Skrzynka pytań
◼ Jak się zapatrywać na podejmowanie pomocniczej służby pionierskiej?
Pełnienie pomocniczej służby pionierskiej to przywilej, a zarazem poważna odpowiedzialność. Co miesiąc dziesiątki tysięcy głosicieli mogą usługiwać jako pionierzy pomocniczy, a niektórzy podejmują tę działalność na stałe. Takie gorliwe osoby, którym warunki pozwalają na spędzenie każdego miesiąca wymaganych 60 godzin w służbie polowej, zasługują na pochwałę. Starsi zboru i inni jego członkowie powinni zachęcać głosicieli zgłaszających się do pomocniczej służby pionierskiej, by nie uważali swego zamianowania za coś pospolitego, ale by je traktowali poważnie.
Osoby zamierzające podjąć pomocniczą służbę pionierską na miesiąc lub dłużej muszą — podobnie jak pionierzy stali — najpierw obliczyć koszty (Łuk. 14:28). Oznacza to, że powinny wcześniej ocenić, czy zdołają spędzić w służbie polowej wymaganą ilość czasu, nie zaniedbując przy tym innych chrześcijańskich obowiązków. Przed powzięciem decyzji o zgłoszeniu się do pomocniczej służby pionierskiej trzeba z modlitwą przeanalizować swoje możliwości. Nie należy kierować się emocjami ani podejmować tej służby tylko dlatego, że uczynili to inni. Trzeba wszystko starannie przemyśleć i do tego sporządzić sobie na piśmie plan osiągnięcia wymaganej liczby godzin. Kandydat na pioniera pomocniczego powinien zapoznać się dokładnie z odpowiednim formularzem i szczerze rozważyć, czy może udzielić twierdzących odpowiedzi na postawione pytania.
Oczywiście praca ta wiąże się ze wzmożonym wysiłkiem. Niektóre miesiące w roku sprzyjają temu, by ‛bardziej zająć się’ głoszeniem dobrej nowiny (Dzieje 18:5, NW). Jest to okres Pamiątki w marcu i kwietniu oraz miesiące, w których odwiedza zbór nadzorca podróżujący. W tych miesiącach wzmożonej aktywności wielu głosicieli chętnie narzuca sobie dyscyplinę i trzyma się napiętego planu zajęć, żeby zwiększyć swój udział w służbie, ceniąc sobie wysoko obfite błogosławieństwa (2 Kor. 9:6). Sporo osób dokłada szczególnych starań i pełni służbę pomocniczą w czasie urlopu bądź wakacji oraz w każdym miesiącu, w którym przypada po pięć sobót i niedziel. Podpisując wniosek, zdają sobie sprawę z potrzeby stosowania się do zasady ‛niechże wasze słowo tak oznacza: Tak’, toteż starają się uczynić wszystko, by każdego miesiąca, w którym usługują jako pionierzy pomocniczy, pracować co najmniej 60 godzin (Mat. 5:37, NW).
Głosiciele, którym warunki nie pozwalają na podjęcie tej służby, mogą wspierać pionierów pomocniczych chętnym stawianiem się do dyspozycji oraz współpracą w ustalonym terminie. Pionierzy są wdzięczni, gdy ktoś głosi z nimi w miarę możliwości trochę dłużej. Szczególnie cenią sobie gotowość do współpracy z rana, późnym popołudniem i wieczorem. Chętnie też służą pomocą w dokonywaniu odwiedzin ponownych i zapoczątkowywaniu studiów biblijnych. Osoby, które w ten sposób wspierają pionierów pomocniczych, z pewnością zaznają więcej szczęścia wynikającego z dawania (Dzieje 20:35).
Działalność wielu pracowitych pionierów pomocniczych spotyka się z ogromnym uznaniem. Ci, którym uda się do nich przyłączyć, również mogą się spodziewać licznych błogosławieństw (Prz. 10:4). Kiedy będziesz mógł znowu zaznać radości ze zwiększenia udziału w służbie polowej dzięki podjęciu pomocniczej służby pionierskiej?