„Rozradowani chwalcy Boga” — zgromadzenia okręgowe 1995
1 Czy potrafilibyśmy wymienić wszystkie powody do radości? Chyba niewielu z nas próbowało je zliczyć. Żyjemy w niespokojnym i udręczonym świecie, a mimo to mamy mnóstwo powodów do tego, żebyśmy byli radośni. Hasło tegorocznych zgromadzeń okręgowych brzmi naprawdę zachęcająco: „Rozradowani chwalcy Boga”.
2 Wychwalamy Jehowę, gdyż dzięki Jego pouczeniom poznaliśmy prawdę (Izaj. 54:13; Jana 8:32). Z radością więc dzielimy się nią z każdym, kto szuka bezpieczeństwa i szczęścia (Ezech. 9:4; Dzieje 20:35). Radujemy się też naszą chrześcijańską społecznością braterską. Przebywanie w tak miłującej się rodzinie duchowej przysparza szczęścia i zadowolenia. To tylko niektóre powody do radości, która nas pobudza do wychwalania Jehowy. Treść wykładów i pokazów na zgromadzeniu skieruje naszą uwagę na jeszcze inne biblijne powody do okazywania radości w tych niespokojnych dniach ostatnich.
3 Zgromadzenia trzydniowe. Czy już poprosiłeś pracodawcę o wolne dni na czas zgromadzenia, abyś mógł skorzystać z całego trzydniowego programu? Czy wiesz, gdzie się odbędzie zgromadzenie? W Strażnicy z 15 lutego podano terminy i miejsca 19 zgromadzeń, zaplanowanych na obszarze całego kraju. Zapewne sekretarz przekazał już informacje dotyczące waszego zboru. We wszystkich miastach kongresowych cały program będzie przekazywany również w języku migowym.
4 Zgromadzenie rozpocznie się w piątek o godzinie 9.40, a zakończy w niedzielę około 15.50. Program sobotni i niedzielny zacznie się o 9.30. Bramy stadionów będą otwierane każdego dnia o 8.00. Należy pamiętać, że poza osobami upoważnionymi nikt nie będzie wcześniej wpuszczany.
5 Czy będziesz obecny? Zachęcamy gorąco, byście nie opuścili żadnej sesji zgromadzenia. Dlaczego? Ponieważ Jehowa oczekuje tego od nas. Nasza wiara i zdrowie duchowe są dziś celem bezustannych ataków. Kiedy chrześcijanie w Judei przechodzili ciężkie próby, Paweł im radził, by ‛nie opuszczali wspólnych zebrań’ (Hebr. 3:12, 13; 10:25). Filipianie mieszkali „wśród spaczonego i przewrotnego pokolenia”, a mimo to „świecili jako źródła światła na świecie” (Filip. 2:15). Dzięki czemu ci pierwsi chrześcijanie potrafili być inni? Otóż posłusznie poddawali się kierownictwu ducha świętego i dlatego zgromadzali się wspólnie, „żeby się pobudzać do miłości i do szlachetnych uczynków” (Hebr. 10:24).
6 Świat wywiera na nas zupełnie odmienny wpływ, dążąc do osłabienia naszego pragnienia zgromadzania się z braćmi i wychwalania Jehowy. Przyjmijmy zaproszenie, by tego lata pokornie poddać się działaniu ducha Jehowy i skorzystać z całego programu zgromadzenia. Czy jesteśmy zdecydowani przybyć całą rodziną? Musimy nieustannie umacniać swą wiarę i miłość. Aby nam to ułatwić, Jehowa przewidział takie doroczne zgromadzenia.
7 Zabierzmy do domu skarby duchowe. Jak odnieść najwięcej pożytku ze zgromadzenia? Można by odpowiedzieć krótko — trzeba uważnie słuchać. Oczywiście nie jest łatwo skupić się w świecie pełnym napięć i pośpiechu. Trudności ze skupieniem uwagi mogą mieć nie tylko młodzi, energiczni ludzie, jest to bowiem wyzwanie dla każdego uczestnika. Zdołamy mu sprostać, gdy się wcześniej przygotujemy. Zadaj sobie pytania: „Jakie jest hasło zgromadzenia?” Rozmyślaj nad nim! „Po co się tam wybieram i czym będę zajęty przez te trzy dni? Czy wieczory wykorzystam na rozrywkę, czy na potrzebny wypoczynek i powtórzenie głównych myśli programu?”
