Udzielanie skutecznych porad w Szkole
1 Teokratyczna Szkoła Służby Kaznodziejskiej stanowi istotną część programu, który Jehowa przygotował w celu uzdolnienia nas do owocnego ogłaszania Królestwa i czynienia uczniów. Szkoła ta wtedy osiąga swój cel, gdy wszyscy jej uczestnicy włącznie z nadzorcą szkoły są dobrze przygotowani do tego ważnego zebrania. Szczególne zadanie przypada tu nadzorcy szkoły. Dzięki starannemu przygotowaniu będzie mógł udzielać trafnych, budujących i pouczających rad, czym w dużym stopniu przyczyni się do robienia postępów w prawdzie przez członków zboru.
2 Każdy uczestnik szkoły powinien mieć własny formularz Porad do przemówień. Gdzie nie ma gotowych formularzy, tam można powierzyć wykonanie ich młodym głosicielom w zborze. Bez tych formularzy czasem nie wiadomo, na co zwrócić uwagę w poradach. Nie wie tego ani uczestnik szkoły, ani obecni na zebraniu, ani sam nadzorca. W tej sytuacji udzielanie porad przypomina niekiedy przysłowiowe czerpanie wody przetakiem. Dlatego wszędzie tam, gdzie głosiciele jeszcze nie mają formularzy Porad, radzimy je wprowadzić.
3 Chcąc udzielić skutecznych, pouczających porad, nadzorca szkoły musi przede wszystkim sam przeczytać i przemyśleć zadany materiał. Przeczyta zadane do przeczytania urywki Biblii i zastanowi się, jakie zawierają główne myśli i które wersety należałoby uwypuklić. Pomyśli też nad najstosowniejszym wstępem i zakończeniem. Potem przejrzy sobie w Poradniku lekcję omawiającą cechy, na które uczestnik szkoły ma zwrócić szczególną uwagę. W tym celu na programie szkoły powinien zaznaczyć sobie obok imienia osoby wygłaszającej przemówienie numer lekcji, z której ma udzielić porady. Po takim przygotowaniu będzie w stanie udzielić wzorowej porady. Mogłaby ona brzmieć na przykład tak:
4 „Dziękujemy bratu za wysiłek włożony w przygotowanie tego zadania. Wstępem obudził nasze zainteresowanie. Czytał płynnie bez zacinania się, a przy zmianie myśli stosował pauzy. Brat miał zwrócić szczególną uwagę na dwie cechy przemówienia objaśnione w lekcji 25 Poradnika (1) Wersety biblijne odczytane z naciskiem oraz (2) Objaśnienie zastosowania wersetów biblijnych. Tę ostatnią cechę uwzględnił w swym przemówieniu. Brat słusznie wyodrębnił takie zwroty kluczowe jak „wzmocnią ręce wasze”, „prawdę mówcie każdy z bliźnim swoim” i „pójdę i ja!” W ten sposób uwypuklił myśl i konieczność brania udziału w dziele Jehowy. Uwypuklił też myśli poruszone we wstępie, co zaleca ta lekcja. Akcentowanie właściwych słów mogłoby być jeszcze mocniejsze. Na przykład wiersz 9 można by zaakcentować w taki sposób (zademonstruj). Wiersz 23 daje okazję do użycia gestów opisujących: można to zrobić tak (zademonstruj). Poradnik wymienia pięć skutecznych metod akcentowania, między innymi głosem i gestami. Dziękujemy bratu za na ogół dobre wywiązanie się z zadania. Następnym razem brat poświęci jeszcze więcej uwagi odczytaniu wersetów biblijnych z uwzględnieniem akcentowania właściwych słów.”
5 Nadzorca powinien się tak samo przygotować do udzielenia porady siostrze, której zadał przemówienie: „Spełnianie woli Bożej”. Najpierw zastanowi się nad tym, co sam wie na ten temat, aby móc ocenić, czy sposób rozwinięcia tematu jest świeży, czy też będzie tylko powtórzeniem myśli z ks. Prawda. Pomyśli też o stosownej formie dla tego kazania, np. może to być rozmowa z zainteresowaną po studium. Sam opracuje sobie krótki szkic oparty na wersetach przytoczonych w tym fragmencie książki Prawda. Po przeglądnięciu lekcji w Poradniku i zorientowaniu się, do jakich cech ma udzielić rad, będzie należycie przygotowany do udzielenia porady. Posłuchajmy jej:
6 „Było to bardzo pouczające świadectwo, które przekonało też zainteresowaną. Widać, że siostra nie szczędziła czasu ni trudu, by się starannie przygotować do swego zadania, z czego wszyscy odnieśliśmy pożytek. Siostra miała zwrócić uwagę na dwie cechy objaśnione w lekcji 24 Poradnika: (1) Słuchacze zachęceni do używania Biblii. Czyniła to i pomagała tej pani w odszukiwaniu wersetów. Zobaczmy, co o stosowaniu tej cechy mówi Poradnik. Na s. 123 w ustępie 2 i 3 czytamy: ‛(...) o wiele łatwiej osiągniesz cel przemówienia, gdy twoi słuchacze będą śledzić we własnej Biblii wersety, które odczytujesz (...). Jednym z najlepszych sposobów jest bezpośrednie proponowanie słuchaczom, żeby korzystali z Biblii’. Również drugą cechę: Właściwe wprowadzenie wersetów biblijnych siostra zastosowała skutecznie. Werset z Mateusza 24:3, 14 wprowadziła, powołując się na autorytet Biblii, która jest Słowem Prawdy, a werset z Mateusza 28:19 wprowadziła pytaniem: ‛Jakie zlecenie dał swym wiernym naśladowcom Pan Jezus?’ W Poradniku na s. 125, w ustępie 18 czytamy: ‛Wprowadzenie wersetu biblijnego powinno wywołać taki nastrój oczekiwania, żeby go wysłuchano z największą uwagą’. Dziękujemy siostrze Lidii za wyśmienite opracowanie przydzielonego jej tematu i za przekonywające przedstawienie go.”
7 Byliśmy świadkami poważnego podejścia do szkoły przez nadzorcę. Że takie staranne przygotowanie jest konieczne, potwierdza to ks. Słowo na stronie 100 w par. 4 (odczytaj). Czy nie chciałbyś, żeby i tobie były udzielane takie życzliwe, budujące porady? Na pewno! Wprawdzie staranne i dogłębne przygotowanie się wymaga czasu, ale ileż to będzie radości, gdy dzięki temu wszyscy uczestnicy szkoły staną się z czasem lepszymi, skuteczniejszymi i odważniejszymi głosicielami dobrej nowiny! Jest to najwspanialsza dobra nowina na ziemi. Zasługuje ona na to, by ją przedstawiać jak najlepiej. Do tego ma nas wyposażyć szkoła. Nadzorcy szkoły, jeżeli naprawdę miłujecie swych braci, to nie będziecie szczędzić czasu ni trudu na nauczenie ich głoszenia ewangelii w taki sposób, na jaki ona zasługuje, a wówczas możecie być pewni, że Jehowa będzie patrzył na waszą pracę z upodobaniem.