W swoim pierwszym liście do Koryntian apostoł Paweł napisał, że sportowcy są gotowi na wielkie poświęcenia, żeby „otrzymać koronę, która może się zniszczyć”. Mógł nawiązywać do nagrody, jaką zdobywali zwycięzcy igrzysk istmijskich odbywających się niedaleko Koryntu. W tamtych czasach nagrodą tą były wieńce, prawdopodobnie wykonane z gałązek sosny, a niekiedy z liści dzikiego selera. Takie wieńce szybko więdły. Pomaga to zrozumieć kontrast między ulotną chwałą sportowców a nieprzemijającą chwałą namaszczonych chrześcijan, którzy będą panować z Chrystusem (1Ko 9:25).