8 W artykule „Rozmyślasz czy tylko sobie marzysz”, zamieszczonym w Strażnicy nr 3 z roku 1985, podano kilka rad, jak odnosić najwięcej korzyści z zebrań, po czym dodano: „Chyba największe znaczenie ma dyscyplina wewnętrzna”. Kiedy mówca rozpoczyna wykład, zazwyczaj uważnie słuchamy, lecz po jakimś czasie nasz umysł „się wyłącza”. Jak temu zaradzić?
9 Warto przypomnieć niektóre sugestie podawane dawniej, bo są naprawdę praktyczne. Jeżeli to możliwe, postaraj się każdego dnia dostatecznie wypocząć. Niekiedy nie jest to łatwe, zwłaszcza gdy musisz dojeżdżać lub gdy mieszkasz w hotelu i nie możesz się położyć spać tak wcześnie ani wypocząć tak dobrze jak w domu. Ale przy odpowiednim planowaniu zazwyczaj uda ci się zregenerować siły.
10 Wypróbowaną metodą pomocną w skupianiu uwagi jest robienie zwięzłych notatek. Zbyt szczegółowe zapisywanie informacji może utrudniać uchwycenie ważnych myśli. Rozważ zatem następującą propozycję: Rób notatki tak, byś potem mógł streścić cały program osobie zainteresowanej lub nieobecnej wskutek choroby. Nawet jeśli nie masz na myśli nikogo konkretnego, będziesz mieć cel robienia notatek, a po zgromadzeniu może się też nadarzyć okazja, by w rozmowie z niewierzącymi członkami rodziny przedstawić najważniejsze punkty programu. Sporządzanie notatek oraz opowiadanie drugim, czego się dowiedziałeś, pozwoli ci dłużej zapamiętać zdobyte wiadomości. Wypowiedziane myśli bardziej się utrwalają w pamięci.
11 Każde zgromadzenie wiąże się z niemałymi wydatkami. Trzeba na przykład zapłacić za wynajęcie obiektu, utrzymać w należytym stanie sprzęt nagłaśniający, przygotować literaturę i tak dalej. Skąd pochodzą niezbędne fundusze? Z naszych dobrowolnych datków. Jest to zgodne z Psalmem 96:8 i Księgą 2 Kronik 31:12.
12 Rozradowani chwalcy Boga przysparzają Mu czci swym postępowaniem. W ubiegłym roku pracownicy hoteli oraz wynajętych obiektów kongresowych w różnych krajach pochlebnie wypowiadali się o naszym postępowaniu. Pewien kierownik hotelu oświadczył: „Zawsze z przyjemnością gościmy Świadków, gdyż są cierpliwi, chętni do współpracy i dobrze pilnują swych dzieci”. Inny dyrektor hotelu powiedział, że Świadkowie zdają się być szczęśliwsi i o wiele lepiej zorganizowani niż inne grupy. Chociaż nasze zgromadzenie było największym zjazdem w okolicy, mężczyzna ten zauważył: „Mamy tu mniej skarg i trudności niż w wypadku grup będących w porównaniu z nimi zaledwie garstką”.
13 Pracownik innego hotelu przyznał, że po ostatnich imprezach, jakie się odbyły przed naszym kongresem, mimo pełnej obsady personelu pozostało wiele szkód i zginęły różne rzeczy. Natomiast o uczestnikach naszego zgromadzenia powiedział: „Ze Świadkami nie ma takich problemów. (...) Kiedy przybędą, wystarczy jeden lub dwóch konserwatorów do usuwania ewentualnych awarii urządzeń technicznych”.
14 Bardzo byśmy się cieszyli, gdyby podobnie brzmiały wszystkie doniesienia. Niestety, tak nie jest. Przewodniczący pewnego zgromadzenia powiedział: „Po programie, późnym wieczorem, wielu nastolatków zbiera się gromadnie w holu [hotelowym], głośno się śmieje i wykrzykuje. Przeszkadza to innym gościom (...), którzy są wyraźnie niezadowoleni. Niektórzy młodzi biegają po korytarzach, a gdy wchodzą do pokoi, trzaskają drzwiami i bardzo głośno rozmawiają”.
