Różnica między postawą Jezusa a faryzeuszy

10. Dlaczego warto rozważyć doniesienie o Jezusie i kobiecie w domu Szymona?

¹⁰ Czego możemy się nauczyć z tej sugestywnej relacji? Czyż nie przemawia ona do uczuć? Wyobraź sobie, że jesteś w domu Szymona. Jak byś się czuł? Czy zareagowałbyś tak jak Jezus, czy może trochę podobnie jak goszczący go faryzeusz? Jezus był Synem Bożym, toteż nie potrafimy czuć i postępować dokładnie tak jak on. Z drugiej strony chyba nie chcielibyśmy przypominać Szymona. Mało kto byłby dumny z takiej faryzejskiej postawy.

11. Dlaczego nie chcielibyśmy zostać zaliczeni do faryzeuszy?

¹¹ Z analizy dowodów biblijnych i świeckich można wyciągnąć wniosek, że faryzeusze mieli o sobie wysokie mniemanie, uważając się za strażników dobra publicznego i pomyślności narodu. Nie wystarczało im, że Prawo Boże jest w zasadzie jasne i zrozumiałe. Jeżeli w jakimś szczególe wydało im się ogólnikowe, te pozorne luki starali się wypełnić drobiazgowymi objaśnieniami, żeby nie trzeba było korzystać z sumienia. Próbowali stworzyć zbiór przepisów określających postępowanie we wszelkich sprawach, nawet najbłahszych.a

12. Jak faryzeusze zapatrywali się na samych siebie?

¹² Jak wynika z wypowiedzi żydowskiego historyka Flawiusza, żyjącego w I wieku, faryzeusze uważali się za życzliwych, łagodnych, sprawiedliwych i wielce kompetentnych. Część z nich zapewne zbliżała się do tego opisu. Może przychodzi ci na myśl Nikodem (Jana 3:1, 2; 7:50, 51). Z czasem niektórzy zostali chrześcijanami (Dzieje 15:5). Apostoł Paweł tak napisał o pewnych Żydach, między innymi faryzeuszach: „Mają gorliwość dla Boga, ale nie według dokładnego poznania” (Rzymian 10:2). Jednakże Ewangelie przedstawiają faryzeuszy oczami prostego ludu — jako osoby dumne, aroganckie, zarozumiałe i krytykanckie, skłonne do osądzania i poniżania drugich.

Pogląd Jezusa

13. Co Jezus musiał powiedzieć o faryzeuszach?

¹³ Jezus piętnował obłudę uczonych w piśmie i faryzeuszy. „Wiążą wielkie ciężary i wkładają je ludziom na barki, sami zaś nie chcą ich ruszyć swoim palcem”. Ciężar, który nakładali na drugich, rzeczywiście był wielki, a jarzmo niemiłe. Jezus określił uczonych w piśmie i faryzeuszy mianem „głupich”. Ktoś taki jest niebezpieczny dla otoczenia. Jezus nazwał ich też „ślepymi przewodnikami” i powiedział, że ‛zlekceważyli to, co ważniejsze w Prawie, mianowicie sprawiedliwość i miłosierdzie, i wierność’. Któż by chciał, żeby Jezus tak o nim myślał? (Mateusza 23:1-4, 16, 17, 23).

14, 15. (a) Co na temat postawy faryzeuszy ujawniło spotkanie Jezusa z Mateuszem Lewim? (b) Jaką ważną naukę możemy wyciągnąć z tego doniesienia?

¹⁴ Chyba każdy, kto czyta Ewangelie, dostrzega krytykancką postawę większości faryzeuszy. Kiedy Jezus powołał do grona swych uczniów Mateusza Lewiego, będącego poborcą podatków, ten wyprawił dla niego wielką ucztę. W sprawozdaniu czytamy: „Wtedy faryzeusze i ich uczeni w piśmie zaczęli szemrać wobec jego uczniów, mówiąc: ‚Czemuż jecie i pijecie z poborcami podatkowymi i grzesznikami?’ Jezus, odpowiadając, rzekł do nich: ‚(...) Nie przyszedłem wezwać do skruchy prawych, tylko grzeszników’” (Łukasza 5:27-32).

¹⁵ Przy tej okazji Jezus powiedział jeszcze coś, co dobrze zrozumiał sam Lewi: „Idźcie więc i nauczcie się, co to znaczy: ‚Miłosierdzia chcę, a nie ofiary’” (Mateusza 9:13). Chociaż faryzeusze deklarowali wiarę w pisma hebrajskich proroków, nie uznawali tej wypowiedzi, zanotowanej w Księdze Ozeasza 6:6. Jeśli już mieli zbłądzić, woleli, żeby wynikało to z posłuszeństwa wobec tradycji. Każdy z nas mógłby zadać sobie pytanie: Czy nie jestem znany z drobiazgowego przestrzegania pewnych reguł, odzwierciedlających na przykład osobisty pogląd lub utarte podejście do jakiejś sprawy? A może uchodzę przede wszystkim za człowieka miłosiernego i życzliwego?

16. Jak postępowali faryzeusze i jak możemy unikać upodobnienia się do nich?

¹⁶ Krytykować, krytykować, krytykować. Tak postępowali faryzeusze. Zwracali uwagę na każde uchybienie, rzeczywiste lub wyimaginowane. Zmuszali ludzi do przyjęcia postawy obronnej i przypominali im o ich niedociągnięciach. Szczycili się składaniem dziesięcin z najdrobniejszych ziół: mięty, kopru i kminu. Manifestowali swą pobożność ubiorem i próbowali kierować narodem. Jeżeli nasze uczynki mają harmonizować z przykładem Jezusa, to z całą pewnością musimy wystrzegać się skłonności do ciągłego doszukiwania się i wyolbrzymiania cudzych błędów.