Świadczenie wyznawcom religii niechrześcijańskich

⁹ Pewna miara wiedzy na temat poglądów religijnych rozmówcy ułatwia nam dawanie skutecznego świadectwa o Królestwie Bożym. Dzięki książce Człowiek poszukuje Boga możemy zaznajomić się z wierzeniami głównych religii świata na tyle, by pomagać ich wyznawcom w poznaniu prawdy.

¹⁰ W ramce na stronie 6 niniejszej wkładki zamieszczono aktualną listę publikacji dostarczanych przez organizację Jehowy z myślą o wyznawcach religii niechrześcijańskich. Co prawda większość z nich nie jest dostępna po polsku, ale mogą nam one pomóc w przedstawianiu dobrej nowiny takim osobom. Nie wolno też zapomnieć o użytecznym narzędziu, jakim jest książka Prowadzenie rozmów. Na stronach od 21 do 24 podano praktyczne wskazówki pomocne w świadczeniu buddystom, hinduistom, żydom i muzułmanom.

¹¹ Starannie dobieraj słowa. Nie powinniśmy szufladkować ludzi według ich religii, zakładając, że ich osobiste przekonania muszą być takie same, jak ich współwyznawców. Wręcz przeciwnie, staraj się zrozumieć sposób myślenia poszczególnych osób (Dzieje 10:24-35). Salimoon, który był muzułmaninem, został wychowany w przekonaniu, że Koran jest Słowem Bożym. Nie potrafił się jednak nigdy pogodzić z myślą, że wszechmiłosierny Bóg może męczyć ludzi w ognistym piekle — czego nauczała jego religia. Pewnego razu Świadkowie Jehowy zaprosili go na swoje zebranie. Salimoon od razu rozpoznał prawdę, a obecnie z radością usługuje jako starszy w zborze chrześcijańskim.

¹² Głosząc wyznawcom religii niechrześcijańskich, musimy uważać, by swym podejściem nie zmarnować sposobności do przekazania im dobrej nowiny (Dzieje 24:16). Niektórzy ludzie są bardzo wyczuleni na wszelkie próby nawrócenia ich na inną religię. Bądź więc czujny i staraj się znaleźć wspólną płaszczyznę, by przyciągnąć ich do całej prawdy ze Słowa Bożego. Osoby o usposobieniu owiec przychylnie zareagują na życzliwy wstęp i jasno przedstawioną prawdę.

¹³ Jeżeli nie chcemy niepotrzebnie odstręczać innych od naszego orędzia, musimy też zważać na swoje słownictwo. Jeśli na przykład od razu powiesz, że jesteś chrześcijaninem, rozmówca może automatycznie skojarzyć cię z kościołami chrześcijaństwa i uprzedzić się do ciebie. Ponadto niekiedy dobrze jest określać Biblię mianem „Pisma” lub „święte pisma” (Mat. 21:42; 2 Tym. 3:15).

¹⁴ Gdy spotkasz wyznawcę religii niechrześcijańskiej i poczujesz się niedostatecznie przygotowany do natychmiastowego dania świadectwa, ogranicz się tylko do zapoznania się z tą osobą i zostawienia jej traktatu. Wróć za dzień lub dwa po odpowiednim przygotowaniu się do rozmowy (1 Tym. 4:16; 2 Tym. 3:17).

¹⁵ Głoszenie buddystom (zob. 6 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). Poszczególni buddyści bardzo się różnią w swych poglądach. Raczej nie wierzą w istnienie osobowego Stwórcy, a za swój ideał religijny uważają Gautamę Buddę, Hindusa żyjącego w VI wieku p.n.e. Kiedy po raz pierwszy zobaczył on człowieka chorego, starca i zmarłego, zaczął się głęboko zastanawiać nad sensem życia. „Czy ludzie rodzą się tylko po to, by cierpieć, starzeć się i umierać?” — dociekał. Oczywiście możemy udzielić odpowiedzi na te pytania szczerym buddystom, którzy sobie tego życzą.

