PEDAJASZ

(„Jehowa wykupił”).

1. Ojciec Joela, który za panowania Dawida był księciem połowy plemienia Manassesa zamieszkującej na zach. od Jordanu (1Kn 27:20, 22).

2. Ojciec matki Jehojakima, Zebidy; mieszkał w Rumie (2Kl 23:36).

3. Wymieniony jako trzeci syn króla Jehojachina (Jechoniasza) urodzony na wygnaniu w Babilonie. Pedajasz został ojcem późniejszego namiestnika Zerubbabela, stanowił więc istotne ogniwo w linii prowadzącej do Jezusa (1Kn 3:17-19). Ze względu na jakieś nieznane okoliczności Zerubbabel jest również nazywany synem Szealtiela, brata Pedajasza. Być może Szealtiel adoptował Zerubbabela, jeśli był on młodym chłopcem, gdy zmarł Pedajasz. Możliwe też, że Szealtiel umarł bezdzietnie, a Pedajasz zawarł małżeństwo lewirackie i zrodził Zerubbabela w imieniu swego brata (Ezd 5:2; Mt 1:12).

4. Beniaminita, którego potomek mieszkał w Jerozolimie po niewoli babilońskiej (Neh 11:4, 7).

5. Potomek Parosza; pomagał Nehemiaszowi w naprawie muru Jerozolimy (Neh 3:25).

6. Izraelita żyjący po niewoli babilońskiej, prawdopodobnie kapłan; stał po lewicy Ezdrasza, gdy ten czytał zgromadzonemu ludowi Prawo Jehowy (Neh 8:1, 4).

7. Wierny Lewita, którego Nehemiasz podczas swego drugiego pobytu w Jerozolimie wyznaczył, by wraz z kapłanem Szelemiaszem i przepisywaczem Cadokiem sprawował pieczę nad składanymi dziesięcinami (Neh 13:6, 7, 12, 13).