Zapał

ZAPAŁ pomaga tchnąć życie w przemówienie. Oczywiście istotną rolę odgrywa pouczający materiał, ale to właśnie ożywione, entuzjastyczne przemawianie przykuwa uwagę słuchaczy. Bez względu więc na to, w jakiej kulturze się wychowałeś i jaką masz osobowość, pracuj nad przejawianiem zapału.

Przemawiaj z uczuciem. Rozmawiając z Samarytanką, Jezus powiedział, że Jehowę należy czcić „duchem i prawdą” (Jana 4:24). Nasze wielbienie musi wypływać z serca przepełnionego wdzięcznością i pozostawać w zgodzie z prawdą zawartą w Słowie Bożym. Gdy odczuwasz taką głęboką wdzięczność, dasz temu wyraz w sposobie mówienia. Będziesz gorąco pragnął opowiadać innym o miłościwych postanowieniach Jehowy. A odczucia te znajdą odbicie w twym wyrazie twarzy, w głosie i w gestach.

Dlaczego więc osobie, która miłuje Jehowę i wierzy w to, co mówi, może brakować zapału? Otóż nie wystarczy przygotować treść wystąpienia. Trzeba być pochłoniętym tematem, związać się z nim uczuciowo. Załóżmy, że masz mówić o ofierze okupu złożonej przez Jezusa Chrystusa. W trakcie przemawiania nie powinieneś się skupiać jedynie na suchych faktach, lecz z docenianiem myśleć o tym, co ofiara Jezusa oznacza zarówno dla ciebie, jak i słuchaczy. Powinieneś być przepełniony wdzięcznością wobec Jehowy Boga i Chrystusa Jezusa za ten cudowny dar oraz pamiętać o tym, jak wspaniałe widoki otwiera on przed ludzkością — życie wieczne na rajskiej ziemi w szczęściu i doskonałym zdrowiu! Musisz zatem zaangażować swe serce.

W Biblii czytamy o Ezdraszu, kopiście i nauczycielu, że „przygotował swe serce, by radzić się prawa Jehowy i je wypełniać oraz uczyć w Izraelu” (Ezd. 7:10). Jeżeli będziesz postępował podobnie — nie tylko zbierał informacje, ale też przygotowywał swe serce — to właśnie z serca popłyną twe słowa. W ten sposób możesz bardzo pomóc słuchaczom w rozwijaniu szczerej miłości do prawdy.

Myśl o słuchaczach. Kolejnym istotnym czynnikiem ułatwiającym okazywanie zapału jest przekonanie, że to, co chcesz powiedzieć innym, ma dla nich prawdziwą wartość. Dlatego w trakcie przygotowań nie poprzestawaj na gromadzeniu cennego materiału, lecz módl się do Jehowy o kierownictwo, by pomógł ci przedstawić te informacje w sposób, który przyniesie słuchaczom pożytek (Ps. 32:8; Mat. 7:7, 8). Zastanów się, dlaczego powinni je usłyszeć, jaką korzyść z nich odniosą i jak je przekazać, by uświadomili sobie ich znaczenie.

Pracuj nad materiałem, dopóki nie przygotujesz czegoś, co w tobie samym budzi żywe emocje. Nie musi to być jakaś nowa myśl, ale na przykład świeże spojrzenie na temat. Jeżeli twoje wystąpienie pomoże słuchaczom wzmocnić więź z Jehową, pogłębić wdzięczność dla Jego darów, lepiej sobie radzić z codziennymi kłopotami w tym starym systemie lub skuteczniej pełnić służbę, to masz wszelkie powody do tego, by przemawiać z zapałem.

Co zaś wtedy, gdy twoje zadanie polega na publicznym czytaniu? Aby w tym wypadku przejawiać zapał, nie wystarczy poprawnie wymawiać słowa i odpowiednio łączyć je w grupy. Powinieneś przestudiować wyznaczony materiał. Jeśli masz przeczytać fragment Biblii, poszukaj dodatkowych informacji o tych wersetach. Upewnij się, czy dobrze rozumiesz ich treść. Przemyśl, jaką praktyczną wartość mają dla ciebie i słuchaczy, a wtedy zapragniesz im to przekazać i będziesz czytać z zapałem.

A może przygotowujesz się do służby? Powtórz sobie temat, który planujesz omawiać, i wersety, którymi zamierzasz się posługiwać. Zastanów się też, co zaprząta umysły ludzi. O jakich wydarzeniach mogli ostatnio słyszeć? Z jakimi trudnościami się borykają? Jeżeli potrafisz im wykazać, że swoje problemy mogą rozwiązać z pomocą Słowa Bożego, będziesz gorąco pragnął im o tym powiedzieć, a wtedy zapał pojawi się samorzutnie.

Okazuj zapał ożywionym przemawianiem. Zapał najbardziej się uwidacznia w ożywionym sposobie mówienia. Takie ożywienie powinno się odzwierciedlać także na twojej twarzy. Z twych słów musi przebijać przekonanie, lecz oczywiście nie dogmatyzm.

Konieczne jest zachowywanie równowagi. Niektórzy zbytnio się wszystkim ekscytują. Być może zajdzie potrzeba uświadomienia im, że gdy ktoś przemawia pompatycznie albo daje się ponieść uczuciom, słuchacze skupiają się na nim, a nie na tym, co mówi. Natomiast osoby nieśmiałe należy zachęcać do przemawiania z większą ekspresją.

Zapał jest zaraźliwy. Jeżeli mówisz z przejęciem i masz dobry kontakt ze słuchaczami, to im także udzieli się twój entuzjazm. Z ożywieniem przemawiał na przykład Apollos, nazwany „mężem wymownym”. Gdy ty również będziesz pałać duchem, swym ożywionym przemawianiem pobudzisz słuchaczy do działania (Dzieje 18:24, 25; Rzym. 12:11).

Dostosuj zapał do materiału. Uważaj, by w trakcie wystąpienia twój zapał nie utrzymywał się ciągle na bardzo wysokim poziomie, gdyż słuchacze poczuliby się zmęczeni. A wtedy wszelkie zachęty do zastosowania w praktyce rad, które podajesz, trafiłyby w próżnię. Uwypukla to potrzebę takiego przygotowania materiału, by pozwalał na urozmaicanie sposobu przemawiania. Wystrzegaj się jednak beznamiętnego tonu, świadczącego o braku zaangażowania. Jeżeli starannie dobierzesz materiał, będziesz nim żywo zainteresowany. Niektóre punkty z natury rzeczy wymagają większego zapału niż inne i powinieneś je zręcznie powplatać w całe przemówienie.

Ze szczególnym zapałem trzeba przedstawiać główne myśli. Twoje przemówienie powinno zawierać punkty kulminacyjne, do których stopniowo zmierzasz. Te najważniejsze części wystąpienia zwykle mają na celu pobudzenie słuchaczy do działania. Kiedy już podasz im przekonujące argumenty, musisz ich zachęcić do wprowadzenia w czyn omawianych rad, wskazując płynące z tego korzyści. Dzięki przejawianiu zapału łatwiej trafisz słuchaczom do serca. Rzecz jasna ożywione przemawianie nie może być wymuszone. Powinno mieć uzasadnienie w przygotowanym przez ciebie materiale.