Punktualność oznaką rozwagi
1 Czy słyszałeś już, jak ktoś mówi: „Lepiej późno niż wcale” albo „Może się spóźniam na zebrania, ale najważniejsze, że jestem”? Co traci ten, kto się spóźnia na zebrania? Najczęściej omija go radość wspólnego śpiewania, która stanowi istotną część składową naszego oddawania czci Bogu, a niekiedy nawet zaszczyt jednoczenia się ze zborem w modlitwie. Spóźnialscy nie korzystają ze wzajemnej wymiany zachęt przed zebraniem. W dodatku przeszkadzają drugim w odnoszeniu pełnego pożytku z programu (Kazn. 3:1; Rzym. 1:11, 12).
2 Punktualność jest oznaką rozwagi i życzliwości wobec drugich; wymaga dobrego planowania i przezorności. Co prawda czasem nie sposób uniknąć spóźnienia się na zebranie. Może to się zdarzyć wskutek zakłóceń w komunikacji lub awarii samochodu. Trzeba się jednak pilnować, żeby spóźnianie się nie weszło w zwyczaj z powodu złego planowania, zbyt późnego wychodzenia z domu lub zwykłej niefrasobliwości. Należy dokładać starań, żeby być na zebraniu, zanim się rozpocznie.
3 Niektórzy ciągle się spóźniają, bo nie zdają sobie sprawy, jak ważne jest ćwiczenie się w punktualności. Kto często się spóźnia bez uzasadnionej przyczyny, ten może stracić szacunek u drugich. Dlaczego? Mogą dojść do wniosku, że jest człowiekiem nie liczącym się z drugimi i niesolidnym i że wobec tego nie warto na nim polegać również w innych sprawach. Kto zaś jest punktualny, ten daje do zrozumienia, że chce wydawać owoce ducha Jehowy (Gal. 5:22, 23).
4 Wszyscy na pewno czujemy się zbudowani, gdy po przyjściu na zebranie zastajemy starszych i sług pomocniczych, którzy nas serdecznie witają. Wzbudza to w nas jeszcze większe docenianie dla naszej wspaniałej rodziny teokratycznej! (Rzym. 15:7).
5 Nie mniej ważne jest punktualne przychodzenie na zbiórki do służby polowej. Można wtedy przeznaczyć więcej czasu na to, co najważniejsze — na głoszenie i pozyskiwanie uczniów. Gdybyś się jednak spóźnił wskutek nieprzewidzianych okoliczności, a mimo to chciał popracować z całą grupą, spróbuj poszukać głosicieli w terenie, który był przewidziany do opracowania.
6 Gdy jesteśmy punktualni, wzbudzamy tym szacunek dla siebie samych i dla organizacji, którą reprezentujemy. Punktualność świadczy bowiem o rozwadze i zamiłowaniu do porządku (1 Kor. 14:40). Jeżeli na przykład ktoś zaprosi cię na obiad, to przez przyjście o umówionej porze dajesz dowód szacunku dla gospodarza i pozostałych gości. A czy punktualne przychodzenie razem ze zborem na posiłki duchowe nie jest o wiele ważniejsze? Zawsze powinniśmy okazywać szacunek dla naszego Wielkiego Gospodarza, Jehowy Boga, i dla innych Jego gości oraz dla postanowienia co do pokarmu duchowego.
7 Rodzice mogą pod tym względem dawać dzieciom dobry przykład. Wszyscy, nie wyłączając najmłodszych, powinni swoją punktualnością przedstawiać w korzystnym świetle samych siebie i zbór. Chcemy również w tej sprawie powtórzyć za apostołem Pawłem: „W niczym nie dajemy żadnego powodu do zgorszenia, aby usługiwaniu naszemu nie stawiano zarzutów, ale wszelkim sposobem polecamy siebie jako sług Bożych” (2 Kor. 6:3, 4).