Róbmy postępy w służbie
1 Istnieje powiedzenie o robieniu postępów, które brzmi: „Kto nie idzie naprzód, ten się cofa”. Jakże trafnie można je zastosować do potrzeby robienia postępów w naszej służbie! Gdy stawiałeś w niej pierwsze kroki, może potrafiłeś tylko w paru zdaniach dać świadectwo o Królestwie. Jeśli jednak w następnych kilku latach nie zrobiłeś żadnych postępów, to niejako pozostałeś w tyle. Co w takim wypadku należałoby zrobić?
2 Po pierwsze, proś Jehowę o mądrość niezbędną do umiejętnego nauczania (Prz. 15:14; Jak. 1:5). Po drugie, działaj zgodnie ze swą modlitwą. Poświęć trochę czasu na przejrzenie propozycji wstępów zamieszczonych w broszurce Przekonywanie. Znajdź taki, który twoim zdaniem byłby skuteczny, a potem powtarzaj go wielokrotnie, aż utrwalisz go sobie w pamięci. Po trzecie, wyruszaj ze swymi chrześcijańskimi braćmi do służby polowej, żeby przekazać ludziom to, czego się nauczyłeś w trakcie przygotowań.
KORZYSTAJ Z POMOCY BRACI
3 Może powiesz: „Łatwiej powiedzieć niż zrobić”. To prawda, ale dlaczego nie miałbyś skorzystać z pomocy współwyznawców? Jeśli jesteś młody, porozmawiaj z ojcem lub matką albo z doświadczonym głosicielem osiągającym w służbie dobre wyniki. Poproś go o wskazówki co do prowadzenia rozmów przy drzwiach. Może wspólnie przećwiczycie, jak dawać skuteczne świadectwo. Odgrywając rolę domownika, mógłby wysuwać zarzuty i wymówki, z jakimi często spotykamy się przy drzwiach. Dałoby ci to sposobność nauczenia się umiejętnego prowadzenia rozmowy.
4 Masz jeszcze innych przyjaciół gotowych ci pomóc. Należą do nich pionierzy, którzy opanowali właściwe metody nauczania dzięki częstemu wyruszaniu do służby i przeszkoleniu na Kursie Służby Pionierskiej. Również prowadzący zborowe studium książki w twojej grupie albo nadzorca służby może znaleźć czas, by popracować z tobą od drzwi do drzwi i pokazać ci, jak rozmawiać z ludźmi i przekonywać ich.
PODTRZYMUJ ZAINTERESOWANIE
5 Pragniemy udzielać dalszego wsparcia duchowego tym, którzy przyjęli od nas literaturę, dlatego musimy ich odwiedzać i rozbudzać u nich zainteresowanie. Przed udaniem się na odwiedziny przypomnij sobie, o czym rozmawialiście podczas pierwszej wizyty, żebyś mógł umiejętnie rozwinąć temat, który poprzednio wzbudził zaciekawienie. Nie zapominaj o tym, że wprawdzie my siejemy i nawadniamy, ale wzrost daje Jehowa. Dlatego przed udaniem się na odwiedziny proś Go o kierownictwo (1 Kor. 3:6; 2 Kor. 9:10). Ucząc innych, sam zrobisz postępy.
6 Następnym ważnym krokiem jest zapoczątkowanie i potem prowadzenie studium biblijnego. Jeśli jeszcze nie opanowałeś tej umiejętności, nie przestawaj modlić się do Jehowy o pomoc w odnalezieniu symbolicznej owcy i karmieniu jej pod względem duchowym. Dużo może ci pomóc przyjrzenie się, jak prowadzi studium umiejętny głosiciel, a potem naśladowanie jego metod nauczania. Warto też zapoznać się z radami na ten temat, podanymi na przykład w Strażnicy nr 22 z roku 1984, na stronach 14 do 23. Po takim przygotowaniu będziesz mógł poprowadzić studium, gdy twoje modlitwy zostaną wysłuchane.
WYZNACZAJ SOBIE CELE I ZMIERZAJ DO NICH
7 Osiągnięcie celu, jakim jest opanowanie skutecznych metod nauczania, dokonywania odwiedzin i prowadzenia studiów, wymaga czasu. Czy mógłbyś wytknąć sobie jeszcze jeden cel — podjęcie pomocniczej służby pionierskiej? Gdy będziesz robił w służbie ciągłe postępy, staniesz się dla innych źródłem zachęty. Jeśli się nie zatrzymasz, lecz pójdziesz naprzód, to zaznasz wielu błogosławieństw od Jehowy.