15 Innym problemem powtarzającym się od lat jest spora liczba braci, którzy w czasie programu okupują przejścia albo spacerują. Na jednym z ubiegłorocznych zgromadzeń w skrzynce na dobrowolne datki znaleziono kartkę z uwagą od osoby zainteresowanej, która napisała: „Nigdy nie byłam tak zaszokowana i przerażona hałasem, krzątaniną, rozmowami oraz zamieszaniem w korytarzach podczas przemówień (...) Nie jestem jeszcze Świadkiem, lecz dopiero studiuję Biblię i uczę się zbożnej bojaźni oraz szacunku”. Na pewno nikt nie chciałby pozostawić po sobie wrażenia, że nie ceni postanowień Jehowy.
16 Powinniśmy stale zadawać sobie pytanie: „Kogo reprezentuję i dlaczego jestem na tym zgromadzeniu?” Nasze usposobienie duchowe i zbożne oddanie znajduje wyraz w mowie, zachowaniu oraz w docenianiu pokarmu duchowego (Jak. 3:13; 1 Piotra 2:2, 3, 12). Często daje się zauważyć, że bracia, którzy przeżyli lata zakazu i ograniczenia dzieła, przyjmują program ze znacznie większą uwagą i szacunkiem, pozostają na miejscach i są pochłonięci przemówieniami oraz pokazami.
17 Ubiór i wygląd zewnętrzny dużo o tobie mówią. W Księdze 1 Samuela 16:7 znajdujemy przypomnienie, że „człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce”. Tak więc ludzie często oceniają nas na podstawie tego, co widzą. Bacznie obserwują nasz ubiór i wygląd zewnętrzny, zwłaszcza gdy jesteśmy na zgromadzeniu, by wielbić Boga i uczyć się chrześcijańskiego postępowania. Jeżeli jeszcze chodzisz do szkoły albo jeśli w pracy zarobkowej masz styczność z ludźmi hołdującymi świeckiej modzie, trzymanie się chrześcijańskich mierników co do skromnego wyglądu może być dla ciebie prawdziwym wyzwaniem.
18 W świecie spotyka się rozmaite zwyczaje, jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny. Chrześcijanie są jednak zobowiązani nosić odzienie przyzwoite i schludne. Kto ma tego dopilnować? Rodzice powinni się upewniać, czy pod tym względem ich nastoletnie dzieci nie przyswajają sobie zwyczajów świeckiej młodzieży szkolnej. W naszej literaturze można znaleźć wiele praktycznych rad, które ułatwiają podejmowanie rozsądnych decyzji w tej delikatnej kwestii (zob. książkę Zorganizowani, strona 130, ak. 2; por. „Skrzynkę pytań” z Naszej Służby Królestwa, wrzesień 1992). Co dało się zauważyć podczas zgromadzeń w ubiegłym roku?
19 Po jednym ze zgromadzeń okręgowych pod hasłem „Bojaźń Boża” dotarło do nas następujące spostrzeżenie: „Na tegorocznych zgromadzeniach zaobserwowano dużą poprawę w ubiorze, wyglądzie zewnętrznym i zachowaniu braci i sióstr. (...) Niemniej w dalszym ciągu są pewne dziedziny i przyzwyczajenia, którym należałoby poświęcić więcej uwagi”. W sprawozdaniu z innego zgromadzenia wspomniano, iż często rzucał się w oczy nieskromny ubiór, zdaniem niektórych — wręcz nieprzyzwoity. Taki brak skromności zauważyły też osoby z zewnątrz. Chodzi o to, że odzienie było czasem zbyt skąpe lub zbyt obcisłe.
