‛Skupianie umysłu na sprawach ducha oznacza życie i pokój’

1, 2. Dlaczego 8 rozdział Listu do Rzymian ma szczególne znaczenie dla pomazańców?

PRAWDOPODOBNIE przed ostatnią Pamiątką śmierci Jezusa czytałeś fragment z Listu do Rzymian 8:15-17. Wyjaśnia on, skąd pomazańcy wiedzą, że zostali namaszczeni duchem świętym. Pierwszy werset tego rozdziału też mówi o pomazańcach — o tych, którzy „są w jedności z Chrystusem Jezusem”. Czy więc 8 rozdział Listu do Rzymian dotyczy tylko osób z nadzieją niebiańską? Czy mogą odnieść z niego pożytek również chrześcijanie mający nadzieję ziemską?

² Rozdział ten mówi głównie o pomazańcach. Otrzymują oni ducha, „oczekując usynowienia, uwolnienia z (...) ciał” fizycznych (Rzym. 8:23). Mają nadzieję na to, że zostaną synami Boga w niebie. Jest to możliwe dzięki ofierze okupu. Na jej podstawie Jehowa przebaczył ich grzechy i uznał ich za prawych jako swoich duchowych synów (Rzym. 3:23-26; 4:25; 8:30).

3. Dlaczego 8 rozdział Listu do Rzymian jest ważny również dla osób z nadzieją ziemską?

³ Jednak 8 rozdział Listu do Rzymian jest ważny również dla osób z nadzieją ziemską, bo Bóg w pewnym sensie uważa je za prawe. Wskazują na to wcześniejsze słowa apostoła Pawła, które znajdujemy w rozdziale 4. Jest w nim mowa o Abrahamie. Ten wierny mężczyzna żył, zanim Bóg nadał Prawo narodowi izraelskiemu i długo przed tym, jak Jezus umarł za nasze grzechy. Ale Bóg dostrzegł niezwykłą wiarę Abrahama i uznał go za prawego (odczytaj Rzymian 4:20-22). Obecnie Jehowa może w podobny sposób uznać za prawych wiernych chrześcijan, którzy mają nadzieję na życie wieczne na ziemi. Ponieważ rady z 8 rozdziału Listu do Rzymian zostały skierowane do osób prawych, wszyscy, bez względu na żywioną nadzieję, możemy odnieść z nich korzyść.

4. Do jakich refleksji skłaniają nas słowa z Rzymian 8:21?

⁴ W Liście do Rzymian 8:21 czytamy: „Stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia i dostąpi chwalebnej wolności dzieci Bożych”. Werset ten upewnia nas, że nastanie nowy świat. Ale to od nas zależy, czy się tam znajdziemy. Czy ufasz, że otrzymasz tę nagrodę? W 8 rozdziale Listu do Rzymian znajdziesz wskazówki, które ci w tym pomogą.

‛SKUPIANIE UMYSŁU NA SPRAWACH CIAŁA’

5. Jaki ważny temat poruszył Paweł w Rzymian 8:4-13?

⁵ Odczytaj Rzymian 8:4-13. W tym fragmencie przeciwstawiono ludzi, którzy ‛chodzą w zgodzie z ciałem’, tym, którzy ‛chodzą w zgodzie z duchem’. Mogłoby się wydawać, że pokazano tu różnicę między osobami służącymi Bogu a tymi, którzy tego nie robią. Jednak Paweł pisał do „wszystkich, którzy są w Rzymie jako umiłowani Boży, powołani, aby być świętymi” (Rzym. 1:7). Tak więc apostoł przeciwstawił chrześcijan, którzy żyli „w zgodzie z ciałem”, chrześcijanom, którzy żyli „w zgodzie z duchem”. Na czym polega różnica?

6, 7. (a) W jakim znaczeniu w Biblii występuje słowo „ciało”? (b) W jakim sensie Paweł użył słowa „ciało” w Rzymian 8:4-13?

⁶ Najpierw zastanówmy się, w jakim sensie Paweł użył słowa „ciało”. W Biblii może ono określać różne rzeczy. Czasem oznacza ciało fizyczne (Rzym. 2:28; 1 Kor. 15:39, 50). Może też odnosić się do pokrewieństwa. Na przykład Jezus „według ciała pochodził z potomstwa Dawidowego”, a Paweł uważał Żydów za swoich „krewnych według ciała” (Rzym. 1:3; 9:3).

⁷ W zrozumieniu wypowiedzi Pawła z Listu do Rzymian 8:4-13 pomagają nam jego słowa z rozdziału 7. Połączył tam ‛bycie w zgodzie z ciałem’ z ‛działaniem grzesznych namiętności w ludzkich członkach’ (Rzym. 7:5). Kiedy więc Paweł mówił o tych, „którzy są w zgodzie z ciałem” i „skupiają swe umysły na sprawach ciała”, miał na myśli ludzi koncentrujących się na zaspokajaniu cielesnych pragnień i skłonności typowych dla niedoskonałego człowieka. Większość takich osób ulega swoim impulsom i żądzom, między innymi seksualnym.