¹⁶ W rozmowie z buddystą przedstawiaj orędzie w sposób pozytywny, uwypuklając jasne prawdy zawarte w najwznioślejszej ze wszystkich świętych ksiąg — Biblii. Jak większość ludzi buddyści żywo interesują się pokojem, życiem rodzinnym i moralnym postępowaniem, dlatego zazwyczaj chętnie rozmawiają na te tematy. Dzięki temu będziesz mógł zwrócić uwagę na Królestwo jako rzeczywiste rozwiązanie problemów trapiących ludzkość.

¹⁷ W niektórych miastach polskich mieszkają Chińczycy, mogący być zwolennikami buddyzmu lub innych wschodnich filozofii. W USA jest ich sporo, przy czym wielu to studenci. Kiedy pewna siostra ze stanu Montana zobaczyła Chińczyka w sklepie spożywczym, wręczyła mu traktat w jego języku i zaproponowała studium Biblii. Zapytał: „Ma pani na myśli Pismo Święte? Szukałem tego całe życie!” Jeszcze w tym samym tygodniu zaczął studiować i przychodzić na wszystkie zebrania.

¹⁸ Od przeszło dziesięciu lat pewna siostra mieszkająca w stanie Nevada zapoznaje z prawdą biblijną chińskich studentów. Kiedy głosiła w budynku, w którym wynajmowali osiem mieszkań, pomodliła się do Jehowy, żeby pomógł jej w każdym mieszkaniu zapoczątkować studium. Po dwóch tygodniach studiowała przynajmniej z jednym studentem z każdego mieszkania. Używa wstępu, który okazał się skuteczny. Na początku mówi, iż zauważyła, że studentów najbardziej interesuje jedna rzecz — wszyscy pragną pokoju i szczęścia. Następnie pyta, czy tak samo jest w ich przypadku. Zawsze przytakują. Wtedy kieruje uwagę na broszurę Jak znaleźć trwały pokój i szczęście, przygotowaną z myślą o Chińczykach. Zaledwie po pięciu spotkaniach jeden ze studentów powiedział jej, że już od dawna szukał prawdy i teraz ją znalazł.

¹⁹ Głoszenie hinduistom (zob. 5 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). W hinduizmie nie ma określonych zasad wiary. Jego filozofia jest bardzo zawiła. Hinduiści wierzą, że ich główny bóg Brahma występuje w trzech postaciach (Brahma Stwórca, Wisznu Zachowawca i Śiwa Niszczyciel). Wiara w duszę nieśmiertelną stanowi podstawę ich nauki o reinkarnacji, toteż hinduiści mają raczej fatalistyczny pogląd na życie (zob. książkę Prowadzenie rozmów, strony od 283 do 287, i Strażnicę z 15 maja 1997 roku, strony od 3 do 8). Hinduizm jest tolerancyjny i naucza, że wszystkie religie prowadzą do tej samej prawdy.

²⁰ W rozmowie z hinduistą najlepiej wyjaśnić naszą biblijną nadzieję co do życia wiecznego w doskonałych ciałach na ziemi oraz udzielić zadowalających odpowiedzi na żywotne pytania nurtujące wszystkich ludzi.

²¹ Głoszenie żydom (zob. 9 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). W przeciwieństwie do innych religii niechrześcijańskich judaizm ma korzenie w historii, a nie w mitologii. Niezbędne ogniwo w poszukiwaniu prawdziwego Boga stanowią natchnione Pisma Hebrajskie. Niemniej wbrew Słowu Bożemu podstawową nauką współczesnego judaizmu jest wiara w nieśmiertelność duszy ludzkiej. Wspólną płaszczyznę można zbudować, zapewniając, że oddajemy cześć Bogu Abrahama, i przyznając, iż w dzisiejszym świecie wszyscy borykają się z takimi samymi trudnościami.

