Na przykład 25 procent lekarstw przepisywanych w USA produkuje się z roślin lasów tropikalnych. Dzięki jednemu z tych leków współczynnik remisji u dzieci cierpiących na białaczkę wzrósł z 20 procent w latach sześćdziesiątych do 80 procent w roku 1985. Toteż według Światowego Funduszu Ochrony Przyrody lasy przyrównikowe „tworzą ogromną aptekę”. A całe mnóstwo roślin wciąż czeka na odkrycie, nie mówiąc już o zbadaniu ich właściwości leczniczych.

Weźmy też pod uwagę lekarstwa: Alkaloidów z roślin pnących używa się do zwiotczenia mięśni pacjentów przed operacją; pewne składniki hydrokortyzonu zwalczającego stany zapalne, chinina przeciw malarii, digitalina do leczenia chorób serca, diosgenina w środkach antykoncepcyjnych oraz ipekakuana na wymioty — wszystkie te leki pochodzą z roślin lasów tropikalnych. Niektóre rośliny dają obiecujące wyniki w walce z AIDS i rakiem oraz w leczeniu biegunki, gorączki, ukąszeń węży, zapaleń spojówek i innych dolegliwości oczu. A nie wiadomo, jakie lekarstwa mogą zostać odkryte w przyszłości. Naukowcy zbadali niecały jeden procent gatunków roślin z lasów tropikalnych. Pewien botanik żalił się: „Niszczymy coś, o czym nawet nie wiemy, że istnieje”.