8. Dlaczego nawet pomazańcy potrzebowali ostrzeżenia przed życiem „w zgodzie z ciałem”?

⁸ Być może się zastanawiasz: Dlaczego Paweł ostrzegał pomazańców przed życiem „w zgodzie z ciałem”? I czy obecnie podobne niebezpieczeństwo grozi chrześcijanom, których Bóg uznaje za prawych i traktuje jako swoich przyjaciół? Prawda jest taka, że nawet wierny chrześcijanin mógłby zacząć ulegać grzesznemu ciału. Paweł napisał, że niektórzy bracia w Rzymie byli niewolnikami „własnego brzucha” — prawdopodobnie pragnień seksualnych lub przyjemności związanych z jedzeniem czy piciem. Ponadto ‛obałamucali niewinnych’ (Rzym. 16:17, 18; Filip. 3:18, 19; Judy 4, 8, 12). W pewnym okresie jeden z braci w Koryncie żył z „żoną swego ojca” (1 Kor. 5:1). Wyraźnie więc widać, że Paweł miał powody, by ostrzec chrześcijan przed ‛skupianiem umysłów na sprawach ciała’ (Rzym. 8:5, 6).

9. Do czego nie odnosi się ostrzeżenie Pawła z Rzymian 8:6?

⁹ Wspomniane ostrzeżenie jest aktualne również w naszych czasach. Nawet chrześcijanin, który od lat służy Jehowie, mógłby zacząć skupiać umysł na „sprawach ciała”. Nie chodzi tu o kogoś, kto od czasu do czasu myśli o jedzeniu, pracy, rozrywce albo romantycznych uczuciach. Są to normalne aspekty życia. Na przykład Jezus znajdował przyjemność w jedzeniu i karmił tłumy. Cenił też odpoczynek. A Paweł pisał, że w małżeństwie jest miejsce na zaspokajanie potrzeb seksualnych.

10. Z czym się wiąże ‛skupianie umysłu’ wspomniane w Rzymian 8:5?

¹⁰ Co więc Paweł miał na myśli, mówiąc o ‛skupianiu umysłu na sprawach ciała’? Użyte przez niego greckie słowo oznacza „koncentrowanie na czymś umysłu lub serca, świadome planowanie; podkreśla kryjące się za tym nastawienie”. Osoby, które żyją „w zgodzie z ciałem”, pozwalają, żeby w ich życiu główną rolę odgrywały grzeszne skłonności. Pewien biblista tak wypowiedział się na temat Listu do Rzymian 8:5: „Tacy ludzie skupiają swoje myśli na rzeczach cielesnych — pasjonują się nimi, ciągle o nich rozmawiają, angażują się w nie i się nimi szczycą”.

11. Jakie aspekty życia warto wziąć pod uwagę, gdy analizujemy, co jest dla nas najważniejsze?

¹¹ Chrześcijanie w Rzymie musieli zastanowić się nad tym, wokół czego obraca się ich życie. Czy nie było zdominowane przez „sprawy ciała”? My również powinniśmy przeprowadzić podobną analizę. Co jest w centrum naszych zainteresowań? O czym najczęściej rozmawiamy? Co najbardziej lubimy robić? Niektórzy mogą sobie uświadomić, że myślą głównie o wystroju mieszkania, nowych trendach w modzie, inwestowaniu, planowaniu wakacji czy próbowaniu różnych gatunków wina. Takie rzeczy nie są złe same w sobie — to normalne aspekty życia. Na przykład Jezus zamienił wodę w wino, a Paweł radził Tymoteuszowi „po trosze” go używać (1 Tym. 5:23; Jana 2:3-11). Ale czy ciągle o nim rozmawiali? Czy to była ich pasja? Nie. A co z nami? Na czym się koncentrujemy?

12, 13. Dlaczego musimy uważać, na czym się koncentrujemy?

¹² Taka samoanaliza jest bardzo potrzebna. Dlaczego? Paweł napisał: „Myślenie ciała oznacza śmierć” (Rzym. 8:6). Chodzi o śmierć duchową już teraz, a literalną w przyszłości. Jednak Paweł nie chciał przez to powiedzieć, że dla kogoś, kto zaczął ‛skupiać umysł na sprawach ciała’, nie ma już nadziei. Taka osoba może się zmienić. Pomyślmy o człowieku z Koryntu, który dopuszczał się niemoralności i musiał zostać wykluczony. Mógł się zmienić i to zrobił. Porzucił złe postępowanie i wrócił do Jehowy (2 Kor. 2:6-8).