20 Większość braci i sióstr wygląda na stadionie przyzwoicie i godnie. Bywało jednak, że gdy znaleźli się już na kwaterze lub w restauracji, mieli dalej przypiętą plakietkę, lecz chodzili w „podkoszulkach z ramiączkami, wytartych dżinsach, kusych szortach oraz (...) dziwacznych strojach, niestosownych dla sług Bożych”. Jeżeli starsi zauważą, że w czasie wolnym od zajęć ktoś ma skłonność do ubierania się w taki sposób, postąpią słusznie, gdy przed kongresem udzielą życzliwej, lecz stanowczej rady, iż tego rodzaju strój nie jest stosowny, zwłaszcza dla uczestnika chrześcijańskiego zgromadzenia. Głosiciele prowadzący studia biblijne powinni powyższe wskazówki dotyczące zachowania i ubioru przedstawić osobom zainteresowanym, które się wybierają na zgromadzenie.
21 Urządzenia do rejestrowania obrazu i dźwięku. Oto kilka życzliwych przypomnień na temat korzystania z tych urządzeń. Postaraj się zapamiętać: Gdybyś chciał coś nagrywać lub filmować, miej wzgląd na drugich. Nawet nagrywanie ze swego miejsca (nie mówiąc już o kręceniu się podczas programu) może rozpraszać uwagę sąsiadów. Nie wolno podłączać kamery czy magnetofonu do systemu nagłaśniającego ani do gniazdek elektrycznych. Nie należy też stawiać tych urządzeń w przejściach ani w innych ruchliwych punktach. Rejestrowanie programu za pomocą kamer czy magnetofonów jest sprawą osobistą. Zdjęcia lub nagrania mogą być później źródłem miłych wspomnień. Z wszelkich tych urządzeń korzystaj jednak w taki sposób, byś nie rozpraszał uwagi innych i sam mógł odnieść jak najwięcej pożytku z programu. Czy będziesz miał w domu czas na przesłuchiwanie nagrań? A może wystarczy robić notatki?
22 Miejsca siedzące. W ubiegłym roku podczas zgromadzeń okręgowych „Bojaźń Boża” dało się zauważyć, że rezerwowano jakby mniej miejsc. Musimy jednak w dalszym ciągu zwracać uwagę na tę sprawę. Chcielibyśmy każdemu jeszcze raz przypomnieć: MIEJSCA MOŻNA REZERWOWAĆ WYŁĄCZNIE DLA CZŁONKÓW NAJBLIŻSZEJ RODZINY ORAZ EWENTUALNIE DLA TYCH, KTÓRZY PRZYJECHALI Z NAMI JEDNYM SAMOCHODEM. Na stadion przybywamy jako goście Towarzystwa. Koszty związane z wynajęciem obiektu są pokrywane z dobrowolnych datków. Czy byłoby to dowodem miłości i życzliwości wobec drugich, gdybyśmy rezerwowali miejsca jedynie na wszelki wypadek?
23 Na każdym zgromadzeniu będą wydzielone miejsca dla osób starszych i niepełnosprawnych. Prosimy nie zajmować tych miejsc, jeżeli nie jesteście do tego uprawnieni. Pomagajcie też znaleźć miejsce osobom w podeszłym wieku, którym nie towarzyszy żaden opiekun.
24 Żywność. Jako słudzy Jehowy, dobrze rozumiemy, iż podawany na zgromadzeniach pokarm duchowy ma o wiele większe znaczenie niż dobra materialne. Warto o tym pamiętać w czasie przygotowań. Bierzcie ze sobą tylko tyle jedzenia, by w przerwie spożyć lekki posiłek. Pozostały czas wolny powinien być okazją do radowania się towarzystwem braci i sióstr. Podczas programu należy unikać jedzenia. Gdybyśmy korzystali w tym czasie z przekąsek, zdradzalibyśmy brak szacunku dla podawanego pokarmu duchowego.
25 Dnia 30 czerwca 1995 roku rozpoczną się w Polsce pierwsze zgromadzenia okręgowe pod hasłem „Rozradowani chwalcy Boga”. Czy ułożyliście już swoje plany w taki sposób, by przez całe trzy dni radować się cennymi darami duchowymi oraz towarzystwem braci? Zanosimy szczere modlitwy do Jehowy o pobłogosławienie waszych wysiłków, abyście mogli tego lata przybyć na zgromadzenie okręgowe jako rozradowani chwalcy Boga.
