(prawdopodobnie: „głuchy; milczący”).

Głowa jednej z rodzin netynejczyków, niewolników świątynnych; członkowie tego rodu wrócili z Babilonu z Zerubbabelem w 537 r. p.n.e. (Ezd 2:1, 2, 43, 52; Neh 7:54).

(hebr. zarzír motnájim).

Bardzo szybki pies o wyostrzonym wzroku; ma spiczasty pysk, smukłe ciało i długie, silne nogi. Istnieją różne opinie na temat tego, do jakiego stworzenia odnosiło się hebrajskie wyrażenie, które dosłownie znaczy: „[zwierzę] przepasane w biodrach”. Niektóre przekłady biblijne w tekście głównym Przysłów 30:31 używają słowa „chart” (AS, NW), ale w przypisie podają też możliwe warianty: „koń bojowy” (por. Bg) lub „kogut”. W innych przekładach występuje słowo „kur” (Wk) bądź „kogut” (Bp, BT, Bw, BWP), tak jak w greckiej Septuagincie i łacińskiej Wulgacie. „Chart” jest jednak stosownym odpowiednikiem tego hebrajskiego określenia, gdyż pasuje do opisu zwierzęcia, które ‛ładnie stąpa’ (Prz 30:29). Charty potrafią osiągać prędkość ok. 60 km/h. Poza tym smukła sylwetka charta w części lędźwiowej, jak gdyby był „przepasany w biodrach”, harmonizuje z prawdopodobnym dosłownym znaczeniem omawianego wyrażenia hebrajskiego.

(prawdopodobnie: „złoto” lub „pilny”).

Mężczyzna z miejscowości Jotba; dziadek króla judzkiego Amona i ojciec Meszullemet, żony króla Manassesa (2Kl 21:19, 20).

(prawdopodobnie: „mający rozszczepiony nos”).

Ojciec (lub praojciec) Jedajasza, który pomagał Nehemiaszowi w odbudowie muru Jerozolimy (Neh 3:10).

(„lojalna życzliwość Jah; Jah jest lojalną życzliwością”).

Jeden z synów Zerubbabela. Wymieniono ich w dwóch grupach (w rodowodzie potomków króla Dawida imiona pierwszych dwóch oddziela od pozostałych pięciu wzmianka o Szelomit), co może oznaczać, że mieli różne matki (1Kn 3:1, 19, 20).

Przodek jednej z rodzin netynejczyków, którzy w roku 537 p.n.e. powrócili z Babilonu razem z Zerubbabelem (Ezd 2:1, 2, 43; Neh 7:46).

(„Jehowa zważa”).

1. Lewita należący do linii rodowej prowadzącej od Merariego do śpiewaka świątynnego Etana (1Kn 6:31, 44-47). Być może tożsamy z omówionym w poz. 6.

2. Przełożony dwunastej spośród 24 grup, na które Dawid podzielił lewickich muzyków świątynnych. Jeden z sześciu synów Jedutuna i prawdopodobnie potomek wymienionego powyżej (poz. 1) (1Kn 25:1, 3, 19).

3. Lewita, potomek Hebrona, syna Kehata. Wraz ze swymi braćmi został wyznaczony przez Dawida do zarządzania sprawami dotyczącymi „całego dzieła Jehowy i służby dla króla” na zach. brzegu Jordanu (1Kn 23:12; 26:30). Przypuszczalnie można go utożsamić z wymienionym w poz. 4.

4. Książę i wódz plemienia Lewiego za panowania Dawida (1Kn 27:16, 17, 22). Być może ten sam, co omówiony powyżej (poz. 3).

5. Jeden z „przełożonych Lewitów”, którzy dali wiele zwierząt na uroczyste obchody Paschy urządzone przez króla Jozjasza (2Kn 35:1, 9).

6. Lewita, którego potomek mieszkał w Jerozolimie w okresie po niewoli babilońskiej (1Kn 9:2, 3, 14; Neh 11:1, 4, 15, 20). Prawdopodobnie można go utożsamić z wymienionym w poz. 1.

7. Jeden z „przełożonych kapłanów”, którym w 468 r. p.n.e. Ezdrasz powierzył przewiezienie z Babilonu do Jerozolimy różnych kosztowności (Ezd 8:24-30). Niewykluczone, że można go zidentyfikować z postacią wymienioną w Ezdrasza 8:19, a także z Lewitą z poz. 9.

8. Lewita (przypuszczalnie potomek wymienionego w poz. 1), który potwierdził zobowiązanie narodu do dochowania wierności Bogu, złożone w czasach Nehemiasza (Neh 9:38; 10:1, 9, 11). Może chodzić o postać omówioną w poz. 10 lub 11.

9. Kapłan będący głową domu patriarchalnego Chilkiasza za urzędowania arcykapłana Jojakima, następcy Jeszui (Neh 12:10, 12, 21). Być może tożsamy z osobą z poz. 7.

10. Jeden z naczelników Lewitów usługujących w czasach arcykapłana Jojakima (Neh 12:23, 24, 26; zob. poz. 8).

11. Lewita, książę połowy okręgu Keili, który naprawiał za swój okręg część muru Jerozolimy (Neh 3:17; zob. poz. 8).

12. Lewita, jeden „z synów Asafa”; jego potomek był nadzorcą Lewitów w Jerozolimie w okresie powygnaniowym (Neh 11:22).

(skrócona forma imienia Chaszabnejasz).

Jeden z naczelników ludu; jego potomek, jeśli nie on sam, potwierdził pieczęcią umowę zawierającą wyznanie grzechów, sporządzoną za czasów namiestnika Nehemiasza (Neh 9:38; 10:1, 14, 25).