Co o tym sądzić?
Zakaz zawierania małżeństw
Niemoralne prowadzenie się kleru, które pewien biskup luterański nazwał „problemem skrywanym od pokoleń”, w końcu ‛wyszło z podziemia’. Niemniej Los Angeles Times donosi, że towarzyszą temu „publiczne skandale i kosztowne procesy, które przyprawiły kilka kościołów o bankructwo”. Jak informuje Times, agenci ubezpieczeniowi oceniają, iż w sądach toczy się przeciw duchownym aż 2000 spraw o napastowanie w celach seksualnych.
Warto też zaznaczyć, że wśród tych, którzy takimi poczynaniami zyskali sobie najgorszą sławę, są ponoć duchowni rzymskokatoliccy. A. W. Richard Sipe, psychoterapeuta i były członek zakonu benedektynów, objął sondażem 1000 duchownych oraz 500 mężczyzn i kobiet świeckich; wiele z tych ostatnich przyznawało się do praktyk seksualnych z księżmi. Powołując się na ocenę Sipe’a, czasopismo Time podaje, iż mniej więcej połowa spośród 53 000 księży katolickich w USA łamie ślub czystości. Jak twierdzi Sipe, około 28 procent wszystkich duszpasterzy ma stosunki z kobietami, dalsze 10 do 13 procent współżyje z mężczyznami, a 6 procent nakłania do współżycia dzieci, najczęściej chłopców. W ciągu ostatnich 6 lat władze kościelne zakończyły ugodą ponad 100 spraw wynikłych z nadużyć seksualnych popełnionych przez księży, co kosztowało je od 100 do 300 milionów dolarów.
Wiele osób jest zdania, iż większości tych problemów nigdy by nie było, gdyby księża mogli się żenić. Niektórych może zaskoczyć wiadomość, że Biblia bynajmniej nie zakazuje małżeństwa chrześcijańskim sługom Bożym. Tymczasem Kościół katolicki zabronił go swoim duchownym w XII wieku. Co ciekawe, w związku z wielkim odstępstwem od prawdziwego wielbienia, które miało nastąpić po śmierci apostołów, Paweł napisał, iż „odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich, uwiedzeni obłudą kłamców, (...) którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich” (1 Tymoteusza 4:1-3, Bw).
Skąd bierze się tyle przemocy?
Kanada przeżyła wstrząs w wyniku masakry, którą na terenie miasteczka uniwersyteckiego w Montrealu urządził 25-letni Marc Lepine. Z zimną krwią zamordował on 14 studentek politechniki, zranił 13 osób, w tym 4 mężczyzn, i na koniec strzelił sam do siebie. Była to jedna z najstraszniejszych zbrodni w historii kraju. Premier nazwał ów bezsensowny mord „ludzką tragedią o przerażających rozmiarach”.
Jak podaje gazeta The Toronto Star, w USA „dokonano od czasu drugiej wojny światowej ponad 100 masowych morderstw, przy czym (...) większość miała miejsce w ciągu ostatnich 20 lat”. Ojciec jednej z ofiar Lepine’a zapytał z rozpaczą: „Dlaczego na świecie jest tyle przemocy? Dlaczego ludzie potrafią sobie coś takiego nawzajem wyrządzać?”
Biblia w prosty sposób wyjaśnia nasilanie się przemocy w naszych czasach. Apostoł Jan napisał: „Świat cały podlega władzy złego” (1 Jana 5:19). Na podobieństwo powietrza, którym oddychamy, niegodziwy duch pochodzący od Szatana, wspomnianego „złego”, przenika myśli, pragnienia i poczynania większości ludzi. Za pomocą tego ducha buntu, samolubstwa i dumy Szatan „wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię” (Objawienie 12:9). Ale prawdziwym czcicielom Boga dodaje otuchy świadomość, że „świat przemija i tak samo jego pragnienie, ale kto wykonuje wolę Boga, pozostanie na zawsze” (1 Jana 2:17).
Gdzie jest „miasto Dawida”?
Gdybyś zwiedzał Jerozolimę i poprosił kogoś o wskazanie góry Syjon, najprawdopodobniej wymieniłby grzbiet lub wzgórze, które rozciąga się na południe od starego miasta. Na wzgórzu tym, usytuowanym między doliną Tyropeon na wschodzie a Doliną Hinnoma na zachodzie, stoi kościół Zaśnięcia ze stożkowatą kopułą.
Tymczasem na mapach i rycinach w publikacjach Towarzystwa Strażnica górę Syjon identyfikuje się z mniejszym wzniesieniem, które leży na wschód od wzgórza nazywanego dziś górą Syjon i jest od niego oddzielone doliną Tyropeon. Wzniesienie to graniczy od wschodu z doliną Cedron.
Które z dwóch wymienionych tu miejsc stanowi prawdziwą górę Syjon? Czasopismo Biblical Archaeology Review (maj/czerwiec 1990) przyznaje, iż „rzeczywistą górą Syjon było wzniesienie lub wzgórze leżące od wschodu, (...) które król Dawid zdobył, pokonując Jebuzejczyków”. Twierdza Jebuzejczyków stała się potem znana jako „miasto Dawida”, zwane też „Syjonem” (2 Samuela 5:7, Bw). Jak zaznacza wspomniana publikacja, „archeolodzy ustalili ponad wszelką wątpliwość, że wąskie wzniesienie”, często określane mianem wzgórza wschodniego, stanowi biblijną górę Syjon, na której Dawid założył administracyjną i religijną stolicę Izraela (2 Samuela 6:11, 12, 17).