwa tygodnie codziennie organizowano zbiórki do pracy polowej. Do współpracy zaproszono pionierów z sąsiedniego zboru. Opracowano w tym czasie 21 wsi, uzyskując 30 zaproszeń. Większość uczestników stanowiła młodzież, która nie miała w tym czasie zajęć szkolnych, choć nie brak też było osób starszych. Przez całe dwa tygodnie regularnie uczestniczyli w zbiórkach i służbie małżonkowie liczący sobie 74 i 81 lat. Codziennie dołączali do grupy coraz to inni głosiciele, powiadamiani o zbiórkach na zebraniach zborowych. Z dnia na dzień rosła liczba obecnych, tak iż przeciętnie wyruszało do służby 18 osób. Jak rozwiązano stronę organizacyjną? Otóż czterej starsi opracowali wcześniej plan zbiórek oraz ustalili między sobą, kto poprowadzi grupę w danym dniu. Dwutygodniową służbę zakończono spotkaniem, którego uczestnicy obejrzeli przezrocza i wysłuchali ciekawego wykładu biblijnego. Zachęcamy braci do pójścia za tym budującym przykładem w roku bieżącym.
5 A czy nie chciałbyś ożywić swej wiary wyruszeniem na cały dzień lub nawet na dwa dni (wolna sobota i niedziela) w teren, w którym pilnie potrzeba pomocy? Zgłoś to starszym w zborze, a być może będziesz mógł gdzieś pojechać, żeby pomóc braciom w opracowaniu ich terenu, a także w odnalezieniu i karmieniu owiec Jehowy. Do takich wyjazdów zachęcamy też braci mających własne środki lokomocji. Może powrócisz zmęczony fizycznie, ale pełen radości i zadowolenia, jakich chyba już dawno nie zaznałeś.
6 Poświęcajmy zatem na służbę polową jak najwięcej czasu, korzystając ze sprzyjających okoliczności względnie dobrej pogody. Przyniesie to jeszcze więcej chwały imieniu Jehowy, a nam pozwoli zaznawać prawdziwej radości z naszej świętej służby.