²² Jeżeli twój rozmówca nie wierzy w Boga, zapytaj, czy zawsze tak było, co pomoże ci dobrać temat najlepiej trafiający mu do przekonania. Na przykład może nigdy nie słyszał zadowalającego wyjaśnienia, dlaczego Bóg dopuszcza cierpienia. Szczerzy żydzi mogą zechcieć zbadać tożsamość Jezusa jako Mesjasza, nie sugerując się błędnymi wyobrażeniami chrześcijaństwa, lecz rozważając, w jaki sposób przedstawili go żydowscy pisarze Pism Greckich.

²³ Głoszenie muzułmanom (zob. 12 rozdział książki Człowiek poszukuje Boga). Muzułmanie to wyznawcy islamu, wierzący w jedynego Boga, Allaha, i w Muhammada (570-632 n.e.) jako ostatniego i najważniejszego proroka. Ponieważ nie wierzą, iż Bóg ma syna, uznają Jezusa Chrystusa tylko za mniej ważnego proroka. W Koranie, który powstał niecałe 1400 lat temu, są cytaty zarówno z Pism Hebrajskich, jak i Greckich. Zachodzą uderzające podobieństwa między islamem a katolicyzmem. Obie religie uczą o nieśmiertelności duszy ludzkiej, stanie przejściowych mąk i ognistym piekle.

²⁴ Wspólnym fundamentem jest bez wątpienia nasze przekonanie, że istnieje tylko jeden prawdziwy Bóg i że Biblia została przez Niego natchniona. Wnikliwy czytelnik Koranu zauważy odniesienia do Tory, Psalmów i Ewangelii jako do Słowa Bożego i dowie się, że powinien tak je traktować i stosować się do nich w swym życiu. Możesz więc zaproponować studium tych części Biblii.

²⁵ Poniższa propozycja nawiązania rozmowy może się okazać skuteczna, gdy ktoś powie, że jest muzułmaninem: „Nie rozmawiałem z wieloma muzułmanami, ale w tym podręczniku przeczytałem coś na temat kilku nauk waszej religii. [Otwórz książkę Prowadzenie rozmów na stronie 23]. Napisano tu, że wierzycie, iż Jezus był prorokiem, ale Muhammad był ostatnim i najważniejszym prorokiem. A czy wierzycie, że Mojżesz też był prawdziwym prorokiem? [Poczekaj na odpowiedź]. Czy mogę panu pokazać, czego Mojżesz dowiedział się od Boga o Jego imieniu?” Następnie odczytaj Księgę Wyjścia 6:2, 3.

²⁶ Obecnie wiele osób postępuje zgodnie z zachętą zanotowaną w Księdze Izajasza 55:6: „Szukajcie Jehowy, dopóki można go znaleźć. Wzywajcie go, dopóki jest blisko”. Odnosi się to do wszystkich szczerych osób, bez względu na ich język czy wyznawaną dotąd religię. Możemy być przekonani, że Jehowa pobłogosławi nasze starania, by iść i ‛czynić uczniów z ludzi ze wszystkich narodów’ (Mat. 28:19).

Publikacje przygotowane z myślą o wyznawcach religii niechrześcijańskich

(większość jest dostępna w zrozumiałych dla nich językach)

Buddyści

„Oto wszystko nowe czynię” (broszura)

W poszukiwaniu Ojca (broszura)

Chińczycy

Jak znaleźć trwały pokój i szczęście (broszura)

Hinduiści

Czy możesz odnieść zwycięstwo nad śmiercią? (broszura)

Dlaczego powinniśmy oddawać cześć Bogu w miłości i prawdzie? (broszura)

Kto nam pomoże rozwiązać nasze problemy? (broszura)

Od Kurukszetry do Armagedonu — a twe ocalenie (broszura)

Ścieżka prawdy Bożej wiodąca do wyzwolenia (broszura)

Żydzi

Czy nadejdzie pokojowy nowy świat? (traktat nr 17)

Czy nastanie kiedyś świat bez wojen? (broszura)

Świadkowie Jehowy — w co wierzą? (traktat nr 18)

Muzułmanie

Czas na prawdziwe poddanie się woli Bożej (broszura)

Odnaleźć drogę do raju (traktat)