¹³ Skoro wspomniany człowiek dokonał zmian, jest to możliwe również obecnie, zwłaszcza jeśli ktoś nie dopuścił się tak poważnych grzechów. Bez wątpienia ostrzeżenie Pawła dotyczące skutków ‛skupiania umysłu na sprawach ciała’ powinno pobudzać nas do dokonywania niezbędnych zmian.

‛SKUPIANIE UMYSŁU NA SPRAWACH DUCHA’

14, 15. (a) Na czym zgodnie ze słowami Pawła powinniśmy się skupiać? (b) Czego nie oznacza ‛skupianie umysłu na sprawach ducha’?

¹⁴ Po ostrzeżeniu nas przed ‛skupianiem umysłu na sprawach ciała’ Paweł zapewnił: „Myślenie ducha oznacza życie i pokój”. To naprawdę wspaniała nagroda! Jak możemy ją otrzymać?

¹⁵ ‛Skupianie umysłu na sprawach ducha’ nie oznacza chodzenia z głową w chmurach. Taka osoba nie musi bez przerwy myśleć i rozmawiać o Biblii, swojej miłości do Boga i nadziei na przyszłość. Przypomnijmy sobie, że Paweł i inni wierni chrześcijanie w I wieku prowadzili pod wieloma względami normalne życie. Jedli posiłki, pracowali, a wielu zakładało rodziny (Marka 6:3; 1 Tes. 2:9).

16. Na czym koncentrował się Paweł?

¹⁶ Jednak ci słudzy Boży nie pozwolili, żeby normalne aspekty życia stały się dla nich najważniejsze. W Biblii czytamy, że Paweł utrzymywał się z szycia namiotów. Ale na czym był skoncentrowany? Na głoszeniu i nauczaniu (odczytaj Dzieje 18:2-4; 20:20, 21, 34, 35). Do tego samego zachęcił też braci i siostry w Rzymie. Życie Pawła rzeczywiście skupiało się na zajęciach duchowych. Powinniśmy go w tym naśladować (Rzym. 15:15, 16).

17. Jaki rezultat daje koncentrowanie się na sprawach duchowych?

¹⁷ Jaki rezultat daje koncentrowanie się na sprawach duchowych? W Liście do Rzymian 8:6 wyraźnie powiedziano: „Myślenie ducha oznacza życie i pokój”. Dlatego chcemy, żeby na nasz umysł wpływał duch święty, i dostosowujemy swój sposób myślenia do Bożego. Możemy być przekonani, że jeśli skupimy się na „sprawach ducha”, nasze życie już teraz będzie satysfakcjonujące i sensowne. A w przyszłości otrzymamy życie wieczne w niebie lub na ziemi.

18. Jak „myślenie ducha” pomaga nam zachowywać pokój?

¹⁸ Zastanówmy się nad zapewnieniem, że „myślenie ducha oznacza (...) pokój”. Wielu ludziom brakuje spokoju umysłu i desperacko go poszukują. My jednak już się nim cieszymy — staramy się zachowywać pokojowe relacje w rodzinie i w zborze. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że wszyscy jesteśmy niedoskonali i dlatego czasami dochodzi do nieporozumień. W takiej sytuacji powinniśmy zastosować się do rady Jezusa: „Zawrzyj pokój ze swym bratem” (Mat. 5:24). Jest to łatwiejsze, kiedy pamiętamy, że nasz brat lub siostra również służy Bogu, „który daje pokój” (Rzym. 15:33; 16:20).

19. Jakiego szczególnego pokoju zaznajemy?

¹⁹ Istnieje jeszcze inny, szczególny rodzaj pokoju. ‛Skupianie umysłu na sprawach ducha’ pozwala nam cieszyć się pokojem z naszym Stwórcą. Obecnie na większą skalę spełniają się słowa proroka Izajasza: „Będziesz [Jehowo] strzegł tych, którzy całkowicie na tobie polegają. Dasz im trwały pokój, bo tobie zaufali” (Izaj. 26:3, NWT, 2013; odczytaj Rzymian 5:1).

20. Dlaczego jesteśmy wdzięczni za rady zawarte w 8 rozdziale Listu do Rzymian?

²⁰ Bez względu na to, czy mamy nadzieję żyć w niebie, czy w raju na ziemi, możemy odnieść korzyść z natchnionych rad zawartych w 8 rozdziale Listu do Rzymian. Jesteśmy wdzięczni za zachętę, żeby w naszym życiu nie dominowały „sprawy ciała”. Rozumiemy też, że mądrze jest pamiętać o zapewnieniu: „Myślenie ducha oznacza życie i pokój”. Dzięki temu będziemy mogli otrzymać nieprzemijającą nagrodę, o której Paweł napisał: „Darem, który daje Bóg, jest życie wieczne przez Chrystusa Jezusa, naszego Pana” (Rzym. 6:23).