[Ramka na stronie 6]
Różne przypomnienia
Chrzest. Kandydaci do chrztu zajmą miejsca w wyznaczonym sektorze w sobotę rano przed rozpoczęciem programu. Daje się zauważyć, iż niektórzy ubierają się niestosownie, umniejszając w ten sposób powagę tej uroczystości. Każdy powinien zabrać ze sobą przyzwoity strój kąpielowy oraz ręcznik. Po wykładzie okolicznościowym i modlitwie przewodniczący sesji poda krótkie wskazówki dla kandydatów do chrztu i zapowie pieśń. Po zaśpiewaniu ostatniej zwrotki porządkowi poprowadzą kandydatów na miejsce zanurzenia. Chrzest jest symbolem osobistego oddania się Bogu i dotyczy wyłącznie danej osoby oraz Jehowy, toteż nie przewiduje się tak zwanego chrztu zbiorowego, w którym dwoje lub więcej kandydatów obejmowałoby się lub trzymało za ręce w czasie zanurzenia.
Plakietki. Prosimy o noszenie plakietek na rok 1995 w drodze na stadion i z powrotem oraz na samym obiekcie. Często ułatwiają one danie skutecznego świadectwa w czasie podróży. W plakietki i plastikowe oprawki można się zaopatrzyć tylko we własnym zborze. Na stadionie nie będą dostępne. Pamiętajmy też o noszeniu przy sobie aktualnego „Oświadczenia dla służby zdrowia”.
Kwatery. Kto prosił o kwaterę, ten z pewnością już otrzymał z Działu Kwaterunkowego adres, pod który ma się udać. Właściciel mieszkania bądź kierownik kwatery zbiorowej wie, kto ma przybyć na nocleg. Nie należy zmieniać kwater po przyjeździe do miasta kongresowego. Prosimy natychmiast zgłosić ewentualną rezygnację z kwatery lub przewidywaną zmianę miejsca zakwaterowania.
Wózki dziecięce. Przepisy przeciwpożarowe zabraniają ustawiania wózków dziecięcych w korytarzach i przejściach oraz pomiędzy rzędami. Na dużych zgromadzeniach może być tłok, wózki są wtedy niebezpieczne nie tylko dla znajdujących się w nich dzieci, lecz także dla innych osób, które mogą o nie zawadzić.
Służba ochotnicza. Czy nie mógłbyś poświęcić trochę czasu na pracę w jednym z działów zgromadzenia? Usługiwanie braciom, choćby tylko w niewielkim zakresie, może być bardzo pożyteczne i sprawi ci dużo zadowolenia. Jeśli masz takie pragnienie, zgłoś się do działu „Służba Ochotnicza”. Młodzież poniżej 16 roku życia może pomagać w pomyślnym przeprowadzeniu zgromadzenia, pracując pod nadzorem jednego z rodziców albo innej odpowiedzialnej osoby dorosłej.
Słowo przestrogi. Jeżeli będziemy ostrożni i przewidujący, to zabezpieczymy się przed niepotrzebnymi kłopotami. Złodzieje i inni pozbawieni skrupułów osobnicy często żerują na ludziach, którzy przebywają z dala od domu. Dopilnujcie, żeby wasz samochód był zawsze zamknięty, i nie zostawiajcie wewnątrz na widocznym miejscu żadnych wartościowych przedmiotów, które mogłyby stanowić pokusę dla włamywacza. Złodziei oraz kieszonkowców przyciągają zbiorowiska ludzkie. Nie zostawiajcie na sektorach niczego cennego. Nie mamy pewności, czy każdy, kto siedzi w pobliżu, jest chrześcijaninem. Po co wystawiać kogoś na pokusę? Zdarzało się też, że jacyś osobnicy usiłowali nakłonić małe dzieci do opuszczenia terenu zgromadzenia. PRZEZ CAŁY CZAS NIE SPUSZCZAJCIE WZROKU Z WASZYCH DZIECI.
Prosimy nie telefonować do kierownictwa obiektów, na których mają się odbyć zgromadzenia, z pytaniami o sprawy związane z kongresem. Wszystkie niezbędne informacje można uzyskać u starszych zboru lub w Biurze Zgromadzenia.