Pokazany tu hodowca wszczepia pęd dzikiej oliwki w ogrodowe drzewo oliwne. Paweł porównuje Żydów do gałęzi ogrodowej oliwki, a ludzi z innych narodów do gałęzi dzikiej oliwki. Ponieważ wielu rodowitych Żydów nie uwierzyło w Jezusa, w ich miejsce zostali ‛wszczepieni’ nie-Żydzi, żeby stać się członkami duchowego Izraela (Rz 11:13, 17). Paweł przypomina zborowi w Rzymie, że zarówno Żydzi, jak i ludzie z innych narodów muszą okazywać wiarę w Jezusa i cenić Bożą życzliwość (Rz 10:4; 11:22). Na przykładzie drzewa oliwnego podkreśla jedną z głównych myśli Listu do Rzymian: Bóg jest bezstronny i umożliwia wybawienie „każdemu, kto wierzy” — czy jest Żydem, czy nie. Dlatego chrześcijanie, bez względu na swoje pochodzenie, muszą zachowywać jedność (Rz 1:16, 17; 2:11; 10:12).